Tímarit - 01.01.1871, Síða 23

23
framt og afhendingin skeður, einnig afhendi afrit aí
skjalinu, sem eptir að vera sannað ókeypis af réttaran-
um með hans áteiknun getur beðið til þinglesturs, og
eigi þá sú þinglýsing að hafa sama lagakrapt, og sjálfu
frumskjalinu hefði verið lýst á þingi; og ber réttaran-
um að rita vottorð sitt í þessu efni á frumskjalið, áð-
ur því er skilað aptur, sem sömuleiðis á sínum tíma er
skyldugur að veita hlutaðeiganda, ef hann þess skyldi
óska, ókeypis vottorð sitt um það, að skjalið hafi verið
á þingi lesið.
Þegar fullnægja skal samningum ber ýmsra varúð-
arreglna að gæta, svo að hlutaðeigandi skuldunautur
eigi verði fyrir eptirkröfum af hendi rétthafanda. f’ann-
ig ber borgunina að greiða réttum hlutaðeiganda, sem
sé rétthafanda sjálfum eða hans umboðsmanni. Sé rétt-
hafandi eigi maður myndugur eða fullveðja, verður skulda-
nautur að greiða skuld sína fjárráðanda þess, er ó-
myndugur er, en greiði hann skuld sína hinum ómynd-
uga sjálfum eða þeim, er eigi er fjár síns ráðandi,
verður hann, ef þess er kraflzt, að greiða hana að nýju.
Sé bú rétthafanda tekið til löglegrar skiptameðferðar
vegna skulda, verður skuldunautur, ef svo ástendur, að
greiða skiptaráðanda skuld sína, því rétthafandi sem eigi
fjár síns ráðandi, meðan á skiptum stendur, getur eigi
gefið löglega kvittun fyrir búsins kröfum. Skuldunautur
verður yfir höfuð að gæta þess, svo að hann eigi verðí
fyrir eptirkröfum, að skuidin sé greidd réttum hlutað-
eiganda, sem honum getur gefið löglega kvittan fyrir
henni.
Sé þar á móti skuldabréf geíið fyrir skuldinni, ep
það aimennt álitið, að skuldunautur megi greiða skuid
sína þeiin, er skuldabréfið hefir í höndum, ef á það í