Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1979, Qupperneq 7

UPPRIFJUN ÚR HIJNDRAÐ ÁRA SÖGU FORNLEIFAFÉLAGSINS
13
Indriði Einarsson aftur 1893—1903
Pálmi Pálsson yfirkennari 1903—1917
Jón Jacobson landsbókavörður 1917—1920
Einar Arnórsson prófessor 1920—1921
Ólafur Lárusson prófessor 1921—1945
Kristján Eldjárn þjóðminjavörður 1945 og síðan.
Féhirðar:
Magnús Stephensen landshöfðingi 1879—1887
Jón Jensson yfirdómari 1887—1893
Þórhallur Bjarnarson biskup 1883—1917
Matthías Þórðarson þjóðminjavörður 1917—1920.
Magnús Helgason skólastjóri 1920—1935
Jón Ásbjörrisson hæstaréttardómari 1935—1947
Jón Jóhannesson prófessor 1947—1957
Gísli Gestsson safnvörður 1957 og síðan.
Of langt þykir að telja hér upp alla þá menn sem verið hafa endur-
skoðunarmenn eða fulltrúar, því að þeir eru orðnir æði margir. Óhætt
er að segja að þar eru yfirleitt þjóðþekktir menn, einvalalið, og
telur félagið sér sæmd í að mega leggja nöfn þeirra við sitt nafn.
Félagatal.
Stofnun Fornleifafélagsins vakti á sínum tíma talsverða athygli.
Margir málsmetandi menn stóðu að því, og má greina að þótt hefur
heldur vegsauki að vera í félaginu. Auk þess var forustumönnunum
þegar frá upphafi kappsmál að félagar yrðu sem flestir, bæði vegna
málstaðarins og til þess að efla fjárhaginn, því að árgjöld voru
helsti tekjustofninn. Talsverður áróður var því í frammi hafður, og
einkanlega var Sigurður Vigfússon iðinn við að fá menn til að ganga
í félagið og mælti fyrir því á rannsóknaferðum sínum út um land.
Hitt er svo annað mál að snemma kom í ljós að auðveldara var að
fá menn til að ganga í félagið en að standa við skuldbindingar sínar
og greiða gjöldin. Nokkrar tölur sýna betur en mörg orð hvernig
þróunin í þessum málum hefur verið:*
*Tölur þessar eru teknar eftir félagatali, sem jafnan birtist í Árbók hverri
(nema nú að undanförnu þegar félagatal birtist aðeins fimmta hvert ár). Vafa-
samt er að félagatal sé alltaf nákvæmt, t.d. segir í fundargerð fulltrúaráðs-
fundar 3. ágúst 1885 að félagar séu ca 350.