Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1992, Side 161

ÁRSSKÝRSLA 1992
165
með 1. október. Sjóminjasafnsnefnd var lögð niður frá sama tíma og Ágúst Ó. Georgsson,
forstöðumaður frá hausti 1990, lét af starfi. Hinn 1. nóvember var Björn G. Björnsson verk-
efnaráðinn til að gegna starfi forstöðumanns, auk sérverkefna fyrir Þjóðminjasafn á sviði
kynningar- og markaðsmála. Jón Allansson var lausráðinn safnvörður frá sama tíma.
Sérstök áhersla var lögð á kynningarstarf seinni hluta vetrar og var bryddað upp á ýmsu í
því skyni. M.a. var efnt til samstarfs við nágranna safnsins; Byggðasafn Hafnarfjarðar, ferða-
málafulltrúa Hafnarfjarðar og veitingahús í grenndinni og boðið upp á „sjómannakaffi" og
harmonikkuspil á sunnudögum. Þá var útgefendum sjómannabóka gefinn kostur á að kynna
bækur sínar i safninu í desember og þáðu nokkur forlög boðið. Loks má nefna að haldinn var
fundur með fulltrúum ferðaskrifstofa í því skyni að auka straum erlendra ferðamanna í safn-
ið. Gestir á árinu urðu alls 3.029 en 2.736 árið áður þannig að um 10% aukningu á milli ára er
að ræða.
Fastasýning Sjóminjasafns fslands samanstendur aðallega af skipslíkönum og myndum í
römmum auk tveggja báta og nokkurra muna. Elstu hlutir safnsins eru flestir í geymslu og
ekki til sýnis. í júníbyrjun var opnuð sérsýning á fyrstu hæð safnhússins á munum og minj-
um frá 62 ára sögu Skipaútgerðar ríkisins, sem var lögð niður á árinu. Eignaðist Sjóminja-
safnið 213 muni úr eigu útgerðarinnar af því tilefni. Samtals bættust 454 munir í eigu safns-
ins á árinu, sem er það mesta hingað til. Fjöldi muna í safninu nálgast nú 2.000.
Hafist var handa við að tölvuskrá safnmuni og miðaði því verki vel á árinu. Stefnt er að
því að skráningunni ljúki í vor og Sjóminjasafn íslands verði miðstöð skráningar sjóminja af
öllu landinu.
Hafinn er undirbúningur að uppsetningu nýrrar og heillegrar fastasýningar í safninu,
sem er til húsa í Brydepakkhúsi í Hafnarfirði, og er henni ætlað að gefa nokkra mynd af sögu
siglinga, sjósóknar og vinnslu sjávarafla í gegnum tíðina. Stefnt er að því að sýningin verði
tilbúin vorið 1993. Gert er ráð fyrir að sérsýningar verði minni í sniðum og ef til vill í formi
helgarviðburða eða lítilla sýninga sem standa stutt.
Myntsafn Seðlabanka og Þjóðminjasafns
Gestir í Myntsafn Seðlabanka og Þjóðminjasafns, að Einholti 4, voru samkvæmt gestabók
429.
Safnauki á árinu nam um 175 færslum í aðfangabók. Af einstökum aðföngum er ekki síst
að nefna gott safn grænlenskra og færeyskra seðla, sem fengust úr dánarbúi Johans Chr.
Holm myntkaupmanns í Kaupmannahöfn. Með þessum viðauka er komið hér eitt af bestu
söfnum grænlenskra seðla, sem vitað er um. Þá má geta þess að Danmarks Nationalbank
sendi safninu 18 peninga frá fyrstu árum íslenskrar myntútgáfu á þriðja áratug aldarinnar,
allt ónotaðar myntir í hæsta gæðaflokki, sem er sjaldséð. Bókakostur safnsins um myntfræði
hefur einnig verið aukinn á árinu.
í lok ársins var þeim safnhluta Þjóðminjasafns, sem er ekki í sýningarsal, komið fyrir í
nýjum myntskápum af mjög vandaðri gerð.
Eins og áður stendur að jafnaði lítil sýning á vegum safnsins í afgreiðslusal Seðlabanka
fslands. Forstöðumaður Myntsafns Seðlabanka og Þjóðminjasafns er Ólafur Pálmason.
Fornleifanefnd
Fornleifanefnd hélt tíu fundi á árinu. Hana skipa Sveinbjörn Rafnsson, prófessor, sem er
formaður, Inga Lára Baldvinsdóttir, deildarstjóri, Margrét Hallgrímsdóttir, borgarminja-
vörður, Guðmundur Ólafsson, deildarstjóri, og Guðmundur Magnússon, þjóðminjavörður,
frá 1. júní er Þór Magnússon fór í leyfi. Meðal mikilvægra mála sem nefndin fjallaði um má
nefna stefnumál varðandi fornleifarannsóknir, Ieyfi til fornleifarannsókna, undirbúning að
sérstökum friðlýsingum og auðkenningu fornleifa og vernd og viðhald fornleifa.