Norðurljósið - 01.01.1978, Blaðsíða 3

NORÐURLJÓSIÐ
3
?eíur t>ruggun og sala áfengs öls komið í veg fyrir
Pað, að unglingar neyti snemma víns og gerist drykk-
e Idir? Ekki hef ég trú á því- Einmitt í Svíþjóð, þar sem
u engt öl er bruggað handa ungmennum, lcemur það i
jos, hef ég lesið eða heyrt, að áfenga ölið sé beita
akkusar. Ungmennin fara fljótt að vilja fá eitthvað
sterkara. Áfenga öl.ð verður þeim þá skólaganga í
® engisnautn, ofneyslu áfengis, drykkjuskap. Heyrt
ég, að mörgum þar sækist það nám fljótt.
Vestrænar þjóðir, en af þeim hef ég meira frétt
en austrænum, eiga sín vandamál, er skapa mikla
pUgleika. Eitt þeirra er svo nefnt unglingavandamál.
, r rætt og ritað mikið um það. Reynt er að relcja
Præðina þá, sem mynda þann örlaga vef. Auðvitað
lef ég heyrt eða lesið minnst af því, sem rætt er eða
r,tað um það. Rætur þess munu liggja víða. En skortur
a 3ga er góður jarðvegur fyrir það. Skynsamleg stjórn
a börnum og agi, þegar þau óhlýðnast, er þeim í raun
°g veru skjólveggur kærleikans. Þau vita, hvað þeim
er obsett að gera. Það veitir öryggiskennd, sem ekkert
nnnað getur veitt.
Væri þessu ekki þannig farið, þá mundi Guð kær-
eikans aldrei hafa lagt eins mikla áherslu á aga
eins og hann gerir í Orði sínu. Biblían segir óhlut-
^rægt frá söguhetjum sinum, kostum þeirra og göllum,
orðum þeirra og athöfnum.
íslendingur sá, er frægastur hefur borið Davíðs
nafn, var skáldið frá Fagraskógi. Frægastur allra kon-
Uuga ísraels var Davíð konungur.
Alkunn er sú hrösun, sem henti þennan konung, er
hann girntist konu náunga síns. Lögmál Guðs sagði og
segir enn: ,,Þú skalt ekki drýgja hór.“ Þekkti Davíð
petta boðorð? Vafalaust, því að hann talar svo marg
oft um orð og boð Drottins i Sálmum sínum. Hvernig
ól hann börn sín upp? Hvað henti þau á fullorðins-
árum?
Elsti sonur Davíðs hét Amnon. Ástarhug felldi hann
bl hálfsystur sinnar, sem Tamar hét. Hann ginnti hana
hl sín, tók hana með valdi, nauðgaði henni, daufheyrð-
,st við bænum hennar að fremja ekki slíkt óhæfuverk.
Samkvæmt lögmáli því, sem Guð hafði gefið ísrael, átti
Ámnon að deyja fyrir glæp sinn. Slíkan dóm dæmdi
Oavíð ekki né framkvæmdi. Hann elskaði Amnon.
Sjálfur hafði hann syndgað á sviði kynlífsins. Albróðir
Jamar, Absalóm, hefndi síðar systur sinnar. Hann
orap Amnon, lét sveina sína vega hann. Davíð fyrirgaf
honum eftir nokkur ár.
Adónía hét þriðji sonur Davíðs. Þegar faðir hans
var orðinn gama'l og sjúkur, gerði hann uppreisn gegn
honum. Lét hann smyrja sig til konungs án samþykkis
oður síns. Um Adónía segir ritningin: „Faðir hans
iafði aldrei á ævinni angrað hann með því að segja
yIð hann: „Hví gerir þú þetta?“ Satt er það, að Davíð
varð mjög reiður, er hann frétti athæfi elsta sonar síns.
En þess er ekki getið, að hann segði við hann ávítunar
orð. Ekki er þess heldur getið, að hann segði nokkurt
avítunarorð við Absalóm, er fundum þeirra feðga bar
saman nokkrum árum eftir, að Absalóm drap Amnon
bróður sinn.
Af öllu þessu virðist mega draga þá ályktun, að
Davíð hafi aLð upp syni sína mjög á svipaðan hátt og
þeir foreldrar gera nú, sem ala börn sín upp í agaleysi
og sjálfræði.
„Maðurinn er dýr,“ sagði fræðslubók um kynlífsmál.
Hún var ein hinna fyrstu, sem gefnar voru út á landi
hér, sem ræddu þann þátt mannlífsins. Undir þetta
taka þeir, sem kenna þróun mannsins, en neita þeirri
staðhæfingu biblíunnar, að Guð hafi skapað mann-
inn. Ef til vill eru þeir ekki alltaf svona berorðiv.
Hvað um það, maðurinn væri dýr að uppruna, hefði
Guð ekki skapað hann. En Guð hefur gætt manninn
þeim hæfileika, að hann getur trúað á Guð, náð sam-
bandi við Guð, ef hann fullnægir skilyrðum þeim,
er samband við Guð er háð. En vita foreldrar allir,
hvernig sum æðri dýr breyta við afkvæmi sín, ef þau
hlýðnast ekki móður sinni?
Ef kettlingur óhlýðnast kattamömmu, getur hún átt
það til að bíía í hnakkadrambið á honum, halda honum
þannig föstum, meðan hún sparkar duglega í afturend-
ann á honum. Þannig hirtir hún kettlinginn sinn,
til þess að hann læri þá kattasiði, sem hún vill kenna
honum. Þetta hef ég horft á og sjálfsagt margir fleiri.
Ég hef líka horft á lamb, er sogið hafði móður sína,
vilja halda áfram að fá meiri mjólk, þótt hún væri
þrotin í júgri ærinnar. Þá barði hún það með öðru
horninu. Hætti það betli sínu þá.
Ekki má gleyma sögunni af birnunni. Man ég eigi þó,
hvar hún gerðist. Minnir mig það væri í Sviss. Maður
nokkur sá birnu koma niður að á. Húnar tveir fylgdu
henni, og var annar eldri. Birnan vildi fara yfir um ána.
Hún fékk yngri húninn eldri húninum, að hann skyldi
hjálpa honum yfir um ána. Ekki var húnninn fús ti!
þess, en hlýða varð hann. Er komið var út í miðja ána,
sleppti hann húninum. Birnan barg honum. En fáir
mundu hafa kært sig um þá hirtingu, er húnninn eldri
fékk á eftir hjá móður sinni. Með öðrum orðum: Hún
beitti aga við óhlýðinn son.
Foreldrar, feður og mæður barna, sem þið elskið, er
ekki svo? Þið vafalaust viljið láta þau verða góða,
löghlýðna borgara, er þeim vex vit og aldur. Heyrið,
hvað Salómó konungur sagði. Hann var vitrasti maður
veraldar, í Orðskviðum hans stendur meðal annars:
„Aga þú son þinn, þá mun hann láta þig hafa ró og
veita unað sálu þinni.“ (Orðskv. 29.17.).
Hverjir fylla fangelsin hérlendis? Eru það ekki
menn, sem vísvitandi brjóta lög eða vegna ölvunar
reglur um almenna framkomu fólks? Satt er það, að
saklausir menn eru stundum ranglega grunaðir og
settir í gæsluvarðhald. En þeir eru fáir á móti öllum
hinum. Veniulega mun sakleysi eða sekt koma fljót-
lega í ljós.
Salómó konungur sagði: „Slæm hirting bíður þess,
sem yfirgefur rétta leið. „Margir eru mennirnir þeir
sem rekið hafa sig á þetta. Við höfum þau lög, sem