Norðurljósið - 01.01.1978, Qupperneq 59

NORÐURLJÖSIÐ
59
„Nafn Hrottins er sterkur
turn66
I biblíunni, heilögu orði Guðs til okkar mannanna,
standa þessi orð: „Nafn Drottins er sterkur turn,
þangað hleypur hinn réttláti og er þar óhultur.“ (Orðs-
kv.18.10.) Ég hafði áður ekki veitt þessum orðum
sérstaka athygli. Dag nokkurn í vetur urðu þau allt í
einu ljóslifandi fyrir mér.
Þessi sönnu og heilögu orð urðu mér raunveruleiki.
Þannig er með öll orð Drottins. Þau eru lifandi og
máttug. Þegar við áköllum nafn Drottins og treystum
því, að hann hjálpi okkur á þann hátt, sem bestur er,
þá er eins og við séum komin í sterkan turn. Elckert,
sem kemur utan að frá, getur haft áhrif á okkur. Það
er sama, hve mikið gengur á í kringum okkur. Við
verðum ónæm fyrir því, vegna þess að við erum í
sterka turninum. Við treystum nafni Drottins, að hann
muni hjálpa og leiða. Það bregst heldur aldrei, að
hann geri það.
Nú finnst mér, að einhver lesandi hugsi sem svo:
„Hvernig er hægt að segja, að öll orð Drottins séu
heilög, þar sem margir vísindamenn og svonefndir
lærðir menn kenna, að ekkert sé að marka það, sem
biblían -- Guðs orð — segir um upphaf lífsins, slcöpun
mannsins og alls, sem lifir?
„Þeir hafa hafnað orði Drottins, hvaða visku hafa
þeir þá?“ spyr Drottinn í Jeremía spádómsbók 8.9.
Það er einmitt þetta: þeir hafa enga visku, þegar þeir
hafna heilögum orðum biblíunnar.
Menn setja í staðinn kenninguna um þróun. En hún
er byggð á getgátum, fölsunum og lygum. Þetta eru
stór orð, það veit ég, en það er svona samt. Fundnar
steinrunnar leifar eru meira og minna umdeildar, þótt
þróunarmenn telji þær órælc sönnunargögn.
Mannsfósturs-myndirnar, sem settar eru í kennslu-
bækur, eru flestar falsaðar, einlcum þær, sem eiga að
sýna mjög ungt fóstur, t. d. þriggja vikna. Þar er það
látið líkjast fóstri dýra. Margir hafa látið bleklcjast af
þessum fölsuðu fósturmyndum og hafa litið svo á,
úr því að fóstrið beri enga mannsmynd svo ungt, þá
sé ekki svo voðalegt að eyða því.
Ég veit um ungar stúlkur, sem héldu, að fóstrið
væri raunverulega eins og kennslubækurnar sýna það,
engin mannsmynd á því. Þegar ég sagði þeim, að
mannsmynd kæmi strax á fóstrið, urðu þær undrandi
skelfdar. Jafnframt litu þær með meiri lotningu til
lífsins.
Amerískur yfirlæknir, dr. C. J. Barone, segir: „Rann-
sóknir á fyrstu frumunni og síðan fóstrinu, sýna, að í
henni leynist vísirinn að líffærum barnsins ófædda.
Þar er að finna upphafið að augum, hjarta, fótum,
nefi og vörum. Ef það er ekki handaverk Guðs, þá veit
ég ekki, hvað það er.“
Það er átakanlegt, og raunar alveg óþolandi — að
slík heimska, sem þróunarkenningin er, skuli vera
kennd í skólum landsins og í skólum margra annarra
landa. En svo fer þeim, sem ekki vilja taka á móti
sannleikanum, þeir sitja uppi með lygina.
Sóley Jónsdóttir.
Fjársjóðurinn
Þáttur í útvarpi á íslensltu frá Monte Carlo,
er Jógvan Purkhús flutti.
Kæru þið, sem heyrið til mín í dag.
Mig langar að hefja mál mitt með því að lesa úr
orði Guðs. „Líkt er himnaríki fjársjóði, er fólginn var
í akri, en maður nokkur fann og faldi, og í gleði sinni
fer hann burt og selur allt, sem sem hann á, og kaupir
akur þennan.“ Matt.13.45.-46.
Sjálfsagt hefur eitthvað verið um það, að menn hafi
falið dýrgripi eða fjársjóði í jörðu áður fyrr. Lítið var
um læstar hirslur, en jörðin í mið-austurlöndum er
þurr og þar með góður geymslustaður.
Af því að allar dæmisögur Jesú hafa einhvern
ákveðinn boðskap að flytja, þá megum við spyrja:
Hvað táknar þessi dæmisaga um fjársjóðinn? Hvert er
meginefni þessarar líkingar? Um hvaða fjársjóð er
Drottinn að tala hér? Að hverju er hugsun okkar beint
með þessum orðum?
„Líkt er himnaríki fjársjóði, er fólginn var í akri.“
Mér finnst, að með þessari stuttu, en skýru líkingu,
er okkur bent á hin andlegu, eilífu verðmæti. Hvað er
dýrmætt, hvað hefir eilíft gildi? Hvað er í rauninni
einhvers virði? Hver er ríkur? Hver er auðugur? Hver
er hinn sanni mælikvarði á verðmætum? Eru það hin
efnislegu? Eru það hin andlegu?
Segia má, að hart sækist menn eftir efnislegum eða
tímanlegum verðmætum. Kannski erum við nútíma-
menn líkir manni, sem er önnum lcafinn að grafa eftir
földum fjársjóði. En rétt er það, að verðmætasköpun-
in er nauðsynleg, hún er ómissandi þáttur í okkar dag-
!ega lífi. Og áður en ég ræði um hin andlegu verðmæti,
langar mig rétt að nefna fjóra flokka tímanlegra
verðmæta.
1. Nefna má hinar efnislegu frumþarfir mannsins,
svo sem fæði, klæði, húsnæði, gott umhverfi, atvinnu,
sem sagt daglegt viðurværi og daglegar nauðsynjar.
2. Nefna má hin persónulegu verðmæti; heimili,
fjölskyldu, góða vini, lífsorku og heilbrigði. Og tími
okkar a.Fra er mjög verðmætur.
3. Hin félagslegu verðmæti, t.d. heilbrigðisþjónusta,
lögvernd og réttarfar. Menntun barna og ungmenna.
Ýmisleg hjálparstarfsemi. Stjórnmálalegt frelsi.
4. Hin menningarlegu verðmæti. Talað er um góðar
bækur sem perlur bókmentanna. Tónlistin og mynd-