Norðurljósið - 01.01.1978, Síða 66

66
NORÐURLJÓSIÐ
Hvað býður Kiristur okkur
mönnunum?
Eftir Jógvan Purkhús.
„Líkt er himnaríki fjársjóði.“ (Matt. 13.44.)
Átt þú ekki þennan fjársjóð trúarinnar?
Hvað hefir eilíft gildi?
Okkur stendur margt til boða í þessum heimi. Margt
er rétt að okkur, og það úr ýmsum áttum. Margt er
boðið fram: Stjórnmálastefnurnar bjóða sitt með fögr-
um fyrirheitum. Viðskiptalífið býður mönnum fé og
frama. Skemmtanaiðnaðurinn býður sína sælu. Heims-
trúarbrögðin halda fram hvert sínum sannleika.
Mig langar að hefja mál mitt með því að varpa
fram þessum spurningum: Hvað býður Kristur okkur
mönnunum? Hefur hann eitthvað að bjóða þér og
mér? Kom Kristur færandi hendi inn í þennan heim?
Hverjar eru raunverulegar þarfir okkar og hvað er
okkur fyrir bestu?
Drottinn Jesús kemur til okkar með stórkostlegt
tilboð, því að hann býður okkur:
Leiðsögn og öryggi — Kjölfestu og fullvissu.
Frelsi og sættir — Fyrirgefning og endurlausn.
Vináttu og visku — Kærleika og umhyggju.
Siðferðisstyrk, markmið — Hjálp í lífsbaráttu og
ný verkefni.
Hreinsun, helgun og framtíðarvon — Andleg verð-
mæti, líf og nægtir.
Hvar finnst sá, sem getur hafnað slíku? Hver er
svo vel á sig kominn, að hann þurfi ekki á slíku tilboði
að halda? Drottinn býður okkur ekki aðeins þetta allt,
hann kallar — kallar — á hvern einstakling til fylgd-
ar við sig. Þetta tilboð er handa hverjum þeim, sem
vill þiggja af hans hendi líf og hjálpræði.
Heilög ritning flytur okkur mikinn og áríðandi boð-
skap frá Guði. Orð Guðs er ekki líkt og hugleiðingar
eða vangaveltur um tilveruna, heldur er efni biblíunnar
skýr og ákveðinn boðskapur til hverrar mannssálar.
Guð talar til okkar í ritningunni á skiljanlegu máli.
Boðskapur biblíunnar er myndrænn boðskapur. Upp
eru dregnar margar myndir og líkingar, til að lýsa
nákvæmlega, hvað Guð vilji segja okkur. Þessar lík-
ingar eða dæmisögur eru byggðar á ýmsu því, sem ger-
ist daglega í okkar lífi og gefur því hinn mannlega blæ.
Byggist ein þessara mynda á þeim veruleika, að hægt
er að villast af leið, að hægt er að verða viðskila við
náinn ættingja, eða að hægt er að fjarlægjast góðan
vin, jafnvel svo mikið, að sambandið við hann rofnar
alveg. Biblían lýsir stöðu mannsins á marga vegu, cn
þetta er ein af mörgum líkingum: Maðurinn villtist af
leið frá Skapara sínum. Maðurinn fjarlægðist Guð í
huga og athöfnum, Synd mannsins hefur gjört að-
skilnað milli Guðs og okkar.
Inn í þessa mynd kemur Drottinn Jesús. Hann kemur
sem Frelsarinn og býður leiðsögn og boðar afturhvarf
ti! Guðs. Inn í þessa mynd kemur hann sem góði
hirðirinn, er leitar að týnda sauðnum „og er hann hef-
ur fundið hann leggur hann hann glaður á herðar sér.“
Og rétt er að minnast orða Drottins, er hann sagði:
„Ég er vegurinn og sannleikurinn og lífið, enginn
kemur til föðurins nema fyrir mig.“ (Jóh. 14.6.) Hann
sagði líka: „Ég er ljós heimsins, hver sem fylgir mér,
mun ekki ganga í myrkrinu, heldur hafa ljós lífsins."
(Jóh. 8.12.). Þetta merkir, að maðurinn hafi villst af
leið frá Guði, hafi fjarlægst hann. En hann geti með
einlægu afturhvarfi komist inn á lífsins veg, fundið
hann og fylgt honum, sem er frelsari heimsins. Þannig
býður Drottinn Jesús fram hina ómissandi leiðsögn,
sem enginn megi vera án, sem enginn megi við að
hafna.
Önnur mynd er dregin upp í ritningunni, um afstöðu
mannsins, gagnvart sekt og sýknun. Þessi mynd er sótt
í dómsalina, eða í heim laganna. I þessum heimi höf-
um við nógu glögg sýnishom af því, sem má kalla
ranglæti, afbrot, ofbeldi, fjandskap, óhlýðni og öðru
því, sem biblían kallar með einu orði synd. Við heyrum
í fréttum um morð og rán og fjandskap bæði einstakl-
inga og þjóða. Við heyrum um sáttasemjara, sem þeyt-
ast landa í milli til þess að koma á friði milli stríðandi
aðila.
Þannig lýsir þá biblían stöðu mannsins, að hann er
í ósátt við Guð sinn og skapara. Því að Guð getur
ekki sætt sig við synd og ranglæti mannsins. En nú
kannt þú, e.t.v., að segja, hlustandi góður: Ekki hefi
ég verið talinn afbrotamaður til þessa. Ég stunda vinnu
mína, ég borga gjöld mín, og ég læt náungann í friði.
Þetta getur allt verið rétt. En hvort sem við erum
heiðarlegir borgarar eða ekki, þá þurfum við á Guði
að halda. Það reynist okkur mönnum erfitt. að gjöra
okkur grein fyrir því, að við erum í raun og veru sífellt
að syndga gegn Guði og hans háleita vilja. Það
reynist manninum torvelt að átta sig á því, þegar hann
fer sínar eigin götur, hundsar hann Skapara sinn og
siðalögmál réttlætis hans.
Inn í þessa mynd kemur Drottinn Jesús og býður
fram sættir og fyrirgefning, býður fram náð og uppgjöf
saka, sérhverjum þeim, sem vill í einlægni þiggja
þetta af hans hendi. Hann kemur sem Frelsarinn, sem
meðalgöngu maður milli Guðs og okkar mannanna.
Ritningin segir: „Þótt hann hefði eigi ranglæti framið
og svik væru ekki í munni hans . . . var hann með ill-
ræðismönnum talinn, — hann sem bar syndir margra
og bað fyrir illræðismönnum.“ Jes.53.12.
Þetta er fagnaðarerindið. Þetta er tilboðið mikla.
Viltu tileinka þér hið mikla hjálpræði hans?
Úr „Andlegum ljóðum“ S.G.J.
Ó, sú eilífa náð,
ó, það réttlætis ráð,
að mín refsing öll lögð var á Krist.
Það var friðgjöf mér góð,
fyrir frelsarans blóð
hefur friðurinn réttlætið kysst.