Norðurljósið - 01.01.1978, Síða 79

NORÐURLJÓSIÐ
79
Ég vitnaði í þessar biblíugreinar og skýrði þær fyrir
honum og sýndi honum, að hjálpræðið er í Jesú, að
Jesús hefur gjört allt fyrir okkur. Þetta upplýsti hann,
og svo kallaði hann: „Þannig hef ég aldrei séð
þetta!“
Við héldum áfram að ræða þetta dásamlega efni.
Gamli maðurinn nam staðar öðru hvoru og hrópaði:
„Þannig hef ég aldrei séð þetta!“
Við töluðum meira um þetta dásamlega efni. öðru
hvoru nam gamli maðurinn staðar hugsandi og mælti
fyrir munni sér: „Nú trúi ég. Nú trúi ég!“
Allt í einu nam hann staðar, rak stafinn sinn í veg-
brúnina og sagði: „Nú skil ég það, nú skil ég það.“
Eftir nokkra stund sagði hann hugsandi: „En að ég
skyldi hafa hitt yður í dag. Það lítur út fyrir, að þetta
hafi verið áformað."
„Já, og hugsið um það, hve ástríkur og góður Jesús
er, sem mætti yður hér og hefur gert yður hamingju-
saman og glaðan."
Við áttum enn eftir að ganga um tvo kílómetra. Á
leiðinni ræddum við alltaf saman um Jesúm, og hvað
hann hafði gjört fyrir okkur.
Ég rétti honum höndina. Hann tók í hana og sagði:
„Við verðum bráðum í himninum, og þá mun ég þekkja
yður aftur. Ég verð ekki mjög lengi hér úr þessu. Ég
mun þekkja yður, þegar þér komið.“ Þá var sem aðrar
hugsanir gripu hann. „Blessaðu hann! Blessaðu hann!“
Þar með skildu leiðir okkar.
Saga þessi birtist fyrir nokkru í „Sverði Drottins"
(í Bandaríkjunum), en er hér þýdd úr norska blaðinu
„Livets Gang. S.G.J.
Vitnisburður mikilmenna um Guð
Oft er því haldið fram, bæði í ræðum og ritum, að
engin eða þá mjög fá andleg mikilmenni hafi trúað á
Guð eða á oppinberun hans í biblíunni og í náttúr-
unni. Vér höfum áður í blaðinu vitnað til orða mikil-
menna, er segja alveg hið gagnstæða. Hér koma fleiri
vitnisburðir:
Kopernikus.
Hún (stjörnufræði fyrritíma manna) er ekki í
samræmi við visku Skaparans. Þess vegna getur
hún ekki verið til í náttúrunni. Stjörnufræði fyrri-
tíðar manna má likja við mann, sem úr ýmsum átt-
um hefur tínt saman hendur, fætur og aðra líkams-
hluta, sem ekki standa í neinu sambandi hver við
annan, svo að úr verður hræðilegt afskræmi, en
mannsmynd engin .... Það olli sál minni kvöl, að
menn höfðu ekki fundið réttu orsökina að hreyf-
ingu himinhnattanna, sem eru þó skapaðir af vitrasta
og fullkomnasta Meistaranum ....
Hver mundi vilja hengja þetta ljósker (sólina) upp
í skrautlegu musteri náttúrunnar á öðrum stað en þeim,
þaðan sem það getur uppljómað allan heiminn. Frá
konunglegu hásæti sínu stjórnar sólin öllum þeim
stjömum, sem hreyfa sig umhverfis hana ....
Ampére.
Annað hvort hefur Móse haft þá þekkingu á vísind-
um, eins og þau eru á vorri öld, eða þá að hann var
innblásinn. Við þá klerklegu-stéttarmenn, sem áttu að
búa hann undir nálægan dauða, sagði hann: „Þökk
fvrir, herra ábóti, þölck fyrir. Ég hef þegar uppfyllt
mínar kristilegu sky’dur, áður en ég hóf ferð mína
hinngað!" Þegar skólastjóri menntaskólans í Mar-
seille hr. Cechamps, fór að lesa upp nokkra kafla
úr „Eftirbrevtni Krists,“ eftir Tómas á Kempis, sagði
Ampére, að hann kynni bókina utanað. Það voru síð-
ustu orð hans.
Galilei.
Heilög ritning getur aldrei logið eða henni skjátlast.
Staðhæfingar hennar eru algerlega og óhagganlega
sannar. Sjálfri getur henni aldrei skjátlast. Þeim, er
skýra hana getur skátlast á margvíslegan hátt ....
Heilög ritning og náttúran eru báðar sprottnar upp af
hinu guðdómlega orði. Hin fyrri, af því að hún er
innblásin af guðdómlegu orði, hin síðari, af því að
hún er framkvæmd af guðdómlegum fyrirskipunum.
Linné (Linneus).
Maður, þekktu sjálfan þig í guðfræðilegum skilningi,
að þú ert skapað,ur í Guðs mynd með ódauðlegri sál.
I siðferðilegum skiltingi ert þú einn blessaður með
skynsemi gæddri sál til að geta lofað þinn upphafna
skapara.
Af því að nýjar tegundir koma ekki fram lengur, er-
um vér knúnir til að heimfæra sköpunarkraftinn til al-
máttugs og alviturs lífs, til Guðs, er framkvæmdi sköp-
unarverkið.
Ég spyr: „Hvers vegna hefur Guð sett vitsmunum
gædda menn á jarðarhnöttinn, ef maðurinn gefur ekki
öðru gaum en dásamlega útbúnu umhverfi sínu í nátt-
úrunni? Hvers vegna nema til þess, að maðurinn skuli
lofsyngja og vegsama hinn ósýnilega Meistara fyrir
hans dásamlega verk? — Þýtt úr „Livets Gang.“ S.G.).
öll verk þín, Drottinn, vitni beri
um veldi þitt og mátt.
Það himins fjærstu heimar geri,
þig hylli duftkorn smátt.
Þig heiðri og lofi allt, sem andar
og allt, sem geyma höf frá strönd til strandar,
hvert lífsfræ, sem er lagt í mold,
allt líf, sem er á himni og fold. — S.G.J.