Norðurljósið - 01.01.1980, Blaðsíða 2

2
NORÐURLJÓSIÐ
FÆREYJAFERÐ 1979
Bogi Pétursson, Akureyri, segir frá
30. maí að kvöldi vorum við, sem erum ferðalangar í
Færeyjaferð, mætt á Flugvelli Akureyrar. Næsta dag,
31. maí, er áætlunin að fljúga kl. 10 f. hádegi til Fær-
eyja.
I Reykjavík njótum við, sem erum 5 að tölu, gist-
ingar hjá færeyskum hjónum, Ingibjörgu og Grími
Eysturoy. Enginn verður þar fyrir vonbrigðum, svo
vel er fyrir öllu séð.
Við förum þessa ferð til að sækja kristilegt mót, sem
Bræðra-söfnuðirnir í Færeyjum halda í Klakksvík
um hvítasunnuna.
Eg og félagi minn, Jógvan Purkhús, erum einnig í
þessari ferð til að kanna, hvort unnt muni að selja
vörur í Færeyjum frá verksmiðjum S.I.S. á Akureyri.
Aðallega var ég með skó.
I Reykjavík fengum við öll skjöl stimpluð hjá ís-
lenskum yfírvöldum, svo að lítil fyrirhöfn væri að fara
inn og út með sýnishomin. Skórnir voru, t.d., aðeins á
annan fótinn.
Veðrið var gott og sól á lofti. Var mjög gott að svífa
með Fokkernum yfír hafíð. Um hádegisleytið lentum
við á flugvelli þeirra í Færeyjum. Hann er á Vogi.
Þarna er ein fínasta flugstöð, sem ég hef komið í, og
allt þar mjög skemmtilegt.
Við sjáum strax nokkra vini, sem komnir eru til að
taka á móti okkur. Nú er bara að venda sér í gegnum
tollinn. Við drögum upp pappíra okkar, stimplaða af
íslenskum yfírvöldum. Nú gerist hið ótrúlega. Toll-
þjónninn, sem er á allan hátt prúður og elskulegur
maður, fræðir okkur á því, að færeysk yfirvöld viður-
kenni ekki slíka pappíra. Hér fannst mér hlutirnir
stangast á gagnvart íslandi. Eftir nokkurt þóf virtist
eina lausnin vera sú, að við greiddum tryggingu, 2300
færeyskar krónur - 150-200 þúsund íslenskar krónur.
Þannig hófst þá ganga okkar. En okkur var jafnframt
tilkynnt, að þetta yrði endurgreitt, þegar við færum
heim.
Þegar þessu var lokið, var ekið af stað og yfír smá-
hæð. Þá blasa við hinar stóru sumarbúðir Bræðra-
safnaðanna í Færeyjum. Eru þær nefndar Zarepta.
Hér dvelja böm í vikuflokkum, og eru um 230 börn í
senn. Allt er þarna, byggingar og annað, stórt og byggt
af þeim myndarskap, er auðkennir það starf, sem rekið
er í Færeyjum, meðal annars er sundlaug í húsinu.
Páll Pálsson, sem veitir þessu starfí forstöðu, tekur
á móti okkur. Hann sýnir okkur staðinn og byggingar.
Gaman er að minnast þess, að á sínum yngri árum var
Páll að hjálpa til við Astjörn.
Stutt er staðið við. Nú þurfum við að fara með bíla-
ferju yfír til Vestmanna, sem er lítill bær handan fjarð-
ar. Mér fínnst, að færeyskir bæir séu líkir um margt
bæjum hér á Austurlandi.
Þarna í Vestmanna eru raforkuver Færeyinga. Bær-
inn er lítill og vinalegur.
Frá Vestmanna er ekið til Þórshafnar, sem er höfuð-
staður Færeyinga. Hann er að vexti álíka stór og Akur-
eyri. Þangað fórum við til að sækja bifreið, sem vinur
okkar var að láta gera við.
Engin viðdvöl var höfð þar. Var ekið þaðan alla leið
til Lorvíkur. A þessari leið kynnumst við því fljótt, að
Færeyingar eru snillingar í vegalögn, einnig í því að
bora göng gegnum fjöllin og opna þannig samgöngu-
leiðir á milli byggðanna. Þurft hefur stórhuga menn í
þessi störf. Dagur er að kvöldi kominn, og við förum í
fyrstu ferju yfír til Klakksvíkur. Það er ekki löng sigl-
ing. Brátt blasir við hinn vinalegi bær, Klakksvík.
Hún minnir mig um margt á fæðingarbæ minn, Eski-
fjörð.
Við Þórarinn Guðmundsson gistum hjá foreldrum
Jógvans, Elsu og Jakob. Þar erum við strax eins og
heimamenn. Kærleikur þeirra hjóna er svo óþrjót-
andi, að því verður aldrei gleymt, meðan við lifum,
hversu gamlir sem við verðum.
1. júní, fostudagur, er kominn. Snemma morguns
förum við á kreik, bæði til að heilsa vinum og finna
kaupmenn. Það voru fagnaðarfundir, er við hittum
marga gamla, góða hjálparmenn Ástjarnar-starfsins.
Var það uppörvandi að fínna brennandi áhuga þeirra
fyrir starfínu við Ástjörn. Slík áhrif eru ómetanleg.
Þau gefa mikinn styrk til starfs.
Um kvöldið er fyrsta samkoma mótsins. Það verður
haldið í Betesda-salnum. Hann er afarstór og allt inn-
an dyra sérstaklega hlýlegt. Þetta kvöld er bænasam-
komu-kvöld. Kemur strax margt fólk og margir biðja.
I huga mér vaknar löngun að flytja bæn á íslensku.
Eftir nokkra baráttu í huganum geri ég þetta.
Það er mjög gott við starfíð, sem Bræðurnir eru með
í Færeyjum, hversu þeir leyfa heilögum Anda að
starfa. Þannig kemur, að mínum dómi, jákvæðari
ábyrgð á herðar sérhvers, sem er á samkomunni. - Er