Norðurljósið - 01.01.1980, Blaðsíða 15

NORÐURLJÓSIÐ
15
sér 123 mismunandi efni eða fleiri, mönnum gagnleg
til daglegra nota.
Efnin eru notuð í verksmiðjum, móttökuherbergj-
um auðmanna, konungshöll og kofa fátæka mannsins.
Efni, unnin úr kolum, fínnast í snyrtistofunni, lyfja-
búðinni og lækningastofu læknisins. Þau fínnast í
efnarannnsókna stofum. Þau fínnast á þökum hús-
anna og í nýlenduvöruverslunum. Liturinn á klæðn-
aði þínum er sennilega af sömu rótum runninn. Vér
eigum að framkvæma það, er spámaðurinn sagði:
„Gjörið máttarverk hans kunn meðal þjóðanna.“
Kolin eru alltaf svört, hvar sem þau fínnast. Menn
eru alltaf syndarar, hvar sem þeir eru. Kolin eru
gagnslaus, ims maðurinn hagnýtir þau. Syndarar
þarfnast líka guðlegrar snertingar frá himnum, til þess
að harða, kalda ævin þeirra breyttist í bjarta, hlýja,
geislandi ævi, sem er öðrum til blessunar..
Ilmvötin, sem við fáum sem auka-framleiðslu úr
kolum, eru í hávegum höfð hjá drottningum og metin
mikils af ástfangnum manni. Hver hefur ekki yndi af
ilmi? Þannig getur Guð gert ævi syndugs manns, svo
að hún færi mörgum mönnum gleði.
Kolin eiga í sér fólginn geysikraft til að framleiða
orku. Þannig getur Drottinn tekið mann, frelsað hann,
veitt honum gáfur dásamlegar og fyllt hann með Anda
máttar síns. Slíkir menn ganga út úr nálægð Drottins
til að hræra hjörtu margra. Það er dásamlegt, hverju
frelsaður maður getur komið til vegar. Ó, að við létum
yfír-efnafræðinginn (Jesúm) framkvæma það með
okkur, sem hann vill.
Mætti Drottinn dýrðarinnar fá réttinn til að stjóma
sérhverju mannlífi og gera úr því það, sem hann vill.
9. KAFLI
Gamlir skór og aðrir.
Það er saga ævintýra tengd við skó. Varla mun hún
koma nokkrum manni í hug, er hann situr í vinnu-
stofu skóburstara og gefur því gaum, hve margs kon-
ar skór eru fágaðir. Skórnir segja sögu tára og sorgar,
þegar móðir, sem misst hefur barnið sitt, tekur upp úr
dragkistunni litlu skóna, sem það notaði. Skómir eru
geymdir til að minna sorgmædda móður á sólargeisl-
ann, er barnið færði henni, og á skuggana, sem það
skildi eftir.
Skór eru engin nýjung. I 1. bók Móse, 14. kafla og
23. grein minnist Abraham á skóþveng konungsins í
Sódómu. Seinast er minnst á þá í Efesusbréfinu. Þeir
eru notaðir sem tákn og myndir sanninda, sem oss eru
dýrmæt.
Gaddaskór eru til. Notaðir eru þeir á íþróttavöllun-
um. Mjúkir skór og fíngprðir, gimsteinum skreyttir,
em í notkun í konunga höllum. Grófgerðir, þungir
skór eru notaðir í fjallgöngum. Þungir skór, þyngdir
með blýi, eru í notkun við köfun niður í sjávardjúpið.
Laufléttir skór em búnir til handa hlauparanum, sem
þreytir kapphlaup. Ennþá aðrir eru fóðraðir innan
með loðskinnum og eru notaðir í ferðalögum á norð-
lægum slóðum. Sumir eru með götum á leðrinu ofan á
fótunum til að nota þar, sem heitt mjög er í veðri.
Kaupsýslumaður fær fallega, velgerða skó. Tísku-
daman fær glæsilega glitskó. Hollendingar spranga
um á tréskóm, hef ég séð. Svo eru líka gúmmístígvél,
sem sjómenn nota.
Nú skulum við athuga, hvað við lærum, hvað marg-
háttaði skófatnaðurinn getur kennt okkur. Er það ekki
einkennilegt, að Jósúa bæði og höfuðsmenn safnaðar
Israels létu blekkja sig með skóm? I Jósúabók, 9. kafla
5. og 13. grein lesum við, að Gíbeonítar komu til Jósúa
og höfuðsmanna safnaðar ísraels, kváðust vera komn-
ir af fjarlægu landi til að gera friðarsáttmála við ísrael.
Til sönnunar þessu sýndu þeir gamla og slitna skó.
Hvemig gátu þeir, Jósúa og höfuðsmenn safnaðarins,
látið blekkjast af þessu? Þeir hétu Gíbeon-búum, að
þeir skyldu láta þá halda lífí.
Löngu síðar leitaðist Sál konungur við að tortíma
þeim. Þannig rauf hann svarinn eið. Þetta leiddi
þurrk, sem stóð í þrjú ár, yfir landið á dögum Davíðs,
og þar með hallæri. (Davíð konungur gekk þá til frétta
við Drottin og fékk að vita orsökina. Urðu sjö af niðj-
um Sáls að deyja. Eftir marga mánuði voru bein þeirra
jörðuð. Þá líknaði Guð landinu með regni. Þýð.)
I bókinni fögru, Rutarbók, lesum við, að i ástarsögu
þeirra Bóasar og Rutar, gegndi skór miklu hlutverki.
Ættinginn, sem hefði átt að kvænast Rut, vildi ekki
gera það. Hann tók af sér skóinn og fékk Bóasi hann.
Þar með var það vottfest af þeim, sem viðstaddir voru,
að um leið og maðurinn afhenti Bóasi skóinn til eign-
ar, hafði hann líka afhent honum Rut og allar eigur,
sem hún var orðin erfíngi að. Bóas eignaðist yndislega
konu, sem varð langamma Davíðs konungs. Mannlega
talað var hún því ein af formæðrum Jesú. Ég vona, að
Bóas hafí varðveitt skóinn vel og látið hann ganga í arf
til niðja sinna.
Skó mátti ekki hafa á fótum í nálægð Guðs. Móse
var sagt að draga skó sína af fótum sér, er Drottinn
birtist honum í þyrnirunninum hjá Sínaí-fjalli. (2.
Mós. 3.5.) Sömuleiðis Jósúa síðar meir er Drottinn
birtist honum sem maður hjá Jeríkó.
Drottinn veit, hvernig á að varðveita skó. í 5.
Mósebók, 29.5. fáum við að vita það, að skórnir á
Israelsmönnum slitnuðu ekki í 40 ár, meðan þeir ferð-
uðust um eyðimörkina. Hvílík kraftaverk! Heitur,
þurr sandur er skaðvænn leðri. Núningurinn við
sandkomin slítur skóm. Hvernig skórnir varðveittust