Óðinn - 01.07.1935, Blaðsíða 21

Ó Ð I N N
69
fjenaður og jörðin fór í evði um nokkur ár af sand-
ágangi. Flutti þá að Rauðnefsstöðum og bjó þar uns
hann druknaði í fiskiróðri á Eyrarbakka í aprílmán-
uði 1890, á 40. ári. Börn: (Árni, dó 3ja ára), Björn,
bóndi á Rauðnefsstöðum, giftur og á 3 dætur.
2. Quðrún (fædd 2. ágúst 1857), gift (12. júní 1880)
Tómasi Böðvarssyni á Reyðarvatni (d 6. ágúst 1935).
Bjuggu fyrst 2 ár á Árbæ, en síðan á Reyðarvatni
(Sbr. Morgunbl. 19. maí 1931). Hún dó af krabba-
meini í hálsi 4. maí 1931, á 74 ári. Eiga þau mörg
börn og barnabörn.
3. Guðríður Þóra (fædd 24. sept. 1860). Gift (24.
júní 1881) Tómasi hreppstjóra Sigurðssyni á Barkar-
stöðum. Hún dó eftir barnsburð 2. janúar 1884 á
24. ári. Barn þeirra, er Iifði, Guðrún, fyrri kona Á.
]. Johnsons, bankafjehirðis. Hún dó 1918. Eiga 2
börn á lífi.
4. ]ónas (fæddur 30. sept. 1863). Giftist 25. maí
1893 Sigríði Helgadóttur, hreppstjóra á Árbæ í Holt-
um. Hann tók við búi af móður sinni og bjó þar til
dánardægurs 28. ágúst 1919, á 56. ári. (Og konan á
næsta ári. — Berklar). Áttu 11 börn, 5 komust upp,
4 gift og eiga börn. Eitt þeirra er Helgi læknir á
Hvoli.
5. Margrét (fædd 5. des. 1873). Gift vorið 1892
Tómasi hreppstjóra á Barkarstöðum. (Sbr. nr. 3).
Áttu 11 börn, 8 á lífi, 2 bræður (Árni og Sigurður
heima) og 6 dætur, flestar giftar og eiga börn. Mar-
grjet dó (af krabbameini) 29. janúar 1935, 61 árs.
(Sbr. »Morgunblaðið«).
Eigi þarf að lýsa þessum ágætu systkinum hverju
sjer í lagi eða á annan hátt, en að líkja þeim við
foreldra sína. Öll voru þau lagleg og myndarleg,
framúrskarandi gestrisin og hjálpfús, en hjelst þó vel
á góðum efnum eftir því sem orsakir lágu til og við-
ráðanlegt var. Öll bókhneigð, vel greind og vinsæl.
Megi og þessir góðu kostir fylgja niðjunum í ótal
ættliðum. I/. G.
Helga Jóhannesdóttir.
(Minning).
Helga Jóhannesdóttir andaðist á sjúkrahúsi ísa-
fjarðarkaupstaðar, eftir margra ára þungbæran sjúk-
dóm, 19. ágúst 1934.
Helga sál. var fædd á Hallsstöðum 2. júní árið
1874, dóttir Jóhannesar og seinni konu hans Mar-
grjetar, er þar bjuggu. Voru þau mörg systkinin.
]óhannes faðir Helgu var sonur Sæmundar bónda
í Arnardal, Árnasonar bónda á Hóli í Bolungavík,
Magnússonar auðga, bónda í Meirihlíð, Sigmundssonar
stúdents, er og bjó í Hlíð eða á Hóli, Sæmundarson-
ar bónda á Hóli, lögrjettumanns og lögsagnara í Vest-
ur-ísafjarðarsýslu, Magnússonar sýslumanns (eða lög-
sagnara) í Barðastrandar- og Isafjarðarsýslu, bjó og
síðast á Hóli, Sæmundssonar bónda á Hóli, sýslu-
manns í Snæfellsnessýslu1), Árnasonar sýslumanns á
Hlíðarenda, Gíslasonar á Hofgrímsstöðum. Er sú ætt
öll landskunn enda hafa afkomendur Árna á Hlíðar-
anda dreifst út um land alt með því að börn hans
giftust víðsvegar saman við fjölmennustu ættir og göf-
ugustu. Kona Sæmundar sýslumanns á Hóli var Elín
dóttir Magnúsar sýslumanns »prúða«, Jónssonar lög-
rjettumanns á Svalbarði. Er sú ætt ekki síður þjóð-
kunn og kostum búin.
Sýslumenn hjeldu á þeim líma oftlega aðrar sýslur, án þess
að vera þar búsettir og höfðu þá oftast umboðsmenn eða „lög-
sagnara'1.
Föðurætt Jóns á Svalbarði, Svalbarðsætt yngri, er
talin frá Mýramönnum (þeim feðgum að Borg, Agli
og Skallagrími). En móðurætt frá Arnfinni riddara
að Urðum — og Svalbarðsættinni »eldri«, sem kom-
in er frá Guðmundi ríka á Möðruvöllum (og má það-
an rekja enn lengra fram í fornaldir).
Meðal barna Magnúsar prúða, er þótti mestur glæsi-
maður hjer á landi á sinni tíð, var Ari »bóndi« í
Ögri, sýslum. í Barðastrandar- og ísafjarðarsýslum —
og »konungsins umboðsmaður* í 52 ár, að sagt er.
Fjöldi fólks er kominn frá þeim Sæmundi og El-
ínu og á mikill þorri manna við Djúpið að einhverju
leyti til þeirra ætt sína að rekja og þó einkum í Bol-
ungarvík og Hnífsdal.
Móðir Helgu, seinni kona Jóhannesar á Hallsstöð-
um, var Margrjet Þorsteinsdóttir, Sæmundssonar
prests í Garpsdal Þorsteinssonar — og Messíönu
Halldórsdóttur prests að Melstað, Ámundasonar smiðs
að Sandlæk í Árnessýslu. Bróðir Massíönu (sonur
Halldórs prests að Melstað), var Daniel faðir Hall-
dórs fyrrum bæjarfógeta í Reykjavík og Kristins áð-
ur prests að Söndum í Dýrafirði og síðar að (Jt-
skálum.
Helga sál. var mætavel gefin bæði líkamlega og
andlega, og námfús þegar í æsku. Og enda þótt hún
nyti einskis skóla eða kenslu um fram það, sem þá
gerðist alment á heimilum, var hún bókvís mjög, hafði
og alla æfi löngun til fróðleiks og aukinnar þekking-
ar. — Fluttist hún hingað til bæjarins á unga aldri