Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.10.1884, Blaðsíða 60

259
dtta fundin auk þess klár,
yggjar blanda hrökk ei meir.
Níu og tuttugu nóvember
nú hefir rjetta dagana klár,
þá til fluttur þrautar er,
þundar skvettu fossinn gár.
Drýgð var slík að Dögverðs-d,
diktan lök þó fánýt sé,
í Breiðuvík er bærinn sá
barði Jökuls allnærre.
En svo bindur skáldið nafn sitt:
Glæða leifar safna um síð,
sjáðu grefur þjóð í láð,
flæðar sveifar blakan blíð
báðum gefur skautum gráð.
Eímurnar eru því endaðar á Dagverðar-á í Breiðuvík
undir Jökli hinn 29. nóvember 1658, og orktar af Kolbeini
Grímssyni, sem líka bjó í Einarslóni, en var síðast á Brim-
ilsvöllum í Neshrepp innri. Hann hefi líka orkt rímur af
Sveini Múkssyni, 23 að tölu, og segir Espólín, að hann hafi
«sjálfur diktað efnið sem feiknalegast, ok sent Brynjúlfi bisk-
upi, ok þegit fyrir 10 dali» (Árbækr, YII. deild bls. 103).
Efnið í þeim rímum er afar-ósennilegt, en allvel kveðnar,
eptir því sem vænta má af rímnaskáldi frá 17. öld. í þeim
rímum hefir hann fyrstur manna haft Kolbeins-brag, sem hann
hefir sjálfur fundið upp, og sem við hann er kenndur; með
þeim brag byrjar hann þannig 3. rímu í Sveins rímum :
Raddarteinn mér rénaði einn,
ræðan snauð hún bleif þar dauð,
sem hann Sveinn í huga hreinn,
honum Eauð til kosta bauð.
það er almenn sögn vestra, að Brynjólfur biskup hafi
fundið Kolbein, á vísitazíuferð sinni um vesturland; hafði
biskup heyrt getið Kolbeins, og þar með að hann væri galdra-
maður, sem þá var mjög orð á gert, en er þeir Kolbeinn