Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.10.1884, Blaðsíða 57

249
Héraf sál mín lærdóm lær,
lífga hann æ og endurnær !
þá er verður þú ófær
í þúngu kafi synda:
»Klerk þinn ei til reiði reit
»því reiði hans er þung og heit
ȇ honum aldrei skapi skeit
»þó skulir sárt um binda«.
»offra honum á og geit
»þó eigir um sárt að binda«
í þúngu synda fári:
»klerk þiun ei til reiði reit
»því reiði hans er þúng og heit
»offra honum á og geit
»þó illa láti í ári«.
Hafðu nú þetta fyrir alla letina! J>ó hefir þú nú áunnið
meira með allri þinni leti, enn nokkur annar með allri sinni
ástundun, eg hefði nærri sagt, meira en guð sjálfr, því þú hefir
vakið 1 mér mína ypparligu skáldskapargáfu, sém alltaf hefir
legið í leti eins og þú; síðan eg kom hingað til Hafnar, nú
senn í 6 ár, hefir hún ekki rumskast nema einu sinni, og tal-
aði hún þá þetta upp úr svefninum (það var á mínum fyrstu
árum hjer):
Mig lemja dísar dætur1
djöfulsilla mjer lætur
héimurinn gamli hór.
Beina leið bát ei setur
í byrleysinu hann fletur,
því stýrinu stolið er.
Hér hefir þú »mine samlede Digte i Kjöbenhavn2« og held
eg þú megir þykjast maðr því enginn á þetta mikla verk
nema þú einn.
=Ránardætur.
2) Menn vita ekki til þess, að neitt liggi eptir Baldvin i bundinni
ræðu nema þessar gamanvísur, að minnsta kosti ekki frá veru hans í
Höfn.