Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1896, Blaðsíða 3

Eimreiðin - 01.05.1896, Blaðsíða 3
8^ Svo var vinnufólkið, eða einkum vinnukonurnar, sem Margrjet var sett yfir. Sambúðin við þær gekk ekki sem ánægjulegast. Hún var nokkuð ung til þess, að þeim þætti sjálfsagt að virða hana sjer- lega mikið — ekki nema 18 ára. Og svo var því einhvern veginn svo varið, að eptir dvölina syðra samþýddist hún þær ekki eins vel og áður. Aður hafði sjóndeildarhringur hennar verið alveg hinn sami og þeirra. Aður hafði henni þótt gaman að öllu, sem þeim þótti gaman að — jafnvel að því að kveða rímur. Aður var hún að hugsa um það sama og þær, hafði ánægju af þeim og þær af henni. Nú var orðin breyting á þessu öllu. Þeim þótti hún ómannblendin, jafnvel þóttafull — og það hefðu þær þó svarið fyrir að hún Manga gæti nokkurn tíma orðið. Henni þótti þær leiðinlegar, stundum ógeðslegar. Þeim þótti hún tepruleg, hneyksl- uðust mjög á því t. d., hvað opt hún þvoði sjer um hendurnar, hvað lítið sem á þær hefði fallið — þetta væri þó ekki nema rjett og sljett bóndadóttir, þótt aldrei nema hún væri dóttir hans Sig- valda d Hóli og hefði verið tvo vetur á kvennaskólanum 1 En lakast var þó, hvað samkomulagið við föður hennar var stirt—og það því fremur, sem hún vissi, að hann unni henni mikið. Sannast að segja þurfti nokkra athygli og umhugsun til þess að komast að þeirri niðurstöðu, að honum þætti sjerlega vænt um hana. Hann var henni allt af svo óþýður og stirður. Hann hafði vakað yfir henni með einkennilega kuldalegri ást, frá því er hún missti móður sína í barnæsku. Hann hafði sjeð ofsjónum yfir öllum innileik, allri blíðu, sem hún ljet öðrum í tje. Og hann lagði fæð á alla, sem hún hændist að öðrum fremur, eins og þeir væru að ásælast það, er hann einn ætti með rjettu. Hann hafði helzt viljað hafa hana allt af hjá sjer, og það leyndi sjer eltki, að það var í honum verulegt óyndi veturna, sem hún var að heiman. En hann var svo geðstirður, að hann hafði ekki getað fengið af sjer, að leggja sig neitt í framkróka með að hæna hana að sjer; enda hafði það ekki tekizt. Honum korn ekki einu sinni til hugar, að þess ætti að þurfa. Var hann ekki faðir hennar? Hafði hann ekki unnið fyrir henni, alið önn fyrir henni, safnað fje handa henni? Var hún þá ekki skyldug til að elska hann meira en alla aðra menn? Eins og hann bar ekki það skyn á heilsufræðina, að honum dytti í hug, að sólarleysið í bænum hans væri neitt óholit fyrir heimafólk hans, eins hafði hann ekki heldur til að bera þá 6*
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.