Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1896, Blaðsíða 9

Eimreiðin - 01.05.1896, Blaðsíða 9
89 í Reykjavík — sögur, sem sumar höfðu augsýnilega farið eitthvað til muna milli mála, einkurn sú síðasta. Sigvaldi kvaðst hafa skrif- að um hana til Reykjavíkur, en ekkert svar fengið. — »Þjer hafið kannske heyrt að jeg skrifaði?« Jú, læknirinn hafði heyrt einhvern ávæning af þvi. En eptir atvikum þótti honum óhultast, að fara ekki neitt út í þá sálma, svo hann eyddi því, því að hann vildi ekki lenda í neinum deilum við karlinn. Hann vjek því talinu að öðru. »Jeg skil yður rnjög vel,« sagði hann. »f*jer viljið draga sem mest úr kostnaðinum við embættisfærsluna, til þess að geta sem bezt hlynnt að alþýðu manna, menntun hennar, samgöngum og atvinnuvegum. Þjer viljið verja landsfje til að koma upp skólum fyrir alþýðu, styðja jarðabætur, sjávarútveg og gufuskipaferðir, leggja góða vegi og brýr á stórárnar -—« »Brýr? Jeg — brýr? Nei, karl minn. Jeg skal segjayður, hvað jeg vil. Jeg vil fara að öllu skynsamlega. Kannske þjer haldið, að forfeður okkar hafi haft ógrynni af skólum og gufuskip og stór- brýr?« I sama bili varð honurn litið framan í lækninn, og hann sá hann brosa. Hann sá ekki betur en hann brosti í háði. Við það harðnaði ofsinn enn meira, svo hann bætti við: »Ef þjer haldið það, þá — þá — þá — eruð þjer — eruð þjer — eruð þjer—-«. Hann gat ekki kornið orðum að því, hvað læknir- inn væri, ef hann gerði sjer slikt í hugariund, og kom aldrei með niðurlag setningarinnar. »Jeg skil þá ekki, til hvers þjer viljið nota landsfje,« sagði læknirinn. »Ekki viljið þjer láta það ganga til embættismannanna. Og nú heyri jeg, að þjer viljið ekki heldur verja því í þarfir al- þýðunnar. Hvað viljið þjer láta gera við skattana og tollana?« Og læknirinn brosti aptur. Sigvaldi sá ekki betur en hann brosti enn háðslegar en áður. Þetta bros gat hann ekki staðizt; hann gat með engu móti þolað það, að menn hentu gaman að sjer. Hann hefði auðvitað getað svarað, að hann vildi láta ljetta sköttum og tollum af þjóðinni. En hugur hans var kominn í svo mikla æsing, að honum datt það ekki í hug, heldur fór hann út í vonzku. Eptir þetta gat hann ekki litið lækninn rjettu auga. Hann þóttist skilja það og gekk að þvi alveg vísu, að læknirinn mundi ætla að fylla flokk brúarmannanna. Og honum stóð háðbrosið
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.