Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1896, Qupperneq 11

Eimreiðin - 01.05.1896, Qupperneq 11
9i »Haldið þjer, að þjer þykktust við mig,« sagði hann, »ef jeg spyrði yður, um hvað þjer eruð að hugsa núna?« Hún hrökk ofurlítið við og roðnaði. Henni fór einstaklega vel að roðna. »Hvers vegna í ósköpunum spyrjið þjer að því?« sagði hún. Hann varð að halda áfram, úr því út í þetta var komið, og svaraði hálf-vandræðalegur: »Jeg spyr að því bara af því, að jeg fjekk allt í einu svo mikla löngun til að vita það. En vitaskuld kemur mjer það ekkert við, og — jeg bið yður fyrirgefningar.« I sama bili rjetti hann það að henni, sem hún var að bíða eptir. Og hún fór tafarlaust út. Hún gat ekki haft hugann af þessu litla atviki allan daginn. Svo lækninn langaði til að vita, hvað hún var að hugsa um. Hún hálfskammaðist sín fyrir, að hún hafði ekki verið að hugsa um neitt — hafði bara staðið og glápt út í gluggann, án þess að vita i þennan heim nje annan, eins og flón. Talið skyldi nú hafa orðið lengra, og hún skyldi hafa glæpzt á að segja honum satt, að hún hefði ekki verið að hugsa um nokkurn skapaðan hlut — ætli hann hefði ekki farið að hugsa, að hún væri heldur gáfuð stúlka, eða hitt þó heldur? Svo lækninn langaði til að vita, hvað hún var að hugsa um. Honum kom það líka mest við! Hvern þremilinn varðaði hann um, hvað hún var að hugsa um? Var það ekki stök ósvífni af honurn, ókunnugum manni, að fara upp úr þurru að spyrja hana, hvað hún væri að hugsa um? Gat hann ekki hugsað um sitt verk og sjeð hana í friði, þar sem hún stóð í meinleysi og grannleysi? Hvað hún var að hugsa um — ekki nerna það þó! Svo lækninn langaði til að vita, hvað hún var að hugsa um. Ofurlítið hugsaði hann þá um hana. Einhverja vitund tók hann eptir henni. En stóð henni ekki alveg á sama, hvort læknirinn tók eptir henni eða ekki? Hvað varðaði hana um lækninn? Hann gat stungið söðulbakaða nefinu á sjer inn í eitthvað annað en hennar hugsanir. — En því Ijet hún svona? Hann sem hafði beðið hana fyrirgefningar svo undur fallega og kurteislega. Ekki gat það talizt nein ósvífni af honurn að yrða á hana. Það væri nokkuð drumbs- legt, ef hann talaði ekkert við hana allan veturinn. En hann gat talað um eitthvað annað en hugsanir hennar.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.