Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1896, Síða 22

Eimreiðin - 01.05.1896, Síða 22
102 tíma að geta fengizt, jafnþrályndur og hann var. — En hún treysti unnustanum til að yfirstíga alla örðugleika. Og svo ruddu ánægjuvonirnar sjer aptur til rúms — langmest í líki hlægilega smásmuglegra skyndi-hugsana, t. d. hvort læknir- inn mundi verða með pípuhatt brúðkaupsdaginn sinn — naumast, því að hann átti víst engan, og svo gat vel orðið rigning —- hvaða hesti hún mundi verða látin ríða til brúðkaupsins — hvort hún mundi geta fengið með sjer í búið gráhöttótta á, sem henni hafði lengi verið eignuð og henni þótti vænt um. Og margt flaug henni i hug enn smásmuglegra, svo hún sárskammaðist sín fyrir það, en gat ekki að því gert. Og svo kom faðir hennar aptur og aptur, og mjólkurbollinn aptur og aptur, og aragrúi af allsendis ómerkum framtíðar-hugsunum aptur og aptur. Allt þetta elti hvað annað í huga hennar, byltist þar, togaðist, flaugst á, vafðist í bendu hvað utan um annað, ósamstætt, ringlað, líkt og draumórar, án þess hún hefði minnsta vald á því. Þangað til verkur fór að koma í spjaldhrygginn og hnjesbæturnar fóru að stirðna af setunni. Þá var eins og heilinn hætti að starfa og hugsanirnar legðust til svefns. Hún leit ekki upp, en fann samt, að augu unnusta hennar störðu stöðugt á hana innan úr kórnum, og henni fannst þau senda hita inn i sál sína. — Þegar guðsþjónustunni var lokið, beið Sigvaldi ekki boð- anna, þáði engar góðgerðir á kirkjustaðnum, heldur tók þegjandi i handlegginn á dóttur sinni og leiddi hana af stað heim á leið. Það lá við, að læknirinn missti af þeim, því að hann varaði sig ekki á þessum asa. En hann náði þeim samt von bráðar. Heim- ferðin varð heldur daufleg. Læknirinn gat með engu móti fengið Sigvalda til að tala neitt við sig, og Margrjet gat engu orði upp komið við hann í návist föður síns. Sigvaldi rjeð ferðinni, svo þau fóru hægt, og Margrjeti varð afarkalt. V. Morguninn eptir kom Margrjet fram til læknisins skömmu eptir að hún var komin á fætur. Hún var mjög lasin, og ætlaði að leita ráða til hans. Og svo hafði hún margt fleira við hann að tala. Hún var ekki fyrir löngu komin þangað, þegar faðir hennar lauk upp stofuhurðinni og kom inn á gólfið með allmiklum hraða.

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.