Eimreiðin - 01.05.1906, Síða 65

145
Ritsj á.
BUNAÐARRIT. ig. ár. Útg. Bdnaðarfélag íslands. Rvík 1905.
Langt mál gæti bdfróður maður og athugall ritað um þenna (síðasta)
árgang Bdnaðarritsins, því að til tals koma þar mörg hinna helztu áhuga-
mála í íslenzkum bdskap. Sumt mega heita nýjungar, að því er ísland
snertir, og er að sjá, sem skrið sé á tilraunum og störfum Bdnaðar-
félagsins og ráðunauta þess, til að hrinda þeim áleiðis til hagsmuná
landsmönnum.
Lagafrumvörp milliþinganefndarinnar í landbdnaðarmálinu birtast hér
öll; þau munu nd kunn vera orðin dti um land meðal bdandmanna, þar
sem þeirra hefir einnig verið getið í blöðunum. Skýrslur um starfsemi
fél. m. m. skipa og mikið rdm. En aðalritgerðirnar eru margvíslegs
efnis, svo sem: Fyrirlestur Blems þjóðþingismanns um samvinnufélags-
skap í Danmörku, fróðleg grein; um bdnaðarnám; ketsölutilraunir; markað
á ísl. hestum í Danmörku; rjómabd o. s. frv. Um hestamarkaðinn skrifar
Guðjón ráðunautur Guðmundsson; hann var sendur með hesta á landbdn-
aðarsýninguna í Khöfn í sumar er leið, og gerir hann sér von um, að
arðvænleg sala ísl. hesta til Danmerkur geti komist á. Fjörlega ritaðar
athugasemdir við rekstur rjómabdanna eftir bdfr. kand. Halldór Vilhjálms-
son virðast bera þess ljóst vitni, að ekki er alt sem skyldi við smér-
skálana; hann finnur þar að fjölmörgu. f’að er þó undarlegt, að svo
margt skuli vera þar í ólagi, eftir að þeir Grönfeldt og Sigurður hafa
annast allan fráganginn. Sjá þeir það ekki? Ef svo er, hefir ekki verið
vanþörf á heimsókn skarpskygns manns.
Loks skal minst á hin svo nefndu »vinnuhjdaverðlaun«, sem Bdn,-
fél. hefir sfundið upp«. Þau eru varla þýðingarmikil. Fáeinar krónur
(10—15) sem »verðlaun« fyrir fasta vinnu á sama stað í tugi áral Nei,
það er þó nærri því að draga dár að vinnulýðnum. Og hin árlega upp-
hæð, sem veitt er til þessa, af svo skornum skamti, að margir, er nd
þegar hafa unnið til að fá >verðlaunin«, verða að bíða árum saman, áður
en þeir >komi til greina*. Sumir verða víst komnir undir græna torfu
um það leyti og á að fara að »dtbýta« þeim! Eg get ekki trdað því,
að nokkur geti í alvöru kallað þetta »laun« fyrir lokna vinnu í 30 ár t. d.,
eða að nokkur ímyndi sér, að menn fáist til þess fyrir eitt kindarverð
að dvelja í sömu vistinni um 20 ár, ef þeir sjá sér betur borgið með
því að breyta til. Og til hvers er þá leikurinn gerður? G. Sv.
VICTOR v. FALK: ALFRED DREYFUS, skáldsaga bygð á sönnum
viðburðum. f>ýtt hafa Hallgr. Jónsson og Sigurður Jónsson (frá
Álfhólum). Rvík 1905.
Það er ekki um auðugan garð að gresja af þýddum skáldsögum á
íslenzku máli fremur en frumsömdum. Væri því þakkarvert, ef þeir menn,
er tök hafa á, réðust í að þýða og gefa dt góðar sögur eftir erlenda
höfunda, sem væru þess megnugar að auka þekking og þroska almenn-
ings. En valið getur verið örðugt — á mönnum og bókum!
10