Áramót - 01.03.1906, Side 5

9
4 í Saskatchewan og i í Alberta. Þeir tveir söfnuö-
ir, sem gengu í kirkjufélagið á ársþingi þess í fyrra,
eru báðir í Manitoba, Furudalssöfnuðr og Tjaldbúð-
arsöfnuðr í Winnipeg. Var hinn fyrrnefndi þá nýmynd-
aðr, en hinn siðarnefndi var þegar um tiu ára gamall,
þó að hann allt fram að þeim tíma af ýmsum ein-
staklegum ástœðum og alkunnum 'stœði fyrir utan.
Eigi eru mörg ár síðan þungamiðja hins kirkjulega fé-
lagskapar lúterskra íslendinga var fyrir sunnan „línu“;
nú er hún greinilega orðin fyrir „norðan“. Stafar þetta
vitanlega af því, að fólksflutnings straumrinn hér í
álfunni, sá er oss snertir mest, hefir í seinni tíð svo
stórkostlega breytzt. Fólk, sem kemr hingað vestr frá
íslandi, leitar nú aðallega til Canada og nemr þar
land; og eftir því, sem byggðirnar gömlu í Banda-
ríkjunum fyllast, svo að þar þykir of þröngt, leitar
fólk þaðan einnig inn í hin auðu eða strjálbyggðu héruð
norðr í Canada. En að sama skapi fœrist missíónar-
svæði kirkjufélags vors óðum út norðr frá. Og er
þetta mjög mikilsvarðanda atriði fyrir kirkjufélagið.
Prestar kirkjufélagsins, eða hinir vígðu kennimenn
þess, eru að eins io alls að tölu, og hefir í því efni
engin breyting orðið síðastliðið ár. Einn prestanna,
séra Friðrik J. Bergmann, hefir þó eins og um nokkur
næstliðin ár meðfram haft annað starf á hendi með
kennimannsembættinu, íslenzku-kennslurta við Wesley
College í Winnipeg. Og hefir það aukastarf hans,
sem kirkjufélagið fól honum á hendr, auðvitað verið
því til fyrirstöðu, að hann gæti eins mikið unnið að
boðskap kristindómsins og hann að öðrum kosti myndi
hafa gjört. Annar,* sem talinn er meðal kirkjufélags-