Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1918, Blaðsíða 106
io6
Norðurlönd
á, aö þeir hefðu lagt landið undir sig, og þá hefði íslensku
þjóðerni verið mikil hætta búin.
4. Ofrjósemi Islands og kalt loftslag; svo að þar er
til lítils að slægjast. Island er svo norðarlega á hnettinum,
að margir telja það a takmörkunum, þar sem mentuðum
mönnum er byggjandi. Á íslandi eru engar gullnámur
eða aðrir dýrir málmar, sem draga að sjer útlendinga úr
öllum áttum. Ef svo hefði verið, mundi einhver stór-
þjóðin hafa lagt Island undir sig, eða þær allar rifist um
það eins og nú um Spitsbergen. Síðan kolanámur fund-
ust þar, hafa 10 ríki gert tilkall til þess, þar á meðal
fimm stórveldi, og höfðu fæst þeirra komið nærri Spits-
bergen áður. En hinn fiskisæli sjór við strendur íslands
og hafnirnar þar geta nú á tímum vakíð ágirnd hjá stór-
veldunum.
íslendingar mega aldrei týna tungu sinni og þjóðerni.
II.
1. Bidrag till spörgsmaalet om ökonomisk tilnærmelse mel-
lem de skandinaviske lande, udtalelser af skandinaviske ökonomer.
Stockholm 1917. P. A. Norstedt & söners förlag. 8 -f- 339 bls. 8.
Verð 6 kr.
2. L. Th. Arnskov, Norden og den ny tid, det nordiske sam-
arbejde i dets forskellige former. Kbhvn. 1917, 2. udg. 1918. Nyt nor-
disk forlag. 8-1-172 bls. 8. Verð 2 kr. 50 a.
Vandrædin. Samvinna og- vinátta á milli Nord-
urlanda. Nú er flest orðið öðru vísi í heiminum en það
var á goðorðatíð íslands. Ríkjaskipun er öll önnur (sjá
íslendinga sögu mína III. b., bls. 130—139). Flest smá
riki hafa stórþjóðirnar afnumið, og þau, sem enn eru til,
eiga nú erfitt uppdráttar; sum þeirra, svo sem San Ma-
rino, Luxemburg og Portugal, eru að eins sjálfstæð að
nafninu. Allar þjóðir í Norðurálfunni eru nú alblóðugar,
nema hinar norrænu þjóðir, Hollendingar, Spánverjar og