Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.1981, Blaðsíða 6

6
DAGBLAÐIÐ& VÍSIR. MÁNUDAGUR 21. DESF.MRHR 1981.
Spurningin
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Kolbrún Haraldsdóttir: Ég kaupi yfir-
leitt nokkuð margar bækur fyrir jólin.
En ég hef enga ákveðna tölu í
huganum. Ég leitast aðallega eftir að
kaupa bækur eftir innlenda höfunda.
Vegna atburðanna íPóllandi:
Rússar líöa
ekki mann-
réttindi af
Vigfús Hjartarson: Ég hef nú bara
ekki hugmynd um það. Þær verða þó
nokkuð margar í ár. Að öðru jöfnu
kaupi ég nær eingöngu bækur eftir
íslenzka höfunda.
Valgerður Hilmarsdóttir: Ég er ekki
búin að ákveða hvað ég mun kaupa
margar. Ég býst þó við að ég kaupi
fáeinar.
Hvað kaupir þú margar
bækur fyrir jólin?
Eggert Eggertsson: Ég býst við að ég
kaupi svona 3 til 4 bækur, þá aðallega
unglingabækur fyrir sjálfan mig, t.d.
Frank og Jóa og svoleiðis.
Elínborg Sigurðardóttir: Eg er nú ekki
búin að ákveða hvað ég kaupi margar.
Ég býst þó varla við að það verði undir
10 bókum.
Margrét Eggertsdóttir skrifar:
Eftir að hafa lesið ummæli Jóns
Múla Árnasonar í DV hinn 15. des.
sl. um Póllandsmálin varð ég fyrst
agndofa. Er svona lagað virkilega til
á íslandi enn þann dag í dag?
Er það ekki einkennilegt með
stalínismann og nasisma Hitlers hvað
þeim er sameiginleg dýrkun á
foringjanum og stefnunni? Þetta
verður sannkölluð ofsatrú og áhang-
endur þeirra bregðast nákvæmlega
eins við, sé á þá deilt, þeirverja ,,trú”
sína meira af kappi en hyggjuviti.
Það vantar heldur ekki stóryrðin
hjá Jóni Múla er hann lýsir pólsku
þjóðinni: „Kaþólskar gagnbyltingar-
sveitir, auðvaldsagentar og ruslara-
lýður” — eða heldur hann e.t.v. að
„auðvaldsagentarnir” standi
klukkutímunum saman í biðröðum
til að afla sér lífsnauðsynja?
Staðreyndin mun hins vegar vera
sú að hinir „frelsuðu”, þ.e. þeir sem
eru á réttum stöðum í flokknum, líða
engan skort, heldur hinn almenni
Pólverji. Þannig er nú hið fagra
þjóðlíf í Póllandi undir stjórn
kommúnistaflokksins. Eða veit Jón
Múli ekki að hástig kapitalismans er
kommúnisminn þegar ríkið er orðið
að auðvaldinu og fáeinir misvandaðir
menn halda stjórnartaumunum í
járngreipum.
Mér þykir verst til þess að vita að
þjóðin skuli þurfa að sitja uppi með
heilaþveginn stalínista eins og Jón
Múla í Ríkisútvarpinu og væri
kannski ráð að nokkrir velviljaðir
menn hæfu samskot til að borga
honum fyrir að koma þar ekki
nálægt. Það væri penmganna virði
að kosta Jón Múla til „fyrirheitna
landsins” með því skilyrði að hann
yrði þar um kyrrt.
Hitt er svo annað mál að hafi
Jón Múli einhvern tíma verið góður
útvarpsmaður, sem ég ætla ekki að
draga í efa, er hann nú orðinn
illskiljanlegur og hvimleitt er líka að
hlusta áeilífar athugasemdir hans við
það sem hann er ráðinn til að lesa í
útvarpið.
Hygg ég svo að á þessum síðustu
og verstu tímum væri hollara fyrir
Jón Múla að snúa sér til annars guðs
en Stalíns.
„Það væri peninganna virði að kosta Jón Múla til „fyrirheitna landsins” með þvi
skilyrði að hann yrði þar um kyrrt,” segir Margrét Eggertsdóttir.
Við Blöndu heitir þessi teikning eftir Sigurð Thoroddsen. Hún er á forsíðu
bæklings sem Rafmagnsveitur ríkisins létu gera til þess að kynna virkjunarhug-
myndir við Blöndu.
— reymð að komast að samkomulagi sem fyrst
Guðríður Friðriksdóttir skrifar:
Ég vil leiðrétta þann misskilning
sem látinn hefur verið í ljós í
fjölmiðlum að aðeins einn ibúi
Bólstaðarhlíðarhrepps hafi tekið já-
kvæða afstöðu með
Blönduvirkjunarsamningi. Hrepps-
nefnd tók neikvæða afstöðu áður en
almennur sveitarfundur var haldinn.
Hreppsbúar hafa ekki greitt atkvæði
um málið.
Benda má á að fyrir tæpu ári var
farið með undirskriftarlista um
hreppinn, þess efnis að skorað var á
hreppsnefnd Bólstaðarhlíðarhrepps
að ganga að samningaborði um
Blönduvirkjun með jákvæðu hugar-
fari. Undir þennan lista skrifuðu 49
íbúar hreppsins og náðist þó ekki til
allra.
Er því ljóst að heildarafstaða
hreppsbúa liggur ekki fyrir.
Við vitum öll að til að uppfylla
kröfur nútíma þjóðfélags, sem fara
sívaxandi, þarf orku í einhverju
formi. Er eitthvað hagkvæmara en
að virkja okkar eigin auðlindir? Þar
sem Blanda er talin hagkvæmasti
virkjunarkosturinn sem nú er I boði
hvet ég eindregið til virkjunar
Blöndu.
Reynið að komast að sam-
komulagi sem fyrst um hagkvæmasta
virkjunarkostinn.
neinu tagi
Friöarsinni skrifar:
Jólin nálgast óðum og við erum
upptekin af hversu mikið skal kaupa
af þessu eða hinu; hve miklu við
ætlum að eyða í jólagjafir. í hnot-
skurn sagt veltum við því fyrir okkur
hvernig við eigum að ráðstafa gnægð
okkar.
Tjáningarfrelsi, hver kyns
mannréttindi, hlýtt húsnæði, lúxus-
LesencJur
Franzisca
Gunnarsdóttir
matur og annar munaður eru orðin
okkur hversdagsleikinn sjálfur og
alltaf heimtum við meira.
Á sama tíma er fólk myrt af fá-
dæma hrottaskap í löndum eins og E1
Salvador fyrir það eitt að vilja vera til
og víða um heim berst fólk við
hungurdauðann. Það sveltur til bana
á meðan við gerum upp við okkur
hvort við ætlum að hafa rjúpur, gæs
eða kalkún áaðfangadagskvöld.
Algjört persónufrelsi og
fullkomið tjáningarfrelsi þykir
jafnsjálfsagt og loftið sem við öndum
að okkur og vitanlega ætlumst við til
þess að það sé fullkomlega tært.
Þessu sinni eru það Pólverjar,
aðþrengdir í örvæntingu sinni, sem
hafa gefizt upp á kúgun og arðráni;
miskunnarlausu ofbeldi þjóðar sem
gasprar hæst um „frið” og „heims-
valdastefnu”.
Um þessi jól geisa vígahnettir og
glundroði dauðans og enn eitl
þjóðarmorðið blasir við; enn ein
„Ungverjalandsfrelsun”. í ljósi und-
angenginna atburða í Póllandi hafa
flestir búizt við að holskeflan dyndi á
Pólverjum fyrr eða síðar, því Rússar
líða ekki mannréttindi af neinu tagi,
en ekki er hún síður hrottaleg fyrir
það.
Það er makalaust að rússneski
björninn skuli áratug eftir áratug
ganga sinn tryllta og frumstæða
berserksgang, berjandi niður alla lífs
viðleitni blóðugum hrömmum, og
samt skuli finnast menn — jafnvel á
íslandi — sem styðja villidýrið.
Kristín Svanhildur Hjálmtýsdóttir: Ég
kaupi iðulega nokkuð margar bækur
fyrir jólin, þá aðallega til þess að gefa
sem jólagjafir. Ég kaupi frekar
íslenzkar bækur en erlendar. Það er
nauðsynlegt að styðja við bakið á
íslenzkum iðnaði!
HVAÐ VERÐUR UM MANNLÍFSSÍDUNA?
spyr lesandi sem saknar hennar
Sigga skrifar:
Við sameiningu Visis og Dag-
blaðsins var sagt að allir liðir úr
báðum yrðu í nýja blaðinu.
En þegar ég fletti DV sé ég hvergi
mannlífssíðuna eins og hún hefur
verið í Vísi um nokkurn tíma. Mér
fannst hún vera bezti þátturinn í
blaðinu og langar mig til þess að fá
að vita hvort ekki eigi að hafa
mannlífssíðuna í DV.
Svo þakka ég fyrir gott blað.
Svar ritstjóra:
Við þökkum Siggu bréfið. Allar
slíkar ábendingar um efni blaðsins
eru vel þegnar frá lesendum. Mann-
lífssíða undir heitinu „mannlíf” og
„fólk” hefur reyndar verið í DV en
það er rétt að það efni hefur verið á
hrakhólum, eins og annað efni,
vegna mikils auglýsingaflóðs nú fyrir
hátíðarnar.
Þetta stendur þó til bóta og ætlun-
in er að koma til móts við sjónarmið
Siggu strax eftir áramótin rneð góðri
opnu um mannlíf og fólk, jafn inn-
lent sem erlent.
Ritstj.

„Blanda er talin
hagkvæmasti virkj-
unarkosturinn”
Vegna ummæla Jóns Múla Árnasonar um atburðina í Póllandi:
„ER SVONA LAGAÐ VIRKILEGA TIL A
ÍSLANDIENN ÞANN DAG í DAG? ”