Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.1981, Blaðsíða 16

Fólk
Fólk
Fólk
Fólk
Ogsvo...
... er það vísa dagsins. Verðugt
er að minnast á hinn fróma drykk
— kaffið, svona rétt eftir helgi.
Kaffid hressir minni og mál
mörgu öðru fremur.
Er það mannsins önnur sál
enþótt variskemur
En ekki meira um það.
Kvenfélag Bústaðakirkju átti 10 ára afmœli 1. sunnudag í
aðventu í lok síðasta mánaðar. Af því tilefni hélt félagið hátíðar-
samkomu í safnaðarheimili kirkjunnar á dögunum, þar sem
saman var komið valið lið kvenmanna ífélaginu, alls 200 að tölu.
Einungis tveir prestar hafa þjónað prestakallinu frá því kirkjan
var vígð árið 1952. Þeir eru Gunnar Árnason, sem hœtti
prestsskap árið 1964 og Ólafur Skúlason dómprófastur, sem
hefur þjónað söfnuðinum æ síðan. Var þeim boðið / afmœlið.
Myndin hér að ofan er tekin í samkvœminu og sýnir hluta kven-
félagsins, ásamtfyrrverandi og þjónandi presti Bústaðakirkju.
DAGBLAÐIÐ& VÍSIR. MÁNUDAGUR 21. DESEMBER 1981.
„Nútíma*
saga
með
draum-
sýnum”
„Demantur er sígild eign”
— Magnús Steinþórsson gullsmiður tekinn tali
„Demantar eru vafalítið öruggasta
fjárfestingin á okkar tímum. Þeir
halda alltaf sínu verðgiidi. Margir
kaupa þá beinlínis vegna fjárfesting-
arinnar. Þetta er rétt eins og að leggja
peningana sína inn á bankareikning,
en ólikt meira spennandi,” segir
Magnús Steinþórsson, gullsmiður i
skartgripaverzluninni Gull og silfur
við Laugaveg.
Verzlunin hefur tekið upp það ný-
mæli hérlendis að taka gamla
demanta viðskiptavina sinna upp
kaup á öðrum steinum. Fólk getur
síðan valið þeim aðrar og veglegri
umgjarðir.
„Almenningur nú á dögum er ekki
nógu vel að sér um eðli og gæði
demantanna,” segir hann. „Þeir sem
kaupa sína steina erlendis. geta allt
eins átt það á hættu. að gæði þeirra
standist ekki þær kröfur sem gerðar
eru til steina í sama verðflokki hér-
lendis. Það er allt of mikið um það
erlendis að verzlunarmenn reyni að
blekkja viðskiptavini sína. Það kem-
ur iðulega fyrir að menn kaupi steina
á okurverði erlendis, sem eru raunar
þegar allt kemur til alls í lágum gæða-
flokki.
Fólk gerir sér engan veginn grein
fyrir því hvað erfitt er að meta
demanta til fjár.Sami steiminn getur
verið i yfir 100 verðflokkum vegna
mismunandi gæða hans. Það veltur
alltaf á hreinleika hans, þyngd, lit og
slípun.
Innfluttir skartgripir eru hlutfails-
lega helmingi dýrari en þeir sem
smíðaðir eru hér heima. Það stafar af
því að flestar gullsmíðastofur hér á
iandi kaupa sína steina beint frá fyr-
irtækjum erlendis. Þeir eru síðan ai-
farið smíðaðir hér heima.
Það er þess vegna mun öruggara og
ódýrara að kaupa demanta hérlendis.
Fólk getur með þeim kaupum verið
öruggt um gæði þeirra. Þeim gull-
smiðum, sem smíða demantsskart-.
gripi hér á landi, er ekki stætt á öðru
en að selja demanta á því verði, sem
gæðaflokkur þeirra gerir ráð fyrir. ”
-SER
„Erfittað
áttasigá
þessari stærð”
- rætt við tvo nýja leikara á fjölum Þjóðleikhússins
Þjóðleikhúsið mun bráðlega laka
til sýninga leikritið Hús skáldsins,
sem er ein fjögurra bóka Heimsljóss
Halldórs Laxness. Þjóðleikhússtjór-
inn Sveinn Einarsson vann Ieikgerð
að verkinu. Meðal leikara í þessu
stykki eru tveir ungir og hressir strák-
ar og er þetta frumraun þeirra á sviði
Þjóðleikhússins. Þeir eru Björn
Karlsson og Kristján Viggósson.
Fólksíðan spurði þá á dögunum
hvernig tilfinning það væri að stíga
sín fyrstu spor á fjölum leikhússins.
„Þetta leggst mjög vel í okkur.
Leikritið er hvort tveggja spennandi
og krefjandi. Allar mannlýsingar eru
mjög ýktar og þess vegna er ákaflega.
erfitt að endurspegla þær á sviði að
sama skapi og þær koma fyrir í bók-
inni. Annars er textinn alveg snilldar-
legur. Það er í rauninni stórkostlegt
að taka sér þessi orð ímunn.”
Er stórvægara að leika í Þjóðieik-
húsinu en í öðrum Ieikhúsum?
,,Nei, það er ekkert mikilvægara.
En þetta er stórt og mikið hús og það
er erfitt að átta sig á þessari stærð.
Það þarf eilítið öðruvisi leikmáta í
þessu húsi en öðrum.
En þetta veltur náttúrlega miklu
meira á sjálfu stykkinu fremur en
hvar það er sett upp. Hitt er svo ann-
að mál að hvert hús hefur eðliiega
sinn karakter.”
Er islenzkt ieikhús ekki á eftir sinni
samtíð?
,,Það eru vissuiega heilmiklir hlutir
að gerast úti í heimi sem koma vænt-
anlega síðar hingað til lands. Það er
íslenzku leikhúsi örðugt að fylgja
þeirri þróun sem á sér stað erlendis,
vegna þess að allt verður að bera sig
hérna heima. Það krefst vissrar
íhaldssemi.”
Er til eitthvað sem heitir íslenzk
leikhúshefð?
,,Hún er vissulega til, þó hún sé að
mörgu leyti nokkuð dönsk í sér. Leik-
ritið sem slíkt endurspegiar það þjóð-
félag sem það tilheyrir. Leikritin eru
færð í þa'nn búning sem reynsla
hverrar þjóðar ákvarðar.”
Valgerður Þóra kom við hér á rit-
stjórn DV á dögunum til að sýna
okkur nýja bókina sína, Börn ór-
anna.
„Þetta er svona saga með ijóð-
rænu,” sagði Valgerður „.nútírnasaga
með draumsýnum. Ég læt drauma
mína og hrollkaldan veruleikann
mynda andstæður — raunveruleikan-
utn er eiginlega lýst I nokkurs konar
skýrsluformi, hann er þurr og kaldur
eins og mér finnst raunveruleikinn
vera, en I draumunum læt ég gamm-
inn geisa, þeir eru prósaljóð.”
Um hvað er bókin?
„Um skóla og heimili. Ég bendi á
vandamálin en þykist ekki ætla að
leysaþau.”
Börn óranna er önnur bók Val-
gerðar Þóru.sú fyrri kom út um pásk
ana síðustu og hét Órar . Og þá lá
næst að spyrja: Er þetta framhald
sömu sögu?
— ,,Nei, ekki nema að því leyti, að
konurnar eru hinar sömu, þær eru
mæður barnanna í nýju bókinni, mér
fannst ég farin að þekkja þær og vildi
gjarnan halda áfram með þær.”
Valgerður gefur bókina sjálf út —
,,með aðstoð Einars Þorsteins Ás-
geirssonar, gleymdu honum ekki,
hann sá alveg um útlitið, og já, það er
enginn leikur að reyna að vekja at-
hygli á bók sem stendur utan við
stóru útgáfufyrirtækin. — Sjón-
varpsauglýsingar eru auðvitað alveg
útilokaðar,” bætti Valgerður við. En
hvernig gekk með fyrri bókina, hún
var ekki aðeins fyrir utan stóru út-
gáfufyrirtækin, heldur líka utan jóla-
bókavertíðarinnar, páskabók?
,,Ég fékk tvo dóma og þeir voru
mjög vinsamlegir,” svaraði Valgerð-
ur til og virtist bjartsýn. Og með það
kvaddi hún.
Björn Karlsson.
Valgerður Þóra rithöfundur.
(Ljósm. Bjarnleifur)
Kristján Viggósson.
Magnús Steinþórsson gullsmiður heldur hér áforláta skartgrip, sem cr skrýddur
ráhínsteinum. Gripurinn mun kosta litlar 42.200 krónur, eðu sem samsvarar
rúmlega hálfum árslaunum yerkamanns.
D V-mynd Bjarnleifur.