Dagblaðið Vísir - DV - 06.10.1982, Side 36

36
DV. MIÐVIKUDAGUR 6. OKT0BER1982.
DÆGRADVÖL
DÆGRADVÖL
DÆGRADVÖL
„Mér finnst ég vera
ákaflega Ijúf’
— litið inn á jassbaliettskóla Báru
Það eru fáir piltar sem stunda
jassbaiiett — alltof fáir, segir
Bára, þvi það er ekki hægt að
setja upp sýningar án þess að
hafa karlmennina með.
«c
„Teygja fingurna, ekki brjóta
línuna. Halla höföinu aftur á bak.
Allar á stöng í þétta röð.” Bára
Magnúsdóttir leiöbeindi nemendum
sinum mjúkri en ákveðinni röddu.
Andlit ungu stúlknanna voru glóöheit
og stirndi á þær eftir langa og haröa
æfingu. Þær voru þreyttar og sælar
meðsig.
Bára beitti sér kannski ekki svo
mjög í þetta sinn, hún heldur svolítið
aftur af sér um þessar mundir vegna
bogmannsins litla sem blundar und-
ir belti hennar og undirbýr komu
sína í heiminn. Hún er fríö kona
sýnum og þaö stafar frá henni
þessum sterka ljóma sem umleikur
skapandi listamenn. Návist hennar
myndar andrúm ögunar og listrænn-
ar alvöru.
„Þegar ég fór utan til náms í klass-
ískum ballett þekkti ég ekkert inn á
jassballett,” segir Bára, ,,ég vissi
varla aö hann væri til. En ég upp-
götvaöi fljótt aö þetta var listform
sem hentaði mér. Einstaklingurinn
fær meira svigrúm til persónulegrar
túlkunar í jassballett og þar er al-
gengt aö dansar séu samdir meö sér-
staka dansara í huga. Og ég fékk
Listir og
líkamsrækt
— spjallað við Rósu Ingólfsdóttur
Jassballett er listgrein sem gerir ströngustu kröfur á
hendiu- nemendunum. Það hafa ekki allir tíma til að
leggja það á sig sem þarf, þótt áhuginn sé fyrir hendi.
Margir fara þann milliveg að æfa leikfimi með tónlist
undir og finnst það veita sér meiri ánægju og árangur
en önnur þjálfun. Ein þeirra er Rósa Ingólfsdóttir.
.,Ég hef iökaö likamsrækt frá því
aö ég var barn og ég get bara ekki
ööruvísi verið,” segir Rósa.
„Líkamsræktin glæðir meö mér
atorku og hugmyndaflug og hún er
löngu oröin mér lífsnauösyn. Mér
finnst ég veröa alveg ómöguleg og
slævast ef ég hreyfi mig ekki. Ég er
þannig gerö að ég verö alltaf aö vera
i músík, alltaf á hreyfingu, alltaf aö
glíma viö eitthvað. Fyrir mér rennur
allt saman í eina víðfeöma heild:
myndlist, sönglist, leiklist og hreyf-
ingar, og ég leitast við að tengja
þetta saman í starfi minu. Eg held aö
Grikkir hafi skiliö þetta miklu betur
en nútímamennimir. Þeir eru frum-
kvöðlar fo.rmsins í myndlist og leik-
list, og grísk-ortodoxa kirkjan
byggir sínar trúarathafnir mikið á
hreyfingum. Þjóðirnar eiga svo
misjafnlega auöuga hefð í dansi til
dæmis og þar finnst mér Grikkirnir
alveg skara fram úr. Forn-Grikkir
Jassballettnemendur á strangri æfingu. Lengst til vinstri
er Karólína Porter, 15 ára gömul. Hún kvaðst hafa
stundað jassballett á þriðja ár og ætla að gera það sem
lengst, því það væri svo gaman að dansa. Hún segist
mæla með jassballett fyrir alla sem vilja fá skemmtilega
hreyfingu, jafnt pilta sem stúlkur. „Það koma svo fáir
strákar, "segir hún, „en það er bara af þvi að þeir eru svo
feimnir — þá dauðlangar."
„Einstaklingurinn fær meira svigrúm til persónulegrar túlkunar i jass-
ballett"