Dagblaðið Vísir - DV - 18.11.1982, Blaðsíða 37

DV. FIMMTUDAGUR18. NOVEMBER1982.
37
DÆGRADVÖL DÆGRADVÖL DÆGRADVÖL
Texti: Jón G. Hauksson
Myndir: Bjarnleifur Bjarn-
leifsson.
Þö ætlum við Bjarnleifur að taka
gott geim. Við ætlum að batta i
byrjun og löta kúlurnar snúast I
rétta ött. Þö ætlum við að krambú-
lera tveim böttum, einum i hnakk-
ann. En það ku þýða að skjóta kúl-
unni fyrst í battann, síðan i aðra
kúlu og svo aftur i battann.
Ekki megum við heldur gleyma
að minnast ö snókerinn sem er okk-
ar uppáhald. Og við höfum heyrt
um „danska keilu" og
„Schitlepool". Það mun vera
„upplagt stuð" að „spila það sóló,"
svo notuð séu orð fagmanna í
greininni.
Við byrjum þá siðuna ö batta með
snúning.
„Menn pössuöu upp á kjuöann i
gamla daga. Það þurfti heldur ekki
aö kikja á þá. Þeir voru þráðbeinir,
en ekki eins og spagetti."
Billiard
Ragnar spilar billiard mjög hratt og örugglega. „Já, Siggi fískur, hann var fíinkur spilari. AHtaf með. sixpensara og i duggarapeysu. Spilaði heilu dagana
maður."
Hættan lá í því að
festast í glugganum
— hinn eldhressi Ragnar Edvaldsson með nokkur geim í billiardinum
Hanna Rún Þór einbeitt á svipinn, enda á að taka þetta með,, tveimur dúbl
i horn." Áhaldið sem Hanna notar kalla fagmennirnir maskinu, en sumir
hafa nefnt það „ vinnukonu."
„Ætlarðu ekki aö fara aö tína þetta
niður, góöa.” „Get ekki verið betri við
þig en þetta.” „Nú, það er bara svona,
voða skytta maður.” ,,Alt for
damerne”. Já, hann kann aö koma
orðum að hlutunum hann .Ragnar
Edvardsson bakari. Fyrrnefndar setn-
ingar hrukku af vörum hans er hann
tók nokkur geim við Hönnu Rún Þór í
Billiardstofunni Júnó. Ragnar er faðir
hins þekkta grinista Omars Ragnars-
sonar og það er greinilegt að Omar á
ekki langt að sækja það að vera
orðheppinn.
Ragnar hefur haft mjög gaman af að
taka i kjuðann i gegnum árin og er
þekktur sem frískur billiardmaður.
„Þaö er annar mórall yfir þessu en
áður, þegar menn voru svo blankir, að
tapaði maður fyrsta geiminu var ekki
hægt að spila fleiri geim það kvöldið.
En nú virðast allir eiga nóg af pen-
ingum. Enda pössuðu menn upp á
kjuðann í gamla daga,” sagði Ragnar.
Hálfur bærinn
atvinnulaus
Aðspurður sagði hann okkur að hann
hefði spilað ótrúlega mikið á árunum
rétt fyrir stríð. Menn hefðu spilað og
spilað þar til stofunum var lokað. Og
það hefði kannski ekki verið neitt
undarlegt, því hálfur bærinn var
atvinnulaus og ekki var mikið um tóm-
stundagaman.
Þau Hanna og Ragnar spiluðu hratt
og örugglega. Ragnar virtist okkur
hafa betur í byrjun og var með góð
skot. Skyndilega nær Hanna rokna
skotum. „Bíttar engu,” sagði Ragnar.
En þegar Hanna hélt áfram
uppteknum hætti mátti heyra í kapp-
anum: „Verð að fara að gæta virð-
ingar minnar i þessu.”
Siggi fiskur frískur
Talið barst að gömlum kempum í
bUliardinum. Bjarnleifur kallaði til
Ragnars og sagði að Siggi fiskur hefði
verið frískur. ,,Já, Siggi fiskur hann
var fUnkur spUari. Alltaf með sixpens-
ara og í duggarapeysu. SpUaði heilu
daganamaður.”
Allt í einu varð Hönnu á feilskot og
þá var Ragnar ekki lengi aö segja:
„Nej, ikke nok”. Eg spuröi hvort menn
hefðu ekki getað fengið lánaö í blank-
heitunum í gamla daga. „Jú, það var
hægt að fá lánað lítiUega og það gerði
ekkert tU þótt maöur skuldaði smá-
vegis. En stundum voru menn svo
blankir aö maöur þurfti aö skríöa út
um gluggana bakdyramegin á
bUUardstofunni og aðalhættan var þá
aö sit ja fastur í glugganum.’ ’
Ekkert leiðinlegt
við billiardinn
Og Ragnar var fljótur að svara,
þegar ég spurði hann hvað væri svona
skemmtilegt við að skjóta nokkrum
kúlum til og frá á dúklögöu borði. „Þaö
skemmtilegasta já. Ég hef aldrei getað
fundið neitt leiðinlegt við biUiardinn og
það er það skemmtilegasta. ”
En skyldu synimir Omar og Jón hafa
spUað biUiard? „Nei, blessaður vertu,
þeir hafa engan tíma í þetta.”
Þau Ragnar og Hanna Rún luku nú
við siðasta geimið. Hanna þurfti að
fara að lesa undir próf og Ragnar
ætlaöi að versla í matinn. Já, þau voru
bæði sammála því að það væri alltaf
jafnskemmtilegt aö spUa bUUard.
„Ótrúlega skemmtilegt”
— Hanna Rún Þór battar með snúning í snóker
„Billiardinn er ótrúlega skemmti-
legur. Ég byrjaði að spUa hann fyrir
um fimm árum og hann átti strax hug
minn. Alveg hreint geysUega spenn-
andi íþrótt,” sagði Hanna Rún Þór, er
DægradvöUn rabbaði við hana um
áhugamál hennar bilUardinn.
Hanna Rún er sautján ára og
stundar nám í Fjölbraut við Ármúla-
skólann. Hún er ein af örfáum stúlkum
hérlendis sem spilar biHiard að
einhverju ráði og að sögn kunnugra
þykir hún vel Uðtæk við battana. Hún
. býr skammt frá BiUiardstofunni Júnó í
Skipholtinu og eflaust á það sinn þátt í
því hve oft hún spUar. Og það var
einmitt á Júnó sem við ræddum við
hana.
Grísa á sigur
inni á milli
,,Eg spila mest um helgar en á
virkum dögum lít ég þó oft inn eftir
skólann og tek nokkur geim,” sagði
Hanna Rún og bætti við að hún grísaöi
á sigur inni á miUi. „Annars er árang-
urínn misjafn hjá mér eftir dögum.
Einn daginn gengur manni vel en þann
næsta dettur árangurinn alveg niður.”
Aöspurð sagði Hanna Rún að aUtof
fátt kvenfólk spUaöi biUiard.
„Reyndar ótrúlega fáar miðað við hve
leikurinn er skemmtilegur. Þær halda
eflaust flestar að þetta sé svo erfitt og
þora því ekki að byr ja á þessu. ’ ’
En hvernig skyldu karlmenn
bregðast við að sjá rauðhærða og
fríska stúlku við biUiardborðið? „Jú,
þeir eru margir sem horfa undrandi á
mig spUa. En undrunarsvipurinn er þó
fljótur að fara af þeim.”
Hanna Rún tók nú k juðann og battaöi
með snúning í snókernum. Vissulega
tók hún sig vel út er hún renndi kúl-
unum hverri á fætur annarri á rétta
staði. Reyndar svo vel að þótt hún væri
aö fara í próf daginn eftir lét hún sig
ekki muna um að taka geim viö hann
Ragnar Edvardsson síðar um daginn.