Dagblaðið Vísir - DV - 03.03.1983, Blaðsíða 19

DV. FIMMTUDAGUR 3. MARS1983.
19'
snning
Menning
tilfinningalega efnivið leiksins á bak
við og undirniðri textanum. En hér
varö ástríðan aöallega að hávaða og
fyrirgangi, kynferðislega ólgan og
ofsinn að kjassi og káfi, ef ekki bara
hlaupi og stökkum. Menn fara fyrst í
síðastaleik og skollaleik, stilla sér
svo í „myndrænar” stellingar á
Leiklist
ÓlafurJónsson
sviðinu, slengjast í gólfið, berja í
bárujárnsveggi og sulla einhver
ósköp meö vatn í vínflöskum og bjór-
dósum, hlæja og gráta, troða spag-
etti hver upp í annan. Alveg mark-
laust. Og þegar til lengdar lét einkar
óskemmtilegt. En oftraust gránu-
félaga á fyrirtekt sinni má ráða af
því einu að á sýningu þeirra gengur í
sem næst þrjá klukkutíma.
Auðvitað getur skeð að vonbrigði
mín á sýningu þessari stafi af óvana,
sljóleika og íhaldssemi, ónæmi á hið
nýja, ef ekki bara gremju og elli. I
sjálfu sér væri gott að trúa því,
feginn vildi ég að hafa mætti sýningu
Gránufélagsins til marks um
raunverulega leikræna nýsköpun.
En aö svo komnu óttast ég samt aö
bilunin liggi annarstaðar í kerfinu,
sviösmegin en ekki salarins.
Það er annars undarlegt hvað
ungu og tilraunasinnuöu leikhúsfólki
er uppsigaö við Strindberg og
Fröken Júlíu. Ekki er langt að
minnast annarrar slíkrar sýningar á
leiknum, Hreyfileikhúsiö nefndist
þaö fyrirtæki og lék í húsi æskulýðs-
ráðs við Fríkirkjuveg fyrir nokkrum
árum. Sú sýning var allténd léttbær-
ari að því leyti að hana tók fljótar af,
fjörlegri og fyndnari meðan á henni
gekk. Aftur á móti er langur aldur
síðan Fröken Júlía hefur sjálf sést á
íslensku leiksviði. Og enn í dag ekk-
ert leikið af Strindberg nema nokkur
natúralísku leikrit hans. Hvenær
skyldi íslenskt leikhúsfólk, ungt eða
aldið, verða því vaxið að fást viö
táknleiki, draumaleiki, kammarleiki
Strindbergs frá efri árum hans, þau
verk hans sem að endingu skipta
mestu í leikbókmenntum og leikhúsi
aldarinnar? Að vísu er engin ástæða
til að óska þess aö Gránufélagið taki
sér slík verk fyrir hendur þessu næst.
Því miður.
sjávarútvegsráðuneytisins var engin
kona í hópi 158 nefndarmanna. Þetta
þarf auðvitaö engan að undra. I
nefndir á vegum þessa ráðuneytis eru
skipaðir fulltrúar hagsmunaaðila í
sjávarútvegi, útgerðarmenn og sér-
fræðingar í útvegsmálum. Konur eru
einfaldlega ekki í þeim hópi. Þessar
upplýsingar eru því lýsing á islenskum
þjóðfélagsveruleika, en gefa ekki
tilefni til aö setja einn eða annan á
sakabekk eins og Guðmundur gerir í
niðurstöðum sínum.
Enn má vefengja tölur. Guömundur
greinir frá því að áriö 1980 hafi tæplega
23 þúsund konur verið skráðar íþrótta-
iðkendur innan Iþróttasambands Is-
lands eöa um 30% meðlima þess.
Þeir sem þekkja innviði þessa sam-
bands fullyrða þó að aöeins 2 þúsund
konur stundi keppnisíþróttirá landinu.
Þær sem umfram eru hafi verið
skráðar í félögin vegna þess aö þau fá
úthlutað f jármagni eftir fjölda félags-
manna. Auðvitað eru þær konur sem
þannig eru skráðar ekki virkar í
stjórnum og nefndum á vegum íþrótta-
hreyfingarinnar.
Undirtitill bókarinnar, Storm-
sveipur í stjórnmálum er: „Kvenna-
Bókmenntir
ÓlafurE. Friðriksson
framboðin 1982, aðdragandi, fram-
kvæmd, árangur og hugsanleg áhrif í
framtíðinni. Svipt er hulunni af því
sem gerðist aö tjaldabaki.” Þessu
meginefni bókarinnar eru gerð skil í
öðrum hluta hennar. Þó verður að und-
anskilja hugsanleg áhrif kvennafram-
boðanna í framtíðinni, því það efni er
hvergi til umfjöllunar í þessu riti. Þá
er vandséð hvaö kemur að tjaldabaki
og hulunni hefur verið svipt af, en sú
setning virðist helst hafa verið sett í
undirtitil til að gefa bókinni þann svip
að í henni væru spennandi upp-
ljóstranir, — einhvers konar sölu-
bragð. Ef til vill eiga frásagnir af
öörum stjórnmálaflokkum að falla
undir þetta. Fulltrúar flokksræðisins
eru þó helst kallaðir til sögunnar til aö
sýna aö allt flokkakerfið sitji að
svikráðum við konur og kvennafram-
boð smíðaði því vélráö.
Karl úti í bæ
Þessi hluti bókarinnar er þrátt fyrir
ýmsa annmarka lipurlega skrifaður og
skipulega fram settur. Að því má þó
finna hve langar tilvitnanir bera oft
uppi frásögnina. í þessum hluta bók-
arinnar eru samandregnar ýmsar upp-
lýsingar um kvennaframboðin úr
blöðum og tímaritum og persónulegri
reynslu höfundar sem fengur er að.
Sérstaklega er ávinningur að
kaflanum um framboð M-listans á
Selfossi. Þar var á ferðinni stjóm-
málaafl sem var skylt kvenna-
hreyfingunum en naut ekki sömu
athygli fjölmiðla í kosningabaráttunni.
Það er ekki nema fyrir innvígða í
kvennahreyfingamar að segja til um
hvemig aðdragandi og framkvæmd
kvennaframboöanna gekk til. Hér
veröur því ekki lagður dómur á hvort
frásögn Guðmundar Sæmundssonar er
sannleikanum samkvæm. Kvenna-
framboðið í Reykjavík hafði það eitt til
málanna að leggja að senda frá sér
yfirlýsingu þar sem því er mótmælt,
„aö karlar úti í bæ taki sér það
bessaleyfi að túlka og leggja dóm á
frelsisbaráttu kvenna”. Þetta getur
varla talist uppbyggilegt innlegg í
umræðuna.
Saga kvennaframboðanna er enn
óskrifuö. En á meðan aöstandendur
þessara stjórnmálahreyfinga, sem
skóku flokkakerfiö sumarið 1982, hafa
ekki skrifað þá sögu er bók Guömund-
ar helsta heimildin um þessar
hræringar. I henni er aö finna miklar
upplýsingar og góðar töflur og
skýringamyndir. Þá er sérstök ástæða
til að taka fram aö uppsetning texta og
innskotskafla er til mikillar fyrir-
myndar.
FRÁBÆRGÆÐI FRÁBÆRT VERÐ
C-90 mín
C-60 mín
C-46 mín
Var
3+2.-
372,-
£42<
Tilb.
verö
192.-
165.-
145,-
Ótrúlegt tilboósverö
á SONY METALL kasettum.
SONY METALL færöu hjá:
REYKJAVÍK Japls Brautarholti 2, Hljóðfærphús Reykjavlkur Laugavegi 96, Grammið
Hverfisgötu 50. Stuð Laugavegi 20. HAFNARFJÖRÐUR Kaupfélag Hafnarfjarðar Strandgötu.
AKRANES Bókaverslun Andrésar. KEFLAVÍK Studeo HÚSAVÍK Bókaverslun Þórarins
Stefánssonar ÍSAFJÖRÐUR Eplið. BOLUNGARVÍK Verslun Einars Guðfinnssonar.
SEYÐISFJÖRÐUR Kaupfélag Héraðsbúa. AKUREYRI Radiovinnustofan Kaupangi. Tónabúðin.
9v/
aÉinnlr
skíðum
skíðaskóm
frá Austurríki
Póstsendum um land allt
«
SPORTBÚÐIN
Ármúla 38. Simi 83555.