Dagblaðið Vísir - DV - 21.06.1983, Blaðsíða 13

Dagblaðið Vísir - DV - 21.06.1983, Blaðsíða 13
DV. ÞRIÐJUDAGUR 21. JUNI1983. 13 '/m *y»»Wlfto, fflf Seyðisfjörður vill fá ferðamenn með færeysku ferjunum, en væri ekki rétt að reyna að halda /þá ieina nótt eða tvær? Kostur ferðamanna á Nordaustur- og Austurlandi IVorðaustur/and Viö erum komin í Norðausturland og margir munu ætla aö við séum þar meö komin út úr ferðamanna- svæðunum, en það er mikill misskiln- ingur. Axarfjörður er gróðursæl og falleg sveit og á norðurmörkum hennar er öxarnúpur með einu Grettisbælinu enn, sem merkja ber og hafa í heiðri. Melrakkaslétta get- ur orðiö mikilvægt ferðamanna- svæði, þar eru mörg vötn og ár með veiði, gisting er fáanleg á Raufar- höfn og veröur trúlega betri meö aukinni eftirspum, og þar erum við norður við heimskautsbaug, þar sem sumamætur eru bjartari en annars staðar á landinu. Sögur um hungruð bjarndýr, sem gengiö hafa þar á land, ættu líka að vera í heiðri hafð- ar. Bjamdýr át nýlega Austurríkis- mann á Svalbarða, sem fréttir herma, en enginn var étinn af bjarn- dýri á Melrakkasléttu. Þistilfjörður þar fyrir sunnan hef- ur ekki ýkjamörg atriði til að draga að ferðamenn nema veiði í ám og vötnum, en það er líka þó nokkuð. En röðin kemur að Þórshöfn og Langa- nesi. Það er mjög fáförult um Langa- nes, en þar er stórbrotin náttúra þótt ekki séu þar fjöll að skreyta náttúr- una og þar em fuglabjörg og eyði- by ggð á Skálum að skoöa. Eitthvað svipað verður um Bakka- fjörð sagt, að þar er ekki stórbrotin náttúra að skoða, miklu fremur ával- ir ásar og hæðir, ljúft land á sumrum en hart á vetrum, og alls staðar er einhverveiðivon. Allskyns veiðiáhugi er mikill i heiminum, og því er það ekki óhugs- andi að Norðausturlandiö geti sér- hæft sig í aö þjóna þeim ferðamönn- um, sem þann áhuga hafa. Þá kemur Vopnaf jörður og við vit- um það úr veðurfregnum að oft er hlýtt og gott á Vopnafirði, jafnvel heitast á landinu. Þar veiðir líka Karl Bretaprins gjarna og fær að vera í friði fyrir fréttamönnum. Eitt sumar var ég í sveit hjá Methúsalem á Burstarfelli og það var ljúft og gott sumar, þótt eigi væri ég aldinn aö ámm, 10 ára. Síðan þá er Vopna- fjörður mér ætíð hugstæður og ljúft land. Leiðir frá Vopnafirði em annað- hvort yfir stutta en erfiða Hellisheiði á Héraö eöa um Möömdalsöræfi, sem er snöggtum lengri leið. Hvora leiöina sem við förum lend- um við á Fljótsdalshéraði eða í styttra máli Héraði, og þar emm við komin í mikilvægt ferðamannasvæði á norðanveröu Austurlandi. Austurland Egilsstaðir em miðpunktur þess svæðis. Þar er komin ferðamannaað- staða af öllum tegundum og þaðan er hægt að sækja lengri eða skemmri leiðir. Fyrst kemur í hugann Ut-Hér- aöið og Borgarfjörður eystri, sem er alveg frábært ferðamannaland. Bezt er aö geta gist í Borgarfirði, en þar verður svefnpoki eða tjald að nægja enn sem komið er. Ef Borgfirðingar vilja laða til sín ferðamenn til að drýgja tekjur sínar verða þeir einnig að búa svo í haginn að þeir geti gist sæmilega. I Borgarfirði er litríkt land og margt að sýna ferðamönn- um, en heimamenn veröa örlítið að auglýsa sjálfa sig og sitt land. Ekki er langt frá Seyðisfirði til Egilsstaða, en á Seyðisfirði koma í land margir ferðamenn og fara þaðan einnig. Samt fara flestir ferða- mennimir frá Seyðisfirði eða koma þangað rétt til að kveðja. Gististaðir á Seyðisfirði eru því sem næst engir og því er ekki von, að ferðamenn dvelji þar nema sem stytzt. Seyðis- fjörður vill fá ferðamenn með fær- eysku ferjunum en væri ekki rétt að reyna að halda í þá í eina nótt eða tvær? Mundi þetta ekki breyta ein- hverju fýrir Seyðisfjörð til batnað- ar? Fljótsdalshérað hefur Egilsstaði sem miðpunkt en þó einnig Hall- ormsstað. Á báðum stööum er gott að dveljast og fara þaöan skoðunar- ferðir um nágrennið. Inni í Fljótsdal er eitt mesta meginlandsloftslag á Islandi og er veðurblíða þar meiri en segir í veðurfréttum sem miðast við Egilsstaði og nágrenni. Þar mættu gjarna vera sumarbúðir einhverra samtaka innlendra fremur en að senda fólk sitt langt suður í lönd til Spánar eða annað. Virkjanir eru nú fyrirhugaðar inni á fjöllum og í því sambandi hafa komið nýir vegir, svo sem nýr vegur að Bessastaðavötnum og áfram inn aö Snæfelli. Snæfell er stórkostlegt f jall að ganga á og þar í nágrenninu eru alltaf einhver hreindýr að skoöa í návígi eða úr fjarlægð. Skammt noröaustan við Snæfell eru heitar lindir, sem gera líf til fjalla unaðs- legra. Stundum þarf svo lítið til að gera lífið og tilveruna svolítið betri. Frá Snæfelli eru ökuleiðir suður undir austurenda Vatnajökuls, eða inn á víðáttur f jalianna. Siíkar stað- reyndir gera góða hluti betri. öku- leiö er einnig niður í Hrafnkelsdal og þaðan norður á Hólsfjöll eða aftur inn á fjöll, um Laugarvalladal inn aö Brúarjökli. Þama viröist enginn endir á ævintýrunum. Fljótsdalshér- að er land mikilla möguleika. Verz/un með steina Fleiri en ein leið eru til suðurs frá Egilsstöðum, en við skulum líta fyrst á leiðina um Fagradal. Fyrst komum við þar niður í Reyðarf jörð, við botn þess mikla fjarðar. Við förum ekki svo suður frá Reyðarfirði að viö lítum ekki til Eskifjarðar og áfram til Norðfjarðar. Þama er margt aö skoöa, og ekki sízt að komast alveg austur á Gerpi, austasta odda Is- lands. Fyrir innlenda verður þetta kannski eitthvert atriði, en trúlega minna fyrir útlendinga. Á öllu þessu svæði er sérstakt steinaríki, Helgu- staðanáman þar sem silfurbergið var unnið og fleiri staðir. Steinataka EinarÞ. Guðjohnsen er að veröa mikið mál þarna austur- frá, en það er tvennt ólíkt hvort túr- istar taka stein og stein á leið sinni eða hvort menn koma með stórvirk tæki til steinavinnslu og selji síðan i atvinnuskyni. Verzlun með fagra steina getur víða orðið tekjulind austur þar og sjálfsögð þjónusta við feröamenn. Steinasöfnun og verzlun meö steina hefur stóraukizt víða um lönd. Árið 1976 hóf UlA útgáfu leiðarlýs- inga með kortum um austf irzku f jöll- in. Þetta var mjög þarft og gott verk og urðu þeir þarna á undan ýmsum öðmm á landinu. Slíkar leiðarlýsing- ar eru t.d. engar til um fjöllin á höfuðborgarsvæðinu, þó aö ýmsir hafi velt því verkefni fýrir sér. Von- andi hafa þessar leiðarlýsingar aukið ferðir manna um þessi svæði og gert þær öruggari. Lýsingar sem þessar ættu að vera til sem víðast á landinu. Það er aðeins spurning um það hvernig kostnaðurinn fáist greiddur. önnur aðalleið til suðurs frá Egils- stöðum er um Skriðdal, sem klofnar um Breiðdalsheiði,til Breiðdals eða um öxi til Berufjarðar. Allar leiðir til eða frá Egilsstööum erumikilvæg- ar, sumar sem vetur svo og flugsam- göngur við höfuðborgarsvæðið. Um tíma var talað um að flytja flugvöll- inn utar á Héraðið eða út í þokuna. Vonandi veröur aldrei af því, auðvit- að á flugvöllurinn að vera þar sem hann er, það er mikilvægt að hafa flugvelli nærri byggðinni. Við vorum eiginlega komin niður á firði en erum nú komin aftur til Egilsstaða, sem sýnir hve mikil miðstöð þar er, og fyrst viö erum komin þangaö aftur skulum við líta á enn einn skoðunar- eða ferðamögu- leika þar. Lögurinn er mikið vatn og gæti því orðið vettvangur bátsferða. I slíkum bátsferðum má koma við á Hallormsstað og sömuleiöis við Brekku og ganga upp að Hengifossi, þriöja hæsta fossi landsins. Þama gæti orðið einn viöbótarþáttur í ferðamálum Héraösins, þáttur sem losar fólk um stund við að feröast um rykugaogauri drifnavegi. Víða á f jörðum Austurlands er hót- elgisting fáanleg, sem er mjög mikil- vægt, eða svefnpokagisting og tjald- stæði. Þessi gistimál verða að þróast stig af stigi, en hafa verður í huga að fyrsta skilyrði til þess að fólk vilji gista er að gistiaðstaða sé fyrir hendi. Með öðrmn orðum að aðstað- an kemur fyrst og þá koma við- skiptavinimir á eftir ef rétt er egnt fýrir þá með auglýsingum og kynn- ingu. Stórbrotið landslag er í Stöðvar- firði og Breiðdalsvík, sem er heppi- legt til að draga að ferðamenn. Sama má segja um Bemfjörð og Hamars- fjörð þar fyrir sunnan. Djúpivogur er vel í sveit settur sem miðstöð ferðamanna á þessu svæði, og sömu- leiðis er Eddu-hótelið á Staðarborg í Breiðdal. Umhverfi Bemfjarðar og reyndar fleiri svæði þar nálægt eru þekkt geislasteinasvæði. Skólesítið á Teigarhorni telja sumir það fegursta í heimi, en hér skulum við fara var- lega og fullyrða ekki of mikið. Ég hef séð miklu stærri skólesítkristalla en nokkm sinni hafa fundist á Teigar- homi, og þeir vora ættaðir frá Madr- as í Indlandi. Við getum haldið okkar hlutum á lofti án þcss að segja að okkar sé það bezta í heimi. Hér má endurtaka það, sem áður var sagt um steinaríki Austfjarða, aö verzlun með fagra steina getur drýgt tekjur heimamanna og á að gera það. Við eigum sjálfir að safna saman steinunum og selja þá þeim sem eiga vilja, en ekki láta menn safna í stóram stíl til að fara með út og selja. En eins og áður segir verður að gera greinarmun á einstakling- um, sem tína stein og stein á leið sinni, og hinum stórtæku. Finna nýja leið Frá Djúpavogi sem ferðamanna- miðstöö má sækja lengra suður á bóginn til Álftaf jarðar til dæmis. Þar er Geithellnadalur fagurt land og fjölskrúðugt. Báöum megin árinnar era vegaslóðar, sem mættu gjama batna og verða færir lengra inn til landsins, og þá fer að styttast leiðin inn í Víðidal. Þessi leið er miklu meiri framtíðarleið þangað en leiðin úr Lóni inn yfir Ulakamb og Kollu- múla. Þegar kemur inn úr Geit- hellnadal, norðan Hofsjökuls, eru alltaf miklar líkur á því að rekast á hreindýr. Þaö gætu því orðið veru- legir möguleikar á því að fara þessa leið inn í Víðidal og á hreindýra- slóðir, og þá frá Djúpavogi sem miðstöð. Næsta miðstöð sunnan Djúpavogs verður eðlilega Höhi i Hornafirði. Þaðan er hægt að sækja um ótrúlega stórt svæði og þar er frábær gistiað- staða. Lítum fyrst á Lónssveit, sem er frábærlega ljúft land til skoöunar. Landið inn frá Stafafelli er vel gróiö enda þegar orðið sumarbústaðaland. Upp af sveitinni eru stórbrotin f jalla- svæði, sem á síðustu árum hafa verið nefnd Lónsöræfi. Núverandi leið þangað inn yfir Skyndidalsá og upp Tæputungur á Kjarrdalsheiði er erf- ið og oft mjög vafasöm. Ekki verður lengra komist á bílum en á Illakamb og síðan taka tveir jafnfljótir við, og það er langt frá því að allir hafi þessa nauðsynlegu tvo jafnfljótu. Þess vegna tel ég æskilegt að finna nýja leið, nýja stórbrotna ferða- mannaleið fyrir alla, leið sem liggur inn á þetta litríka og stórbrotna svæði. Þessi leið á að vera inn frá Stafafelli og inn með sjálfri Jökulsá og inn í Nes, þar á endastööin að vera. Með stórvirkum vélum nútím- ans er þetta ekki meira en hægt er að gera, en þó getur þurft að brúa hér og þar. Þessi aðgerð mundi beina auknum ferðamannastraumi inn á þetta stórbrotna svæði og gera öllum fært að komast þangað. Hvers vegna eiga aöeins göngumenn að fá að njóta unaðssemda náttúrannar? Inni í Nesi gæti komið greiöasala og jafn- vel svefnpokapláss og síðar hótel f yrir þá sem lengur vildu dvelja. Við erum komin á Hornafjörð, en látum staðar numið að sinni og tökum aftur upp þráðinn í næstu grein. Einar Þ. Guðjohnsen.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.