Dagblaðið Vísir - DV - 12.11.1983, Blaðsíða 32

32
DV. LAUGARDAGUR12. NOVEMBER1983.
ÍRSKU RISARNIR
Sagt frá Liam Brady, Mark Lawrenson og Frank Stapleton sem
allir leika með írska landsliðinu
Þaö veröur að segjast eins og er
að saga bresku knattspyrnunnar er
aö mestu leyti samtvinnuö sögu
ensku knattspyrnunnar. Fyrir utan
Skota þá hefur engu af „heima-
löndunum” („home countries” en
til þeirra teljast England,
Skotland, Wales og Norður-írland )
né írlandi tekist aö byggja upp
sterka deildarkeppni. Og þaö er
ekki fyrr en á allra síöustu árum
aö Skotar hafa verið að eignast
fleiri en tvö lið sem staðist geta
evrópskan mælikvarða. Þessi
staða breskra og írskra er að sjálf-
sögðu fyrir þá staöreynd að hin
fjársterku ensku félög eru fljót að
veiða til sin hæfileikaríka leikmenn
frá hinum löndunum.
írar hafa ekki farið varhluta
af þessu og eru allir leikmenn irska
Iiðsins leikmenn með enskum
iiðum, utan tveir. Hvorugur þeirra
er þó á Írlandi heldur annar i
Skotlandi (Pat Bonner, Celtic) og
hin á ítalíu (Liam Brady,
Sampdoria).
i irska landsliðinu, er Iék hér á
landi í haust, var margt um góða
leikmenn. Það sást hins vegar að í
liðinu voru þrír leikmenn er báru
höfuð og herðar yfir alla hina.
Þarna er að sjálfsögðu átt við
Frank Stapleton, Mark Lawrenson
og Liam Brady, þrjá leikmenn sem
gætu labbað inn i hvaða landslið í
heiminum sem er. Í þessari viku
ætla ég að rekja feril þessara leik-
manna i stuttu máli.
Sigurbjörn G. Aðalsteinsson.
I
■
I
I
I
I
I
I
Brady á leið
til Englands
eftir þriggja ára dvöl á Ítalíu
Brady er elstur og reyndastur
íranna þriggja sem hér er um rætt.
Hann kom til Arsenal árið 1973 að-
eins rúmra 18 ára. „Njósnarar”
Arsenal höfðu tekiö eftir honum er
hann lék með skólaliði sínu i heima-
borg sinni, Dublin. Um svipað leyti
komu þangað þrír aðrir irar og áttu
tveir þeirra eftir að mynda ásamt
Brady kjarnann i þvi Arsenal-liði
sem hvað næst hefur komist
„Double” liðinu 70—71 að styrkleika.
Þessir tveir eru Frank Stapleton og
David O’Leary en sá þriðji, Johnny
Murphy, náði aldrei langt í knatt-
spyrnuheiminum.
Liam Brady lék sinn fyrsta leik
með Arsenal-liðinu árið 1974, aöeins
19 ára að aldri. Á næsta keppnistíma-
bili var hann svo orðinn fastur
maður í liðinu, og það sem meira er,
hann lék þá sinn fyrsta landsleik meö
írska landsliðinu gegn Sovétríkjun-
um. Leikurinn, sem háður var í Kiev,
endaði með 2—1 sigri Sovétmanna en
Brady átti góðan leik, þrátt fyrir
ungan aldur (tvítugur) og var fljótt
orðinn einn af fastamönnum liðsins.
Lykilmaður Arsenal
Brady var höfuð þess liðs sem
náði í úrslit bikarkeppninnar þrjú ár
í röð, eða frá 1978—1980. Arsenal
tókst aðeins að vinna einn þessara
leikja, en það var gegn erfiöustu and-
stæðingunum, Manchester United.
Þetta var árið 1979, en árið áður
hafði Arsenal tapað fyrir Ipswich í
úrslitunum og ári eftir sigurinn gegn
United tapaði það fyrir West Ham

sem þá var í annarri deild.
Leikurinn gegn United var annars
ansi sögulegur. Arsenal haföi
forystu, 2—0, með mörkum frá
Brian Talbot og Frank Stapleton.
Leikmenn United komu aftur í leik-
inn með hetjulegri baráttu og jöfn-
uðu með mörkum Gordon McQueen
og Sammy Mcllroy. Það leit því allt
út fyrir að framlengja þyrfti leikinn
en á síöustu sekúndunum urðu Gary
Bailey á hræðileg mistök sem Alan
Sunderland nýtti til hins ýtrasta og
try ggði Arsenal bikarinn.
Ari síðar komu leikmenn Arsenal
aftur til Wembley og nú voru mót-
herjarnir annarrar deildarliðið West
Ham. Arsenal-liðið var þarna í svip-
aðri aðstöðu og 78 er þaö mætti Ips-
wich. Mótherjunum hafði gengið illa
yfir keppnistimabilið og var því
kallað „outsiders”, þ.e. litlar líkur
taldar á að það ynni sigur á
mótherjunum. En það fór eins með
leikinn gegn West Ham og fór gegn
Ipswich. Liðið tapaði 1—0 og
leikmenn héldu heim og þótti súrt í
brotiö.
Sorgleg sögulok
Brady var ekki vinsælasti leik-
maðurinn hjá Arsenal-aðdáendunum
um þessar mundir, þar eð hann hafði
Liam Brady — leikur nú með Sampdoria á Italfu.
tilkynnt að hann væri á leið úr landi
eftir keppnistímabilið. Það skapaöist
hálfgerður múrveggur á milli Brady
og stuðningsmannanna sem nokkru
áður höfðu lofað manninn í hástert.
Og vissulega kvaddi Brady ekki meö
neinni reisn. Tap í bikaranum og
einnig tap í úrslitum Evrópukeppni
bikarmeistara. Arsenal hafði tryggt
sér sæti í úrslitunum gegn spánska
liðinu Valencia. Leikurinn sjálfur,
sem háður var í Brussel, endaði með
markalausu jafntefli. Það þurfti því
að fara fram vítaspyrnukeppni, og
þar sigraði Valencia 5—4. Og til að
ýfa sárin ennfrekar þá var Brady
annar þeirra sem skoruðu ekki.
Sannarlega leiðinleg burtför það.
77/ kalíu
Þaö var ítalska liðið Juventus sem ,
narraði Brady frá Bretlandi með frá-
bærum samningi, þar sem launin
sem í boði voru voru of há til að
neita. Með liðinu lék hann í tvö ár við
frábæran orðstír og hjálpaöi því að
vinna meistaratitilinn í bæði skiptin.
Þegar ljóst var að Brady þyrfti að
fara frá félaginu vegna komu
Zbignew Boniek og Michael Platini
til liðsins, þótti líklegt að hann sneri
aftur til Englands. Hann hafði lýst
yfir áhuga sínum á að spila meö
Manchester United, en það voru
itölsku fyrstu deildar nýliðarnir
Sampdoria sem fengu hann til sín
ásamt Trevor Francis frá
Manchester City.
Vill koma aftur
Sampdoria endaði í sjöunda sæti
síðasta keppnistímabil og enn voru
háværar umræður um að nú kæmi
Brady til Englands. Liverpool,
Manchester United, Arsenal og
Tottenham sýndu áhuga. En Brady
og Francis lýstu því yfir aö þeir
tryðu því að Sampdoria yrði meöal
þeirra liða sem hlytu verðlaun í ár,
og fóruþvíhvergi.
Það er allt eins líklegt að Brady
komi til Englands í vor þar sem hann
hefur lýst yfir áhuga sínum á því.
Það yrði mikil lyftistöng fyrir enska
boltann, því þeir sem séð hafa Brady
á ferð eíast ekki um getu hans.
Myndir: Eiríkur Jónsson
STAPLETON SETTI
Frank Stapleton — markaskorarlnn mlkll hjá Manchester United.
Eins og áður segir kom Stapleton
til Arsenal um svipað leyti og Liam
Brady, en rétt eins og Brady þá er
Stapleton fæddur í Dublin á trlandi
árið 1956 og er því tveim árum yngri
en Brady og tveim árum eldrl en
Lawrenson, sem sagt mitt á milli.
Það var enginn annar en marka-
hrellirinn mikli, Malcom McDonald
(nú stjóri hjá Fulham), sem kenndi
Frank Stapleton öll sin bestu ráð í
sambandi við knattspyrnuna. Þeir
voru framvarðapar Arsenal á fyrstu
árum Stapleton og þóttu leika frá-
bærlega vel saman. Stapleton spUaði
aUa þrjá úrsUtaleikina í bikarnum
frá ’78—’80. Gegn Ipswich ’78 lék
hann frammi með Malcom
McDonald, en þetta var síðasta ár
gamla meistarans í ensku knatt-
spyrnunni, og árið eftir var Alan
Sunderland keyptur frá Wolves tU að
leika með Stapleton frammi. Þóttu
þelr ágætir saman og skoruðu m.a.
sitt markið hvor á Wembley árið
eftir er Uðið sigraði Manchester
Unlted.
Ætlaði utan en...
Frank Stapleton var einu ári
lengur hjá Arsenal en Liam Brady og
hann ætlaöi h'ka að feta í fótspor
vinar síns og fara úr landinu. En það
virtist bara enginn hafa áhuga á að
fá þennan sterka leikmann til sín og
það olU honum miklum vonbrigðum.
En áhuginn var nógu mikiU í Eng-
landi. Liverpool og Manchester
United hófu enn eina baráttuna um
leikmann og Arsenal hafði auðvitaö
áhuga á honum. Það er eins og þessi
hð ásamt Tottenham reyni að fá
hvern einasta mann tU sín. Að þessu
sinni var það United sem var hlut-
skarpast.
Sendurheim
Það hefði að vísu getað fengið hann
ókeypis nokkrum árum áður, þegar
Stapleton kom til Old Trafford tU
reynslu, en forráðamönnum United
þótti lítiö í strák spunnið og sendu
hann heim til mömmu. Þarna hafa
þeir nagað sig i handarbökin sem
áttu þau, en æskudraumur Stapleton
varð að veruleika þar sem United
var einmitt Uðið sem hann studdi
sem strákur.
Vildi fá
tvœr milljónir
Verðið sem United greiddi Arsenal
fyrir Stapieton nam 900.000 pundum
en sú upphæö sem Arsenal vildi fá
fyrir hann var hvorki meira né
minna en tvær miUjónir punda.
Þetta þótti ekki svo fráleitt á þessum
thna en þama var „verðlagiö”
einmitt hvað hæst og kreppan í enska
boltanum í aðsigi. Þess má geta að
stuttu síðar borgaði United WBA
1.700.000 pund fyrir Bryan Robson og