Dagblaðið Vísir - DV - 23.12.1985, Síða 15
DV. MÁNUDAGUR 23. DESEMBER1985.
15
Menning Menning Menning Menning
Bókmenntir
Dúfnahagfræðin
Fay Weldon.
hlaupa niður“ (bls. 25, og úir og
grúir bókin af þvílíkum dæmum).
Hér hefur þýðandinn þá afsökun
að í kennslubókum í íslenskri
málfræði er þetta orðasamband
kallað framtíð. En í íslensku eins
og öðrum germönskum málum er
nútíð til að tákna framtíð, auk
orðasambanda eins og koma til
með að, ætla að, og fleira. Þessi
málspjöll verða æ útbreiddari.
Menntamálaráðherra sýnir svo
mikinn áhuga á að vernda íslenska
tungu að ég vil nota tækifærið til
að benda á að stórátak mætti gera
í því efni með því að banna
kennslubækur í íslenskri málfræði
í grunnskólum landsins, en bjóða
í staðinn þjálfun nemenda í að
beita ýmsum stíltegundum.
Súsanna Svavarsdóttir
málum heldur ólíkum viðhorfum
barnanna til dýranna og í ólíkum
markmiðum þeirra með dúfnarækt.
Hjá öðrum er kofinn aðalatriðið,
hjá hinum eru það dúfumar.
Enginn dómur felldur
Bömin eiga sér líka hliðstæður í
þeim fullorðnu sem við sögu koma.
Annars vegar eru það smiðimir
tveir sem hjálpa Bjössa, hins vegar
vélavinnumenn sem eyðileggja
kofann með vélskóflu ón þess að
hirða um hvort eitthvað kvikt gæti
verið inni í honum.
Enginn dómur er þó felldur yfir
neinum í sögunni. Fullorðna fólkið
ÞAÐ VAR SKRÆPA
Höl: Andrés Indriðason.
Útg: Námsgagnastofnun 1985.
Hér er á ferðinni stutt saga fyrir
börn og fjallar um dúfnarækt.
Bjössi vill gerast meðlimur í dúfna-
félagi Kidda og Ragga en dúfna-
hagfræði þeirra gerir bara ráð fyrir
tveimur hluthöfum. Við þetta verð-
ur Bjössi að sætta sig' en fátt er svo
með öllu illt að ei boði gott.
Tveir elskulegir smiðir, sem sjá
hvernig Bjössa! líður, gefa honum
spýtur og smádot til að koma hon-
um af stað í dúfnaræktinni. Kofinn
verður til, þó ekki án hjálpar Ásu,
meðeiganda Bjössa. Hún er fyrr-
verandi félagi Kidda og Ragga en
hefur yfirgefið þá vegna þess að
henni fannst þeir ekki eins góðir í
dýraræktinni og smíðinni.
Út frá þessu spinnast átökin í
sögunni. Átök milli þeirra barna
sem stunda dúfnarækt. Þau koma
þó ekki fram í rifrildum eða slags-
er aðeins við vinnu sína, sumir
skilja bömin og áhugamál þeirra,
aðrir ekki, eins og gengur.
Á sama hátt eru börnin ólík og
sagan sýnir ekkert óeðlilegt við
það. Hún sýnir að vísu átök þess
góða og illa í heiminum en er lík-
lega matsatriði hver er sigurvegar-
inn. Kannski dúfumar?
Fyrir utan ólík viðhorf kynnast
Bjössi og Ásta líka sorginni í dags-
ins önn. Hún er hluti af lífinu.
Höfundi hefur tekist einkar vel að
gera hversdagslíf þessara barna
laust við vandamálahnúta og átök
fullorðinna. Þau eru fljót að
gleyma og ný áhugamál fanga fljótt
hugi þeirra.
Sagan er einfóld og falleg. Brian
Pilkington hefur myndskreytt bók-
ina og falla myndir hans vel að
efninu og gefa henni skemmtilegan
svip.
S.S.