Dagblaðið Vísir - DV - 05.03.1986, Qupperneq 14

14
DV. MIÐVIKUDAGUR 5. MARS1986.
Frjálst.óháð dagblað
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaðurog útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJANSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og ÓSKAR MAGNÚSSON
Auglýsingastjórar: PALLSTEFANSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLT111, SlMI 27022
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: HILMIR HF., ÞVERHOLT111
Prentun: ÁRVAKU R H F. - Askriftarverð á mánuði 450 kr.
Verð I lausasölu virka daga 45 kr. - Helgarblað 50 kr.
Skríf Þjóöviljans
Stoðir Alþýðubandalagsins hrikta. Stjórn Verka-
mannafélagsins Dagsbrúnar, alþýðubandalagsmenn,
samþykkja vítur á skrif málgagns síns, Þjóðviljans, um
nýgerða kjarasamninga. Svavar Gestsson, formaður
Alþýðubandalagsins og einnig formaður útgáfustjórnar
Þjóðviljans, segir, að þetta séu vissulega alvarleg tíð-
indi. Hann kallaði ritstjóra Þjóðviljans þegar á fund
sinn. Alþýðubandalagsmaðurinn Asmundur Stefánsson,
forseti Alþýðusambandsins, tekur undir gagnrýni Dags-
brúnarmanna.
Stjórn Dagsbrúnar fordæmir fréttaflutning og upplýs-
ingaþjónustu Þjóðviljans vegna nýgerðra kjarasamn-
inga verkalýðshreyfingarinnar. Stjórnin segir, að um-
fjöllun blaðsins um efni og niðurstöður samninganna
hafi verið bæði röng og villandi, frá því að samningavið-
ræður hófust fyrir alvöru. Stjórn Dagsbrúnar harmar,
að blað, sem kennir sig við verkalýðshreyfingu og sósíal-
isma, sýni íslenzkri verkalýðshreyfingu í reynd slíkt
virðingarleysi með hlutdrægum og röngum fréttaflutn-
ingi, eins og þar segir.
Össur Skarphéðinsson, ritstjóri Þjóðviljans, vísar
þessu á bug. Hann segir, að Þjóðviljinn hafi að vísu
ekki lostið upp neinum sérstökum fagnaðarópum vegna
þessarar samningsgerðar. Bent hafi verið á kosti og
lesti varðandi samningsgerðina. Það sé af og frá, að
Þjóðviljinn taki þátt í gagnrýnislausum dýrðaróði
sumra annarra fjölmiðla. Þótt einstökum foystumönn-
um getist illa að ritstjórnarstefnu Þjóðviljans, sé fráleitt
af þeim að nota það til þess að fordæma þá einstaklinga,
sem hafi staðið fyrir fréttaskrifum blaðsins.
Hið rétta í þessu er, að Þjóðviljinn hefur stillt upp
hverri lituðu fréttinni, frásögninni og fyrirsögninni af
annarri, sem hafa þann tilgang að fá lesendur blaðsins
til að trúa, að samningarnir hafi verið slæmir. Agrein-
ingur hefur verið mikill um þessa samninga í Alþýðu-
bandalaginu. Auðvitað voru það helztu verkalýðsfor-
ingjarnir úr röðum alþýðubandalagsmanna, sem ásamt
öðrum bera ábyrgð á þessum samningum. En ritstjórn
Þjóðviljans og ýmsir aðrir flokksforystumenn hafa allar
götur barizt gegn því, að samið yrði á þessum nótum.
Margir í forystunni gerðu sér vonir um, að til harðra
átaka kæmi, svo að flokkurinn gæti uppskorið fylgi
fyrir næstu sveitarstjórnarkosningar. Þá ber þess að
geta, að á síðasta landsfundi flokksins var samþykkt,
að verkalýðshreyfingin ætti að freista þess að vinna
aftur upp allan þann kaupmátt, sem hefur tapazt síðustu
þrjú árin. Verkalýðsforingjum Alþýðubandalagsins er
auðvitað miklu ljósara en forystumönnum flokksvélar-
innar, hvert unnt er að komast í samningum. Nýju
samningarnir vekja vonir um, að nú hefjist framfara-
skeið, sem smátt og smátt muni skila verkafólki miklum
ávinningi. Verðbólgan fer væntanlega langt niður. Það
er í sjálfu sér einhver mesti hagur fyrir verkafólk.
Auðvitað geta forystumenn á Þjóðviljanum haft sitt-
hvað við þetta að athuga. Þeir um það. Þeir eru vanir
að skrifa litaðar fréttir. Þeir halda því áfram. Engum
kemur til hugar, að Þjóðviljinn sé óháð fréttablað, sem
segi óhlutdrægt frá einu eða neinu.
Foringjar Alþýðubandalagsins hafa ekki viljað, að
Þjóðviljinn yrði óhlutdrægt fréttablað. Þeir vilja litaðar
fréttir. Hið merkilega er, að nú koma þessar lituðu
fréttir verkalýðsforystu flokksins í koll.
Haukur Helgason.
„Verkalýðsforystan samdi um það í vorblíðunni að láta löggilda á þingi þá 30% kjaraskerðingu sem
launafólk hefur orðið fyrir.“
Garðastrætis-
samningamir
- eða það að semja um ekki neitt
Grettistök heita náttúrufyrirbæri
sem standa einmana um landið.
Nafngiftin er vitnisburður um
auðnuleysi þeirra manna sem ekkert
höfðu annað til brunns að bera en
að geta lyft stórum steinum.
Garðastrætissamningamir minna
á þessi náttúrufyrirbæri, stórir um
sig en gagnslausir.
Verkalýðsfoiystan samdi um það í
vorblíðunni að láta löggilda á þingi
þá 30% kjaraskerðingu sem launa-
fólk hefur orðið fyrir. Verkalýðs-
forystan hugsar ekki í einstakling-
um og fólki heldur í prósentum og
meðaltölum. Þeir hugsa ekki í lágum
launum og háum heldur í meðal-
launum.
Launafóik haft að fíflum
Ef þú ert með laun undir 35.00C
kr. þá færð þú 150-350 króna auk'n-
ingu á mánuði til áramóta. Það
breytir engu um það að þú verður
að vinna yfirvinnu, eftirvinnu eða
tvöfalda vinnu til að skrimta, og
leigan þín heidur í við verðlag.
Ef þú ert með 35-70 þús. kr. þá
færð þú 350 -700 kr. á mánuði til
viðbótar. Þú breytir ekki lífsmáta
þínum fyrir þær upphæðir. Þeir sem
eru með laun á bilinu 70-150 þús.
verða reyndar varir við þær 700-1500
kr. sem bætast við laun þeirra. Rétt
eina ferðina hefur verkalýðsforystan
tekið höndum saman við atvinnu-
rekendur og ríkisstjóm og haft
launafólk að fíflum.
Ríkisstjómin hefúr stýrt láglauna-
stefnu fyrir atvinnufyrirtækin.
Hér skal ríkja láglaunastefna
áfram og undir það er verkalýðs-
forystan búin að skrifa.
Samtryggingarkerfi fjórflokksins
gengur upp að venju. Sjálfstæðis-
flokkurinn passar hag VSÍ. Frarn-
sókn gætir hagsmuna SÍS og Al-
þýðuflokkurinn og Alþýðubandalag-
ið segja já og amen af ótta við að
missa annars tengsl við ASÍ.
Fjórflokkurinn er enn eina ferðina
sammála um að gera nú alls engar
Kjallarinn
STEFÁN
BENEDIKTSSON
8. ÞINGMAÐUR
REYKVÍKINGA
kröfur til fyrirtækjanna. Áfram
skulu launþegar þessa árs og fram-
tíðar borga óráðsíu stjómkerfis sem
engin tengsl hefur við lifandi fólk.
Niöurgreitt atvinnulíf
Áfram ætlar fjórflokkurinn að
halda úti niðurgreiddum atvinnu-
rekstri á íslandi í stað þess að gera
þá einföldu kröfú að ef atvinnurek-
andi hefúr ekki dugnað eða siðgæð-
istilfinningu til að greiða minnst 35
þús. kr. laun á mánuði þá eigi hann
ekki að standa í atvinnurekstri.
Láglaunastefna er dekur við lélegan
atvinnurekstur, í andstöðu við vilja
almennings og því dæmi um ónýtt
stjómkerfi.
Nú hefur verið samið um kaup-
máttarfrystingu og „mildandi að-
gerðir" í formi neyslustýringar, þ.e.-
a.s. ef þú vilt njóta kaupmáttarins
verður þú að hafa greitt tekjuskatt,
kaupa þér videó og sjónvarp, eldavél,
bíl og dekk, borða grænmeti, drekka
mikið af mjólk, borða súpukjöt og
sjóða það ægilega lengi til að njóta
rafmagnslækkunarinnar. Ef þú ekki
getur þetta eða vilt þá verður þú
sjálfur að sjá um þinn kaupmátt.
Stíflugerð
Svo eru það „frjálsu samningam-
ir“. Þetta em frjálsustu samningar
sem um getur. ASÍ og VSÍ gera
samning sem bindur þá ekkert held-
ur þriðja aðila, ríkissjóð. Ríkissjóður
skal taka 1800 millj. króna lán og
niðurgreiða laun. Hvar og hvemig
veit enginn. Gengið á að festa. Það
þýðir stíflugerð sem springur með
holskeflu innan árs.
Stjómkerfi, sem samþykkir þessi
vinnubrögð, er vont, og Garðastræt-
issamningamir, niðurlæging Al-
þingis, em sönnun þess að stjóm-
kerfið er ónýtt. Ónýtt vegna þess að
það getur ekki framkvæmt vilja
þjóðarinnar gegn vilja ASÍ, VSÍ og
SÍS.
Stefán Benediktsson.
a „... ef þú vilt nj óta kaupmáttarins verð-
^ ur þú að hafa greitt tekjuskatt, kaupa
þér videó og sjónvarp, eldavél, bíl og dekk,
borða grænmeti, drekka mikið af mjólk,
borða súpukjöt og sjóða það ægilega lengi
til að njóta rafmagnslækkunarinnar.“