Dagblaðið Vísir - DV - 18.07.1986, Blaðsíða 30

-M2
FÖSTUDAGUR 18. JÚLÍ 1986.
SM4
sHí
Uppáhald vikunnar
Owen Paul - My Favorite
Waste of Time (EPIC)
Ef menn fá þetta lag ekki
á heilann hafa þeir hreint
engan sans fyrir léttum
smellum og ættu að snúa
sér að öðru. Grínlaust er
þetta ein besta dægurfluga
sumarsins: engin stórbrot-
in tónsmíð, en hefur allt
sem góður smellur þarf að
hafa til brunns að Sera.
Önnur áhöld
Big Country - The Teacher
(MERCURY)
Það var kominn tími til að
gamli Bonanza-gítarinn
yrði tekinn í gagnið aftur
- hann ljær (flott orð?)
þessu lagi hugljúfan
sjarma.
Skriðjöklar - Hesturinn
(JIÐSKRÖKLAR)
Þeir eru hreint ekki af baki
dottnir þessir akureyrsku
skriðjöklar. Lagið könn-
umst við við við við síðan
í vetur og það hefur ekkert
versnað síðan þá. Þeir eru
léttir og skemmtilegir þess-
ir strákar og ódýrari plötur
fást ekki.
Pétur og Bjartmar - Fimmt-
án ára á föstu (STEINAR)
Sveitamennskan svífur hér
yfir vötunum, lagið erlent
sveitalag en textinn eftir
Bjartmar og ekki beint á
sveitalínunni þó hann hefj-
ist í útilegu uppí sveit.
Þetta sómir sér vel á
sveitaböllu'num og á
eflaust eftir að heyrast víða
í sumar.
Steve Winwood - Higher
Love (ICELAND)
Gömlu brýnin í rokkinu
hafa verið að sanna sig að
undanförnu og bara gengið
vel. Mér er til efs að Steve
Winwood hafí samið létt-
ara lag í áraraðir. Það
örlar á smá Phil Collins
keim af laginu en það er
ekki verra. Einfaldlega
stórgott lag.
Rod Stewart - Love Touch
(WB)
Roddi kallinn kemur alltaf
aftur hvað sem allar hrak-
spár segja; hér með dágott
lag úr einhverri kvikmynd
og það verður ekki af
Rodda skafið að hann er
með betri rokksöngvurum
þegar honum tekst vel upp.
Vonleysi Vikunnar
Modern Talking - Atlantis Is
Calling (SOS FOR LOVE)
(HANSA)
Þessir þýsku súkkulaði-
drengir eru eitthvert það
j afnleiðinlegasta fyrirbæri
sem heyrst hefur í á undan-
förnum árum. Væmnari
vælukjóum er leitun að og
sendi ég þýsku þjóðinni
hugheilar samúðarkveðjur
fyrir að þurfa að sitja uppi
með þetta. En hver hefur
sinn djöful að draga.
-SþS-
Bubbi Morthens - Blús fyrir Rikka
Ævisagan öll?
Vitur maður sagði eitt sinn: „Ævi-
sagan er endapunkturinn.“ Honum
skjátlaðist. í Bubba tilviki er hún tví-
punktur.
Hér segir hann skilið við tímabil sem
valdið hefur hvað mestum usla í tón-
listarlífi íslendinga. í upphafi var
ísbjamarblús, í dag er róið á önnur
mið. Blús fyrir Rikka segir viðburða-
ríka sögu. Plötumar geyma alls
tuttugu og þrjú lög og þar kennir
ýmissa grasa. Mest ber á baráttu-
söngvum með eða á móti hinum ýmsu
þáttum jarðlífsins: her, kjamorku, ást,
eiturlyfjum, lífsgæðakapphlaupi, Guð-
mundi J... Bubba er ekkert heilagt.
Lögin em ýmist tekin upp á tónleikum
eða í stúdíó Sýrlandi. Undantekning
frá þessu em þó Eins og gengur, sem
tekið var upp 1980. Það er eitt besta
lag plötunnar og textinn napurt háð
á ímyndað æðmleysi sæfara.
Tvennt má tína til sem varpar
skugga á þessa einstöku útgáfu. Ann-
ars vegar er hún sundurlaus. Lögin á
plötunum tveim em sitt úr hverri átt-
inni, ýmist af tónleikum eða úr stúdíói.
Þeim er engan veginn raðað nógu
skipulega á hliðamar. Hins vegar má
lengi um það deila hvort lagavalið
gefúr nægilega góða mynd af því sem
Bubbi hefur verið að gera á þessum
árum. Ég sakna að minnsta kosti sár-
lega Paranoiunnar.
Efhorft er fram hjá þessu er ljóminn
skær. Það sjást engir skuggar í lögum
eins og Rauðum fánum, Eins og geng-
ur, Vilmundur, Haustið á liti, Giftu
þig 19 og Blindskerinu. Þar er Bubbi
eins og kóngur i ríki sínu. Svo maður
tali nú ekki um þegar meistari Megas
stígur fram. Þeir kumpánar taka brag-
inn um byttuna Jónas og Siggu á borði
23 í ísbiminum (ég meina Granda).
Sá flutningur er stórkostlegur.
Nú er spumingin hvað taki við.
Trúbadortímabilið er að baki segir
Bubbi. Blús fyrir Rikka staðfestir það.
En ævisagan er varla meira en hálfti-
uð. Upphafekaflinn var svo sannarlega
eftirminnilegur. Hvemig skyldi bókin
enda?
-ÞJV
Madonna - True Blue
Maradona poppsins
Því er ekki að neita að stúlkukindin
Madonna er einhver skærasta stjama
poppheimsins sem fram hefur komið á
síðustu árum. Hvert lagið á fætur öðm
hefur náð toppsætum vinsældalista
útum allan heim og siðasta breiðskífa
maddömunnar - Like A Virgin - sat
lon og don á breiðskífulistum um allan
heim.
Vegna alls þessa umstangs í kring-
um jómfrúna, sem orðið hefur, var
beðið eftir þessari nýju breiðskífu
hennar með töluverðri eftirvæntingu:
skyldi hún verða ein af þessum bólum
sem verða blöðrur og springa svo, eða
skyldi hún sýna og sanna að það var
engin tilviljun og smart sölumennska
sem gerði það að verkum að hún sló
í gegn?
Eftir að hafa hlustað á Tme Blue
um nokkurt skeið er ég ekki í vafa
um að Madonna er komin til að vera,
og það leikur enginn vafi á því að við
stöndum frammi fyrir nýju Madonnu-
æði næstu misseri.
Málið er nefnilega svo einfalt að
Tme Blue er plata pökkuð smellum,
sem bíða þess eins að vera gefiiir út á
smáskífum og svo taka þeir flugið
uppá toppinn.
Án gríns held ég að í viðbót við þau
tvö lög plötunnar sem þegar hafa náð
toppnum, Live To Tell og Papa Dont
Preach, muni lögin Open Your Heart,
Where’s The Party, True Blue, La Isla
Bonita, Jimmy Jimmy og Love Makes
The World Go Round sömuleiðis ná
toppnum eða að minnsta kosti fara
langleiðina þangað.
Það er aðeins eitt lag á plötunni sem
ég er efins um að verði smellur, White
Heat, en þó er aldrei að vita þegar
Madonna á í hlut.
En það er ekki nóg með að Tme
Blue sé hlaðin smellum heldur em
þetta allt saman gæðalög miðað við
létta popptónlist yfirhöfúð. Madonna,
sem semur öll lög plötunnar utan eitt,
að vísu í samstarfi við aðra, fellur
ekki í þá gryfju að gera alltof einfalda
og leiðigjama smelli, heldur em lögin
vel uppbyggð, vel útsett og yfir þeim
einhver klassakeimur sem ekki margir
lagasmiðir í þessari deildinni geta stát-
að af.
Tme Blue er einfaldlega góð popp-
plata, án efa ein sú besta sem boðið
verður uppá á þessu ári.
-SþS-
Genesis - Invisible Touch
Virtir en staðnaðir
Þegar Peter Gabriel yfirgaf Genesis
fyrir nokkrum árum vom flestir á því
að dagar hljómsveitarinnar væm tald-
ir. Hann var sá sem hafði haft forystu
og var söngvari hljómsveitarinnar.
Svo var þó ekki. Þeir þrír sem eftir
vora, Tony Banks, Phil Collins og
Mike Rutherford, ákváðu að halda
áfram án þess að bæta nokkrum við.
Phil Collins tók við söngnum og kann-
ast sjálfeagt flestir við eftirleikinn.
Collins er orðinn eitt stærsta númerið
í bransanum, er ásamt því að vera í
Genesis eftirsóttur lagahöfundur og
upptökustjómandi og sólóferill hans
hefur hingað til verið með miklum
glæsibrag.
Það er því nokkuð ljóst að Phil
Collins þarf ekki á Genesis að halda
en ’hann hefur haldið tiyggð við sína
gömlu félaga og hefur nú nýjasta af-
kvæmi Genesis, Invisible Touch, litið
dagsins ljós. Ekki er hægt að segja að
sú plata sé enn ein skrautfjöður í hatt
Genesismanna. Lögin em í heild með-
almennskan uppmáluð. Eitt og eitt lag
sem grípur við fyrstu hlustun, eins og
titillagið Invisible Touch sem hefur
notið töluverðra vinsælda að undan-
fömu. En það, eins og önnur lög á
plötunni, skilur lítið eftir við frekari
hlustun.
Þó er ekki hægt að ganga fram hjá
því sem vel er gert. Þremenningamir
hafa greinilega reynt að brjóta ísinn
í lögum eins og Tonight, Tonight,
Tonight sem er sérkennileg tónsmíð,
góð á köflum en í heild of langdregin,
og The Brazilian sem er eingöngu spil-
að. Lofar góðu í byrjun en endar
eingöngu sem fingraæftngar fyrir með-
limi hljómsveitarinnar.
Áhrif Phils Collins em greinilega
mjög sterk innan Genesis þótt þeir séu
allir skrifaðir fyrir lögunum. Hann
syngur öll lögin með sinni sérstöku
og skemmtilegu rödd. Það er því svo
að maður hefur það alltaf á tilfinning-
unni að þetta sé aðeins enn ein platan
með Phil Collins.
Framtíðarhorfur Genesis em að
mínu mati ekki bjartar. Frést hefúr
að Mike Rutherford sé kominn af stað
með hljómsveit og Collins er maður
mjög upptekinn. Genesis mun því að
líkindum fljótlega heyra fortíðinni til
ef afraksturinn verður ekki betri en á
Invisible Touch.
-HK.
POPP
SMÆLKI
Sæl nú!... George Michael
hefur tiikynnt að hann ætli að
taka sér mánaðarfri frá störfum
á meðan hann skipuleggur fram-
tíð sina sem tónlistarmanns,
en hann er nú einn sins liðs
einsog kunnugt er eftir að
Wham! hætti. Einhvemtíma í
ágúst er svo rneiníngin að hann
hefji vinnu við væutanlega sóló-
hreiðskifu sina. Sögusagnir
hafa verió á kreiki þess efnis
að Michael hygðist stofna nýja
hljómsveit með David nokkrum
Austín en þeim hefur verið neit-
aö. Engu að siður telja fróðir
að David þessi Austín nruni
koma við sögu á sólóplötu Mic-
haels... Fleiri sögusagnir. Allt
síðan um áranrót hafa speking-
ar leitt getum að þvi að Holly
Johusou væri að yfirgefa
Fraukie Goes To Hollywood og
á þessu var breska slefpressan
enn aó hnykkja i síðustu viku.
Holly hefur nú sjálfur gefið út
yfirlýsingu um að hann sé alls
ekki á þeim buxunutn að hætta
i Frankie Goes To Hollywood,
allt sé þar með besta móti inn-
anborðs, nýja platan Cathy
Curse And The Livid Dick sé i
burðarliðnum og smáskifan
Rage Hard sé væntanleg innan
tiðar... Julian Lennon má nú
búa við þær hremmingar að fyrr-
um sambýfiskona hans, Debbie
Boyland, miglekur nú öllu um
samlif þeirra hjónakorna i
bresku slefpressuna sem sleikir
útum af ánægju... Norsku
drengirnir i A-Ha cru uú á
heimsreisu og gera allt vitlaust
Itvar sem þeir koma. Þaö er
hreint ótrúlegt að þeir hafa að-
eins gefið út eina plötu til þessa
og er ég efins um að nokkur
hljómsveit hafi fengið aðrar
eins viðtökur með sinni fyrstu
plötu. Og þessar víðtökur eru
nú búnar að gera þessa huggu-
legu drengi að múltimillum, til
dæmis voru þeir að undirrita á
dögunum auglýsingasamning
við japanska tyrirtækið Canon,
sem hljóðar uppá litla eina
milfjón doilara og reikni nú
hver sem betur getur... Hljóm-
sveitin Propaganda, sem vakti
fyrst á sér athygli í fyrra, hefur
nú klofnað í tvennt. Söngkonan
snjalla. Claudia. verður áfram
á snærum ZTT hljómplötufyrir-
tækisins en afgangur hljóm-
sveitarinnar var látinn róa og
rær nú á önnur miö... alltai
má fá annað skip og annað föru
neyti...
-SþS-