Dagblaðið Vísir - DV - 12.09.1986, Blaðsíða 30

42
2
*
it
•i
NAFN VIKUNNAR
Paul Simon - You can call
me Al (WB)
Það er nokkuð langt um
liðið frá því síðast heyrðist
til Paul Simon en biðin
hefur verið þess virði því
hér fer hann á kostum með
bravúr og stæl. Lagið er í
nokkrum rappstíl - það er
að segja að söngurinn er
að hluta til talaður eða
ruglaður. Eins er smá fönk-
keimur af laginu en þetta
er afbragð allt saman.
AÐRIR MINNI SMÁMENN
Berlín - Take my breath
away (CBS)
Sum lög eru lengi að venj-
ast þrátt fyrir að þau séu í
sjálfu sér afskaplega ein-
föld. Þetta er eitt slíkt,
hálfróleg ballaða með
nokkuð kröftugum undir-
leik og söng sem síast
smám saman inn í mann
og situr svo föst í nokkurn
tíma. Þetta er hins vegar
engin meistaratónsmíð;
einföld dægurfluga.
FRANKIE GOES TO HOLLY-
WOOD - Rage Hard (ZTT)
Ekki er hægt að ásaka
Frankie Goes To Holly-
wood um vinsældalista-
þjónkún; lög þeirra eru
langt því frá að vera að-
gengileg við fyrstu hlustun
en engu að síður njóta þau
gífurlegra vinsælda. Hér
eru þeir á svipuðu róli og
áður; þéttur taktur og fast-
ur ber lagið uppi, alls kyns
hljómbrellur notaðar sem
krydd og síðan einfalt við-
lag. Þetta er þegar orðið
vinsælt.
ENN MINNI SPÁMENN
Denis De Young - This is the
time (A&M)
Þessi drengur hefur verið
að syngja sama lagið í mörg
ár, fyrst í nokkur ár með
Styx og síðan af miklum
krafti eftir að hann gerðist
sólósöngvari. Lagið er oft-
ast nær kunnuglegt, fengið
að láni sem sagt og þetta
er engin undantekning frá
því.
ANITA DOBSON - Anyone
can fall in love (BBC)
Ef maður ber saman
Frankie Goes To Holly-
wood og svo þetta lag
skilur maður ómögulega að
þessi lög skuli verða vinsæl
meðal sama fólks. Þetta er
væmin vella af verstu gerð,
það fer bókstaflega hrollur
um mann við fyrstu hlust-
un og hann magnast bara
við hverja hlustun eftir
það. -SÞS-
Lionel Richie - Dancing On Ihe Ceiling
Dansað á dekki
Þá hefur þriðja breiðskífa Lionel
Richie litið dagsins ljós. - Loksins,
segja aðdáendur hans. Gripurinn hef-
ur verið lengi í vinnslu. Engan hafði
órað fyrir að Cant slow down platan
næði þvílíkum vinsældum.
Cant slow down var á LP vinsælda-
listum í Bretlandi og Bandaríkjunum
um nokkurra ára skeið. Ekki færri en
fimm lög af plötunni komust í 10 efstu
'sætin á vinsældalistanum í Bandaríkj-
unum. Alveg ótrúlegur árangur.
Richie hefur ekki setið agndofa og
horft aðgerðarlaus á þessi kraftaverk.
Hann undirbjó næsta áhlaup vand-
lega. Dancing on the ceiling er í alla
staði þrauthugsuð hemaðaraðgerð.
Varfæmislega sýnir Richie á sér nýjar
hliðar. í stað þess að höfða eingöngu
til viðkvæmra tilfinninga, sem tengj-
ast ástinni alræmdu, reynir Richie að
gera hlustandann að þátttakanda. Og
það tekst. Titillagið, Dancing on the
ceiling, dunar á danshúsum og hefúr
rokið upp vinsældalista.
Dancing on the ceiling er fagmann-
lega unnin plata. Sem fyrr er það
James Anthony Carmichael sem pród-
úserar plötuna ásamt Richie. Auk þess
kemur Greg Phillinganes nokkuð við
sögu. Þó Richie slái á létta strengi,
eins og í titillaginu, er hann sjálfum
sér trúr. Ballöðumar Ballerina girl og
Deep river woman eru til dæmis beint
úr uppskriftabókinni. Á plötunni em
alls átta lög. Þau mynda sterka heild
enda unnin af atvinnumönnum. En
það verður að segjast eins og er að á
Dancing on the ceiling er fátt nýtt að
finna þó Richie leitist við að fara nýj-
ar leiðir. Yfirborðið er slétt og fellt en
tómahljóðið ómar í fjarska.
Karlinn er hins vegar trúr aðdáend-
um sínum. Hann þekkir þarfir fjöl-
dans. Eftir langa bið er platan komin
í heimahöfh, á grammófóna aðdáend-
anna. Þeir sem beðið hafa milli vonar
og ótta taka gleði sína á ný. Týndi
sonurinn er snúinn aftur, frískari en
nokkm sinni fyrr.
-ÞJV
Steps Ahead - Magnetic
Rafmögnuð leikgleði
Þótt Steps Ahead sé ekki vel þekkt
hljómsveit hér á landi þá hefúr hún
ekki farið fram hjá neinum sem hefúr
áhuga á fúsiondjassi. Uppistaðan í
hljómsveitinni er víbrafónleikarinn
Mike Manieri, saxófónleikarinn Mic-
hael Brecker og trommarinn Peter
Erskine. Allir fást þeir einnig við hina
ýmsu hljóðgervla með ágætum ár-
angri. Það er ekki vitlaust að líkja
Steps Ahead við Weather Report. Tón-
listarstefnan er áþekk þótt tónlist
Weather Report sé ívið þyngri, og svo
er annað, Peter Erskine hefur leikið
með Weather Report, gerði það áður
en Steps Ahead var stofiiuð og gerir
það á nýjustu plötu hennar. Það á
einnig við um bassaleikarann Victor
Bailey, sem er með á Magnetic, sjö-
undu breiðskífu Steps Ahead. Enda
er Steps Ahead hljómsveit sem starfar
í skorpum. Þeir þrír fyrstnefhdu em
allir einnig mjög virtir stúdíómenn og
upptökustjómendur.
Eins og hjá flestum fusionhijóm-
sveitum hefúr tónlist Steps Ahead
rafmagnast meir og meir með hverri
plötu. Þetta er sérstaklega áberandi á
fyrri hlið Magnetic sem er geysikraft-
mikil. Platan byrjar á hinu grípandi
Trains sem gefúr tóninn um hvað
koma skal. Saxófónleikur Breckers
áberandi. Meira ber á Manieri í næstu
tveim lögum, Beirnt og Cajun, og er
gaman að heyra hversu vel hefur tek-
ist að ná þeim áhrifum sem nöfn
laganna benda til. Eftir að þessum
þremur kraftmiklu lögum er lokið er
gott að slappa af yfir rafrnagnaðri út-
gáfu á Ellington standardinum In A
Sentimental Mood.
Ef seinni hlið Magnetic hefði verið
eitthvað álíka og fyrri hliðin hefði
heildarútkoman verið frábær, en þvi
miður dregur úr þeirri leikgleði sem
einkennir hana. Magnetic Love er að
vísu nokkuð hressilegt og er það eina
lagið sem sungið er. Það er mér ókunn
söngkona, Dianne Reeves, sem syng-
ur. Góð söngkona sem gaman væri að
heyra meira frá. Sumo og All The Ted
In China eru einhæf fusionlög með
litlum tilþrifum. Það er því tilbreyting
að fá djassinn yfir sig í Something I
Said.
Eins og kemur fram í þessari upp-
talningu eru lögin á Magnetic nokkuð
misjöfii að gæðum. Þegar Steps Ahead
tekst hvað best upp er leitun að
skemmtilegri tónlist. Flutningur þess-
ara þrautreyndu spilara er, eins og við
er að búast, mjög góður. Það er helst
að ég sakni að heyra ekki meira víbra-
fónleik Mike Manieri en raunin er hér.
Þrátt fyrir nokkra annmarka þá er
Magnetic plata sem á eftir að verða
nokkrum sinnum á fóninum hjá mér.
Tónlistin er hressileg gæðatónlist sem
má kalla jass með fúsion og rokkívafi
eða öfugt.
HK
Sveinn Hauksson - Alíslenskt þjóðráð
FÓSTUDAGUR 12. SEPTEMBER 1986.
i
SMÆLKI
Sælnú!... Hljómsveitin
Sigue Sigue Sputnic á i nokkr-
um erfiðleikum með að fá að
halda hljómleika vegna
dræms áhuga hljómleikahald-
ara. Trommuleikari hljóm-
sveitarinnar hefur bætt úr
þessu hvað sjálfan síg varðar
því að undanfömu hefur hann
verið á einkaferðalagi milli
réttarsala i Bretlandi. Ray
Mayhew, en svo heitir kapp-
inn, komst fyrst i kfandur er
hann kastaði flösku á áheyr-
anda á hljómleikum siðastlið-
ið vor og hefur ekki verið
dæmt endanfega i þvi máli,
en Mayhew gengur á meðan
laus gegn tryggingu. Og til
að hafa eitthvað að gera á
meðan kom hann fyrir rétt á
dögunum vegna óspekta ng
yf irgangs fyrir utan nætur-
klúbb i mai. Fékk hann drjúga
sekt fyrir vikið. En hann var
ekki fyrr kominn út úr þeim
réttarsalnum en hann var
handtekinn á ný og að þessu
sinni ákærðurfyrir misþyrm-
ingar á fyrrverandi sambýlis-
konu sinni í júní siðastfiðn-
um. Ef svo heldur fram sem
horfir eni ekki miklar líkur á
að Sigue Sigue Sputnic kom-
istyfirhöfuð i hljómleika-
ferð.,. Andy Taylor gitarleik-
ari í Duran Duran hefur dvalist
vestanhafs að undanförnu og
tróð þar upp fyrir skemmstu
á útihljómleikum ásamt litt
þekktum aðstoðarmönnum.
Sólóplata með Andy er vænt-
anleg á markaðinn i október
og sögusagnir herma að hann
sé búinn að slíta samstarfi
við Simma sjóhund og hina
Durankallana... U2erkomin
ínni stúdíóið enn einu sinní
og enn og aftur er það Brian
Eno sem stýrir upptökum...
Nokkrar líkur eru á þvi að
Springsteen aðdáendurfáí
væna jólagjöf i ár. CBS hljóm-
plötufyrirtæki Springsteens
hefur nefnilega í hyggju að
gefa út tvöfalt albúm með
goðínu og stefnir að þvi að
koma því á markaðinn rétt
fyrir jól... Ekki eru allirsvert-
ingjar jafnóvinsælir í Suður
Afríku, Lionel Richie er til að
mynda fádæma vinsæfl þama
suðurfrá og til marks um það
má nefna að nýja platan hans,
Dancing On The Ceiiing, hafði
selsl í 60 þúsund eintökum,
áður en hún kom á markað-
Alíslensk bjartsýni
Það skal tekið fram þegar í upphafi
þessarar umfjöllunar að platan, sem
skoðuð er, kom út fyrir allmörgum
vikum og hefúr ekki komist að hér
vegna anna, en hafa skal í huga að
betra er seint en aldrei.
Ekki verður það af Sveini Haukssyni
skafið að kjarkmaður er hann. Hann
gaf út plötu á eigin vegum fyrir nokkr-
um árum og hefur vart riðið feitum
hesti frá þeirri plötuútgáfúnni því ekki
var platan góð.
Engu að síður ræðst Sveinn nú í
aðra plötuútgáfu og ætlar líklegast að
freista þess að rétta sinn hlut frá því
síðast.
Því miður fyrir hann held ég að það
gangi treglega en þó verður að segjast
að mikið hefiir Sveini farið fram frá
þvi síðast. Á þessari plötu er meiri
heildarsvipur en þeirri fyrri, lögin öllu
samstæðari.
Hér er Sveinn á rólegu nótunum,
jaðrar við vísnatónlist á köflum og
lætur þetta allt nokkuð vel í eyrum.
Galli er þó hversu tilbreytingarlaus
lögin eru og um margt lík hvert öðru.
Öll uppbygging þeirra er í svipuðum
dúr og hefði þar kannski mátt bæta
úr með fjölbreyttari útsetningum.
Þá vill brenna við að ljóð falli illa
að lögum og er það sérstaklega áber-
andi í laginu um appelsínugula
borgarstarfemanninn. Það er jafh-
framt eina lagið sem Sveinn syngur
sjálfur og með allri virðingu fyrir hon-
um ferst honum gítarleikur miklu
betur úr hendi en söngur.
Batnandi manni er best að lifa, segir
máltækið, og við má Sveinn Haúksson
vel una.
-SþS-
inn. Alltfyrirframpantanir.
.. . A væntanlegri plötu
Cyndi Lauper er heilt stóó af
stjömum: The Bangles, Nile
Rodgers og Billy Joel, svo
einhverjar séu nefndar. Dúett
med Patti Labelle var hent út
á síðustu stundu vegna deilna
unr ágóöahlut Labelle. . . sæl