Dagblaðið Vísir - DV - 29.05.1987, Blaðsíða 16

16
FÖSTUDAGUR 29. MAÍ 1987.
Spumingin
Lesendur
Ertu fylgjandi bjórnum?
Gísli Páll Pálsson nemi: Já, því ég
drekk bjór en hef sjaldan tækifæri
til að fara til útlanda og kaupa hann.
Annaðhvort eigum við að leyfa allt
eða ekkert, það er alveg út í hött að
leyfa t.d. rauðvín en ekki bjór.
Elías Skúli Skúlason nemi: Já, ég er
fylgjandi bjórnum því að ef á annað
borð á að selja vín þá er auðvitað
sjálfsagt að selja bjór líka.
Gísli Þór Sigurðsson rafvirki: Nei,
við höfum alveg nóg að drekka, það
þarf ekki að auka á áfengisvandann.
Ef fólki finnst bjór góður þá getur
það bara farið til útlanda og drukkið
hann þar. Þetta er ekki nauðsynleg
vara.
Ingileif Leifsdóttir nemi: Nei, fólk
getur verið án hans. Það er víst nóg
um drykkjuvandamál þó að bjórinn
þurfi ekki að bæta á það.
Sigríður Elín Júlíusdóttir sendill: Já,
ég er fylgjandi bjórnum. Fólk á auð-
vitað að eiga kost á að krupa hann
eins og hvað annað.
Sjónvarpið styrkir
dagskrárgerðina
- með því að kaupa fjórar gamlar myndir
Angantýr skrifar:
Mikilermenningin. Menningarsjóð-
ur útvarps- og sjónvarpsstöðva hefur
nú talað í formi úthlutunar. Sinfónían
fékk mest, síðan sjónvarpið sjálft
ásamt útvarpi, 8,5 milljónir króna. Þar
af fékk sjónvarpið (ríkissjónvarpið)
4,35 milljónir króna til kaupa á fjórum
gömlum íslenskum myndum.
Þessar myndir hafa auðvitað allar
verið sýndar hér við fádæma góða
aðsókn (eða er það ekki?). Það hefur
varla linnt látum frá „menningarvit-
um“ þjóðarinnar um að ríkið legði
fram meira fé til innlendrar dagskrár-
gerðar í ríkisíjölmiðlum. Þegar talað
er um „innlenda" dagskrárgerð í ríkis-
fjölmiðlum er alltaf átt við sjónvarpið
eingöngu, en ekki hljóðvarp því þar
er enginn skortur á frambærilegu efni
og hefur aldrei verið. - Það er ríkis-
sjónvarpið og aftur ríkissjónvarpið
sem aftur og aftur er á nástrái með
frambærilega dagskrá en umfram allt
vinsæla dagskrá.
Þar á bæ má ekki minnast á svokall-
að aiþreyingarefrii og því er það að
þangað eru keyptar gamlar og leiðin-
legar kvikmyndir fremur en bjóða upp
á stutta og vinsæla skemmtiþætti eins
og Stöð 2 hefur gert.
Og undan þiýstingi „vinstri klík-
unnar“ er svo látið af og til og reynt
að endursýna gamalt íslenskt eftii
fremur en koma til móts við almenning
sem vill einvörðungu létt skemmtiefni
í sjónvarpinu sínu, sem það er skyld-
ugt að greiða, þótt það vilji bara sjá
Stöð 2.
Þess vegna er það að nú er rokið til
og fest kaup á „pakka“ með fjórum
íslenskum myndum, sem velflestir ís-
lendingar eru búnir að sjá fyrir löngu
og á nú að setja í dagskrá sjónvarps-
ins til að gleðja „menningarvitana"
og þrýstihópinn, sem heimtar sífellt
meira til „listrænnar" auglýsingagerð-
ar.
„Það er ríkissjónvarpið sem aftur og aftur er á nástrái með frambærilega
dagskrá..."
Ofullnægjandi fréttaflutningur
Bjami Hafsteinsson hringdi:
Ég vil eindregið mæla með myndinni
Salvador sem nú er hægt að fá á öllum
videoleigum. Ég held að allir hefðu
gott af að sjá hana. Myndin er ffarnúr-
skarandi vel gerð og ekki spilla góðir
leikarar og sannfærandi leikur fyrir.
Aðalatriðið er þó innihaldið. í mynd-
inni er verið að lýsa ástandinu í
Salvador fyrir nokkrum árum, er harð-
stjómin þar bældi niður uppreisn
almúgans með aðstoð Bandaríkjanna.
Þetta er eitthvað sem við hér á landi
fáum of sjaldan að frétta af, þ.e. ástand
mála í M-Ameríku og hvemig harð-
stjómir og einræðisherrar þar lifa
góðu lífi með leyndri og ljósri aðstoð
Bandaríkjanna.
Ég held að sumum væri hollt að losa
aðeins um kommagrýluna í sjálfum sér
og horfa á heiminn i gegnum ólitað
gler. Það er æði margt sem við fáum
lítið sem ekkert að vita um í þessum
einhæfa fréttaflutningi hér á landi. góðu lífi á fleiri stöðum en fyrir austan
Harðræði og skert mannréttindi lifa tjald.
Fréttaflutningur hér á landi er alltof einhliða, harðræði og skert mannrétt-
indi lifa góðu lífi á fleiri stöðum en fyrir austan tjald.
Hvers vegna er vöruverðið svona hátft?
Neytandi skrifar: þá aðferð að greiða umboðsmönnum mennimir bindist samtökum um að
Nú hafa dunið yfir fréttir um hve
verðlag er óhagstætt hérlendis borið
saman við verðlag í nágrannalöndun-
um.
Hvemig má það vera að innkaups-
verð á nákvæmlega sömu vörum sé
allt að helmingi hærra hér? Neytendur
hljóta að eiga heimtingu á skýringu
hjá stórkaupmönnum.
Maður er gramur út í kaupmennina
sem ekki standa sig betur í stykkinu
en þetta. Ég verð sjálfur að leita skýr-
inga fyrst þeir hafa þær ekki á taktein-
um. Sú fyrsta er hvort þeir nota ennþá
erlendis til að fá falskt verðlag, sú til-
gáta ætti ekki að geta staðist því nú
er verðlag frjálst.
Og þá stendur eftir hvort íslenskir
heildsalar séu svona vitlausir í við-
skiptum að þeir láti gabba sig, þeir
kaupi vörumar hærra verði en frænd-
ur þeirra í Björgvin.
Það er ekki nóg með það að inn-
kaupsverðið sé mun hærra heldur er
álagningin það líka. Maður skilur
ekki þegar kaupmenn eru að hampa
frjálsri samkeppni og kostum hennar,
ég get ekki betur séð en að kaup-
yfirbjóða hver annan þannig að þeir
fái nú örugglega mest fyrir vöruna.
Það hefur allavega algjörlega farið
framhjá mér að einhver vel séður
kaupmaður kæmi á markaðinn og
undirbyði þá sem fyrir em. Nei, það
er samtrygging kaupmanna um verð,
ekki samkeppni.
Þetta gengur ekki lengur. Þá vil ég
frekar fallast á tillögu forseta ASÍ að
hámarksverð út úr búð verði ákveð-
ið það sama í Reykjavík og Björg-
vin.
Geggjaðir Skátar
Pétur Pálsson skrifar:
Ég vil þakka jassbandinu Skátum
fyrir sérlega ánægjulegt kvöld á Du-
us-húsi á þriðjudagskvöldið.
Það er ekki hægt að segja annað en
að Skátar séu framúrskarandi hvað
frumlegheit varðar, það þurfti ekki
söngvara, hljóðfærin sáu um að syngja
líka. Þetta kann að hljóma hálfein-
kennilega en er engu að síður satt þó
ég kunni enga skýringu á þessu.
Tvö lög skám sig úr, tannlæknalag-
ið, þar sem Friðrik Karlsson spilaði á
gítar, og það kom kannski: „skoð..a,
borg..a“, þetta var alveg frábært, einn-
ig lagið sumardagurinn fyrsti.
„Það er ekki hægt að segja annað en að Skátar séu framúrskarandi hvað
frumlegheit varðar, það þurfti ekki söngvara, hljóðfærin sáu um að syngja lika.“
Skoðandi
annarra manna
eignir
Byggi skrífar:
Ég er einn af þeim sem byggði
mér hús í úthverfi Reykjavíkur til
að fá að vera í friði með mitt og
mína, fjarrí heimsins glaumi. Lengi
vel gekk allt að óskum. En nú er
friðurinn úti.
Um kvöld og helgar fjölmennir
fólk úr öðrum byggðarlögum í
hverfið mitt, ekur inn í sérhvem
botnlanga, kíkir inn um glugga hjá
okkur og nágrönnunum, staðnæm-
ist í innkeyrslunni hjá mér tíl að
grandskoða garðræfilinn, eða not-
ar sömu innkeyrslu, og annarra,
svona almennt til að snúa við og
manúvera.
Það virðist engin áhrif hafa að
taka sér stöðu útí á hlaði og gera
sig eigandalegan á svipinn, eins
og ég gerði þegar rauð Lada ók
alveg upp að húshominu hjá mér
svo hjónin í bílnum gætu séð betur
hvemig ég haiði farið að því að
festa númer á húsvegginn. Hjónin
horfðu bara á mig eins og naut á
nývirki.
Fyrir hönd allra frumbyggja, sem
em í sömu sporum og ég, vil ég
fara firam á nærgætni eða að
minnsta kosti lágmarkskurteisi af
þeim sem eyða frístundum sínum
í að skoða annarra manna eignir.
Annars förum við frumbyggjamir
að heimta tolla af þessu fólki. Þá
gæti líka komið tíl mála að lofa
gestum og gangandi að sjá húsin
okkar líka að innan.
Biitið myndir
af dónanum
Móðir í vesturbænum hringdi:
Eftir að ég las klausu í DV um
dónann í vesturbænum er var að
sýna bömunum dónaskap fékk ég
hálfgert sjokk. Ég varð strax kvið-
in þvi ég bý í vesturbænum og á
lítinn dreng sem varð einu sinni
fyrir kynferðislegri áreitni og er
ekki búinn að ná sér enn þó þrjú
ár séu síðan. Ég kærði þann aðila
er varð uppvís að leita á drenginn
minn. Það dugði ekki því það vom
engin vitni á staðnum og við vor-
um ekki talin hafa nógu sterkar
sannanir gegn þessum manni
Það er allt of vægt tekið á þess-
um kynferðisafbrotamönnum og
auðvitað á að birta nöfnin þeirra
og myndir af þeim öðrum til vam-
aðar. Ég vona að þessi dóni verði
lokaður inni, þar á hann best
heima.
Læknir á vakt
Ragnhildur Ólafsdóttir hringdi:
Eg vil þakka fyrir alveg einstak-
lega skemmtilegan og i senn
fróðlegan þátt, ég man ekki hvort
ég var að hlusta á rás 1 eða 2, en
þátturinn hét Læknir á vakt.
Það vom læknar sem sátu fyrir
svörum og svömðu spumingum frá
hlustendum útvarpsstöðvarinnar.
Það þyrfti að vera meira af svona
þáttum því maður er alltof fáfróður
um öll heimsins mein og kvilla er
hrjá mannskepnuna.
Svona uppffæðsla er svo sannar-
lega skref í rétta átt og það er
vonandi að henni verði haldið
áfram.
Katt í bíóunum
Oddur Jónsson hringdi:
Eftir að hafe ferið í nokkur kvik-
myndahús hér í borg finnst mér
alveg áborandi hve illa kynt þau
em. Það getur verið hálf ónotalegt
að vera að horfe á einhveija góða
mynd og vera að frjósa úr kulda.
Ætli ég ýki nú ekki aðeins, maður
er kannski ekki að ftjósa en manni
er kalt engu að síöur.
Vonast ég tíl að bíóin taki þetta
til athugunar og sjái ekki í aurana
þó þau hafi nú sæmilega heitt í
húsunum.