Dagblaðið Vísir - DV - 15.04.1991, Blaðsíða 4

4 c
MÁNUDAGUR15.!APRÍDTl'9ðÍJ /
Fréttir
■
Kolsvartan reykjarmökkinn lagði upp af brennandi húsinu.

4
Stórbruni á Selfossi:
Áttum f ótum
fjör að launa
- sagði Ingó]fur Þorláksson bakarameistari
Kristján Einarsson, DV, Selfossi:
Kjötvinnslu- og brauðgerðarhús
Kaupfélags Ámesinga á Selfossi
brann til kaldra kola á laugardags-
morgun. Það var um klukkan 7.00
að eldur kom upp í bakarofni brauð-
gerðarinnar en þar voru þrír starfs-
menn K.Á. við störf.
„Það varð gríðarleg sprenging í
ofninum og bakaríið varð alelda á
svipstundu," sgði Ingólfur Þorláks-
son bakarameistari. „Við áttum fót-
um okkar fjör að launa, það varö
ekki við neitt ráðið, við hiupum bara
út. Það var sárt að sjá svona gott hús
verða eldi að bráð, svo til nýuppgert
með nýjum tækjum.“
Það er ljóst að um stórtjón er að
ræða. Húsið, sem era um það bil 500
m2 að fjatarmáli á tveimur hæðum,
er mjög illa farið, ef ekki ónýtt.
í húsinu voru brauðgerð og kjöt-
vinnsla Kaupfélags Ámesinga og hjá
þessum deildum unnu rúmlega tutt-
ugu manns. Húsið stóð fyrir aftan
gamla verslunarhúsið og hefur þjón-
að viðskiptavinum félagsins í fjöl-
mörg ár.
„Það er ljóst að þama hefur orðið
tugmilljóna tjón,“ sagði Sigurður
Kristjánsson kaupfélagsstjóri. „Þessi
brani veldur röskun á starfsemi kjöt-
vinnslu og brauðgerðar. Hjá þessum
deildum vinna tuttugu starfsmenn
og munum við leggja áherslu á að
finna leiðir til að færa þetta fólk á
milli deilda eða fyrirtækja. Húsið var
nokkuð vel tryggt en um það hvað
við gerum í uppbyggingarmálum
þessara deilda get ég ekki sagt á þess-
ari stundu. Ég vil nota tækifærið og
þakka slökkviliðsmönnum fyrir
þeirra framgöngu. Þeir lögðu á sig
mikla vinnu í baráttunni við eldinn."
Salur kjötvinnslunnar sprakk:
Þeyttumst í gólfið og
þakið lyftist af húsinu
- sagði Amlaugur Bergsson slökkviliðsmaður
Kristján Einaisson, DV, SeKossi:
„Það var ákveðið að ég og félagi
minn, Kristján Pétursson, færum inn
í hús kjötvinnslunnar til að veija það
frá því að verða eldinum að bráð,“
sagði Arnlaugur Bergsson, slökkvi-
hðsmaður á Selfossi, þegar hann var
spuröur um lífshættulega ferð þeirra
félaga inn í brennandi húsið.
„Það var enginn eldur í þessum
helmingi hússins nema í þakinu. Við
fórum inn með slöngu vel búnir
reykköfunartækjum til þess að veija
það frá frekara tjóni. Viö vorum rétt
komnir að afgreiðsluborðinu þegar
mikil sprenging varð í sal kjötvinnsl-
unnar með þeim afíeiðingum að við
Stjáni þeyttumst í gólfið. Við skrið-
um síðan út þegar viö höfðum áttað
okkur á hlutunum,“ sagði Arnlaug-
ur. „Það er engin spuming að ef við
hefðum verið komnir aðeins lengra
inn hefði ekki þurft að reikna með
okkur hérna megin lífs. Sprengingin
var ógnarleg og þrýstingur var svo
mikill að þakið á húsinu lyftist. Jú,
auðvitaö brá okkur,“ sagði Arnlaug-
ur Bergsson að lokum.
Talið er að súrefni og gas hafl
myndast i sal kjötvinnslunnar og þaö
sprangið þegar eldurinn komst í það.
Slökkviliösmenn unnu starf sitt við erfiðar og stórhættulegar aðstæður.
DV-myndir Kristján Einarsson
Svuntan er eina minningin
- sagöi Bára Guönadóttir
Kristján Einaisson, DV, Selfossi:
„Ég var nýkomin á vaktina en Ing-
ólfur og Viðar sonur hans voru bún-
ir að vera frá klukkan 4.00,“ sagði
Bára Guðnadóttir sem var ein þeirra
þriggja sem vora í brauðgerðinni
þegar eldurinn kom upp. „Ingólfur
var að taka vínarbrauöin úr ofninum
og ætlaði að setja brauðin í hann. Þá
varð sprenging í ofninum og mikill
reykur gaus upp. Ég hljóp í símann
og hringdi í lögregluna en Ingólfur
tók rafmagnið af og ætlaöi síðan að
ráðast á eldinn með handslökkvi-
taeki. Þá varð ekki við neitt ráðið.
Við urðum að hlaupa út því reykur-
inn og hitinn fyllti allt. Þetta geröist
sennilega á tveimur mínútum og allt
í einu stóð ég úti á hlaðinu með
svuntuna á mér. Hún er eina minn-
ingin sem ég á um bakaríið.“
Pólitíkin hefur á sér margar
slæmar hliðar. Það era aUtaf ein-
hveijir sem vilja draga stjórn-
málamenn niður í svaðið og beita
höggum fyrir neðan beltisstað. Það
eru í rauninni enginn takmörk fyr-
ir skepnuskapnum þegart nær
dregur kosningum enda er þá öll-
um brögðum beitt til að reyta ær-
una af heiðarlegu fólki og gera lítið
úr því.
Undanfarið hafa andstæðingar
Alþýðubandalagsins veriö að
varpa rýrö á þann ágæta flokk og
ásaka ráðherra hans fyrir útgáfu-
starfsemi á kostnað ríkisins í þágu
Alþýðubandalagsins. Þetta er gert
enda þótt ráöherramir séu sjálfir
búnir að lýsa yfir því að útgáfa á
bæklingum og meintum áróðurs-
ritum sé algjör tilviljun og þeim
þyki hún afskaplega leið. Hún er
nánast að þeim forspurðum.
Þá má ekki gleyma því að Sjálf-
stæðisflokkurinn og Davíð Odds-
son liggja undir ámæli fyrir aö
hafa ekki stefnu í þessum kosning-
um, eins og það sé eitthvað sak-
næmt að hafa ekki stefnu! Sjálf-
stæðisflokkurinn var löngu búinn
að ákveða að hafa þá stefnu að vera
stefnulaus og hann hefur raunar
verið það lengi og hvers vegna era
Fjölskylduofsókn
þá menn að velta Sjálfstæðis-
flokknum upp úr stefnuleysi í þess-
um kosningum? Er það ekki ein-
mitt til aö sverta gott nafn og góöan
málstað og gera lítiö úr stefnuleysi
Sjálfstæðisflokksins, rétt eins og
það sé eitthvaö nýtt að flokkurinn
hafi ekki stefnu!
Versta málið af þessu tagi er þó
kæran sem lögð var fram á hendur
Sigrúnu Magnúsdóttur, borgarfull-
trúa Framsóknarflokksins í
Reykjavíki. Hún var kærð út af
kjörskrá! Vegna hvers? Vegna þess
að hún er gift Páli Péturssyni, þing-
flokksformanni Framsóknar-
flokksins, sem býr á Höllustöðum.
Þvi er sem sagt haldið fram að Sigr-
ún búi á Höllustöðum og geti ekki
kosið í Reykjavík.
Þetta er mikið lúabragð. Sigrún
hefur enda látið þau orð falla að
nógu slæmt sé að vera í pólitík
þótt fjölskyldan fái að vera í friði.
Hún hefur orðiö fyrir ofsóknum og
var gráti nær þegar sjónvarpið tal-
aði viö hana og spurði hana um
lögheimiliö. Eins og það komi
nokkrum manni við hvar hún býr
eða hvar hún sefur hjá Páli?
Sigrún býr í Reykjavík. Páll býr
á Höllustöðum. Þau era hjón en það
hefur aldrei staðiö til af hálfu Sigr-
únar að flytjast að Höliustöðum
enda telst þaö til ærameiðinga og
ofsókna aö halda því fram að hún
sé flutt. Staðreyndin er sú að fram-
sóknarfólk getur ekki fengið aö
gifta sig í friði og búa þar sem þaö
kýs öðruvísi en útsendarar íhalds-
ins fari að njósna um það. Ef ein-
hver heldur því fram aö framsókn-
armaddaman í Reykjavík hafi bú-
setu á Höllustöðum er það hin arg-
asta lygi. Sigrún hefur aldrei að
Höllustöðum komiö og hefur ekki
hin minnsta áhuga á því heimili
og bregst hin versta við þegar hún
er ásökuð um að búa hjá bónda
sínum.
Það hefur lengi verið stefna hjá
Framsókn að dreifa fylgi sínu sem
víðast um landsbyggðina. Þaö gera
framsóknarmenn með því að leita
uppi hitt kynið og giftast því enda
verður að viöhalda stofninum sem
viðheldur Framsóknarflokknum
og það gerist auðvitað ekki nema
lög- giltir framsóknarmenn giftist
innbyrðis. En það er ekki þar með
sagt að hjúskapurinn leiöi til saipa
lögheimilis, heldur er tilgangurinn
einmitt sá að tryggja atkvæðin í
sem flestum kjördæmum og end-
umýja stofninn svo hann deyi ekki
út.
Nasistarmr ofsóttu gyðingana.
Saddam Hussein ofsækir Kúrda.
Ihaldið ofsækir Framsókn og
heimtar að eiginkonur framsókn-
armanna búi á sama heimili og eig-
inmennimir. Það er von að Sigrún
kvarti undan ofsókninni, fjöl-
skylduofsókninni, og krefjist þess
að vera kærð inn á kjörskrána að
nýju. Það situr engin kona þegjandi
undir þeim ásökunum að hún búi
að Höllustöðum af fúsum og frjáls-
um vilja.
Sem betur fer fær Sigrún að
kjósa. Hún hefur afneitað Höllu-
stöðum og haft betur. Framsókn
fær örugglega eitt atkvæöi í
Reykjavík. Hún þarf ekki og vill
ekki kjósa eigimanninn, vegna þess
aö hún býr ekki með Páh eftir því
sem hún segir sjálf. Þetta var högg
fyrir neðan belflsstað.
Dagfari