Dagblaðið Vísir - DV - 29.06.1991, Page 24

24
LAUGARDAGUR 29. JÚNÍ 1991.
ísland hafði
það allt saman

- 29. júní 1951. Atburðir dagsins rifjaðir upp
Þessa dags verður vafalaust lengi
minnst í íslenskri íþróttasögu. Þann
29. júní 1951 báru íslendingar sigur-
orð af Norðmönnum og Dönum í
fijálsum íþróttum á Bislett-leikvang-
inum í Ósló og sama dag vann ís-
lenska landsliðið í knattspyrnu eftir-
minnilegan sigur á sænska landslið-
inu, 4:3, en Svíar voru um þessar
mundir ólympíumeistarar í knatt-
spyrnu og höfðu hlotið bronsverð-
laun á HM árið áður en þá var heims-
meistarakeppnin háð í Brasilíu.
Fyrir 40 árum var íþróttalífið ekki
eins fjölbreytilegt og nú. Þaö hlaut
samt mikið rúm í fjölmiðlum og fólk
skeggræddi fyrirfram um keppnina
í Ósló og sýndist sitt hveijum. Ymsir
íþróttafréttamenn þess tíma voru
þjartsýnir og töldu landslið okkar
nokkuð öruggt með sigur á Dönum
og eiga möguleika á sigri gegn Norð-
mönnum. Mörgum fannst slíkt
hrokafullt og stappa nærri mikil-
mennskubijálæði. En bjartsýnis-
mennirnir voru sannspáir.
„ísland hafói það
allt saman"
Danska pressan fjallaði einnig um
keppnina fyrirfram og hið þekkta
blað, Berlingske Tidende, sagði m.a.:
ísland hræðist danska fijálsíþrótta-
menn í þetta sinn og Danir trúa á
sigur. Eftir fyrri daginn sagði sama
blað að íslendingar væru taugaó-
styrkir fyrir seinni dag keppninnar.
Eftir keppnina hljóðaði fyrirsögnin í
Politiken: „ísland hafði þaö allt sam-
an.“
Norska blaðið Dagbladet sagði í
fyrirsögn daginn eftir keppnina: Ör-
uggur íslenskur sigur, og bætti síðan
við... Það skemmtilegasta var aö
fylgjast með áhuga Islendinganna
hver fyrir öðrum í sjálfri keppninni.
Það ríkti samhugur sem átti sinn
stóra þátt í hinum stórfenglega sigri
þeirra á Norðmönnum og Dönum.
Enginn trúði á sigur
yfir Svíum
Um knattspymusigurinn er það að
segja að nær enginn trúði á íslenskan
sigur fyrirfram. Segja má að sigurinn
hafi komið eins og þruma úr heið-
skíru lofti. Þar sannaðist að allt getur
gerst í knattspymu. En við skulum
nú snúa okkur að frásögnum um
þessa glæsilegu íþróttasigra og styðj-
ast við frásögn tímaritsins Allt um
íþróttir. Það var hinn kunni íþróttaf-
réttamaður, Jóhann heitinn Bem-
hard, sem fjallaði um keppnina í
Ósló, og Sigurgeir Guðmannsson
sem skrifaði um sigurinn yfir Svíum
í knattspyrnunni.
Við skulum nú stökkva 40 ár aftur
í tímann og emm stödd á hinum
fræga þjóðarleikvangi Norömanna,
Bislet í Ósló. Þjóðsöngvar Norð-
manna, Dana og íslendinga hafa ver-
ið leiknir og veður er eins gott og
frekast verður á kosiö, sólskin, logn
og hiti.
var, hann gat ekki verið með í fleiri
greinum.
Algerir yfirburðir
Gunnars
Tveir íslenskir sigrar fylgdu nú í
kjölfarið, geysilegir yfirburðir Gunn-
ars Huseby í kúluvarpi og glæsilegur
og óvæntur sigur Skúla Guðmunds-
sonar, fyrirliða landliðsins, í há-
stökki. Eftir slaka byrjun í lang-
stökkinu tryggði Torfi Bryngeirsson
sér sigur og stökk einn keppenda
lengra en 7 metra. Örn fékk litla
hvíld eftir 400 m grindahlaupið en
varð þó þriðji.
Guðmundur Lárusson, sem nær
aldrei hljóp lengra en 400 m í keppni,
hélt uppi heiðri íslands í 800 m hlaup-
inu og varð annar á eftir hinum
heimsfræga danska hlaupara, Gunn-
ari Nielsen.
„Ég hefði bara
hlaupió hraðar"
Ekki er hægt í þessar uppriíjun að
flalla nákvæmlega um hverja grein
en geta skal aðeins um síðustu grein
fyrri dagsins, 4x100 m boðhlaup. Þar
kom upp vandamál þar sem Haukur
Clausen hafði tognað í 200 m hlaup-
inu og gat ekki hlaupiö. Leitað var
til Torfa Bryngeirssonar og hann
beðinn að hlaupa síðasta sprettinn.
Torfa fannst það nú lítið mál. Ástæð-
an fyrir því að hann var beðinn að
hlaupa síðasta sprettinn var sú að
hann var óvanur skiptingum og í því
tilviki þurfti hann aðeins að taka við
keflinu. ísland vann góðan og örugg-
an sigur og Torfi stóð sig mjög vel
og hélt nokkurn veginn því forskoti
sem hann fékk frá félögum sínum.
Keppinautar hans voru þó bestu
spretthlauparar Dana og Norð-
manna. Til er saga þar sem segir að
Torfi hafi veriö spurður hvað hann
hefði tekið til bragðs ef keppinaut-
arnir hefðu komið upp að hlið hans.
Svar hans var einfalt: „Ég hefði bara
hlaupið hraöar."
Torfi með hálsbólgu
Mikil spenna ríkti í íslenska hópn-
um fyrir síðari daginn, 29. júní. Þegar
risið var úr rekkju kom í ljós að Torfi
var kominn með hálsbólgu og hita.
Þrátt fyrir tvær pensilínsprautur
virtist Torfa lítið skána. 'Hann var
þó ákveðinn í því að gera sitt besta
eins og allir í íslenska liðinu.
Fyrsta grein síðari dags var 110 m
grindahlaup og sagan endurtók sig
frá deginum áður. Örn Clausen vann
öruggan sigur og nú varð Ingi Þor-
steinsson annar. Augljóst var þó að
Öm sparaöi sig þar sem hann þurfti
að hlaupa 100 metrana í stað Hauks
bróður síns. Hörður Haraldsson var
hinn öruggi sigurvegari en baráttan
var geysihörð um næstu sæti. Norð-
maðurinn Johansen varð annar en
þrír næstu menn voru dæmdir jafn:
ir, þ.e. Örn, Toosby, D., og Hansen,
N. 1 1500 m hlaupi voru okkar menn
mistekist en hún gat líka heppnast
svo vel að það yröi keppendum okkar
gott veganesti. Auk Arnar tók Ingi
Þorsteinsson þátt í þessu hlaupi.
Örn fór varlega af stað en Ingi tók
strax forystuna og fór geyst. Þegar
hlaupið var rúmlega hálfnað hafði
Ingi enn forystuna og þá leit jafnvel
út fyrir tvöfaldan sigur íslands því
að nú fór Öm fram úr öllum nema
Dananum Torben Johannessen sem
varð þó að gefa eftir í lokin. - Ingi
stóð sig vel, varð þriðji í mark á und-
an báðum Norðmönnunum. Tilraun-
in hafði heppnast 100% með Örn og
þessi óvænta og glæsilega byrjun
hefur eflaust haft sín góðu áhrif á
baráttuvilja landanna en jafnframt
virkað neikvætt á keppinautana
sem urðu fyrir miklum vonbrigð-
um.
Áfall í 200 m
hlaupinu
í keppni eins og þessari gerist ýmis-
legt óvænt og vissulega varð íslenska
liðiö fyrir vonbrigðum einnig. Þar er
sérstaklega átt við 200 m hlaupið en
þar var búist við nokkuð öruggum
ísl. tvöföldum sigri. Hörður Haralds-
son sigraði en Haukur Clausen togn-
aði og varð fjórði og það sem verra
Glæsisigur Arnar
hafði góð áhrif
Fyrsta keppnisgrein, 400 m grinda-
hlaup, í landskeppni þessara frænd-
þjóða í frjálsum íþróttum er að hefj-
ast. Allar greinarnar 20, sem keppt
er í, eru að sjálfsögðu þýðingarmikl-
ar en fyrir okkur Islendinga er þessi
alveg sérstök. Ástæðan er sú að ann-
ar keppandi íslands, Öm Clausen,
haföi aldrei áður tekið þátt í 400 m
grindahlaupi. Örn var aftur á móti
frábær í 110 m grindahlaupi og tug-
þrautarmaður á heimsmælikvarða.
Hér var djarft teflt því tilraunin gat
Þrír sterkir í Osló 29. júní 1951. Frá vinstri: Torfi Bryngeirsson og Gunnar Huseby, báðir yfirburðamenn
greinum, og Örn Clausen, stigahæstur á Bislet.
sínum