Dagblaðið Vísir - DV - 01.07.1991, Blaðsíða 36

52
MÁNUDAGUR 1; JÚLl 1991.
Meiming
Finnish Design
Frændur okkar Finnar eiga það sameiginlegt með
íslendingum að hafa staðið í aldalangri sjálfstæðisbar-
áttu, þar sem ræktarsemin við þjóðmenninguna
reyndist þrautseigasta vopnið. En í dag skilur verulega
á milli hvað varðar menningarpólitík landanna. Með-
an ráðamenn eystra eru annálaðir fyrir að hlúa að
nýsköpun í listum - ekki sízt í tónlist - er skilningur
íslenzkra yfirvalda í molum og menningarstefna varla
til, einmitt nú, þegar þjóðin stendur andspænis alþjóð-
legri hrærivél efnahagsbandalagsins.
Það er fleira en fólksfæð sem kemur til, þegar horfzt
er í augu við þá neyðarlegu staðreynd, að þrátt fyrir
elju einstakra kórstjóra og útbreiddan söngáhuga eig-
um við enn ekki einn einasta atvinnukór; hér er einn-
ig við þröngsýna og ómenntaða pólitíska yfirbyggingu
að kljást, eins og Njörður P. Njarðvík ýjaði að í blaða-
grein nýlega. Fyrir vikið neyðast færustu tónskáld
landsins enn til að skrifa kórverk alfarið við hæfi
áhugafólks, amatöra.
Og þó að sízt beri að lasta slíka tónlist, enda nauðsyn-
leg líka, þá liggja því gjörólíkar aðstæður að baki,
þegar hingað berst kvennakór frá nágrannasmáþjóð,
sem við viljum bera okkur saman við, sem auðheyran-
lega er mörgum þrepum ofar því bezta sem við eigum.
Serena-kórinn er m.a.s. ekki atvinnukór, heldur
skipaður stúlkum úr tónlistarskóla í smábænum Esbo
í nágrenni Helsinkiborgar. Hann kom hingað á vegum
ráðstefnu norrænna tónmenntakennara á Laugar-
vatni og hélt tónleika sl. fóstudagskvöld í Norræna
húsinu. Stúlkurnar voru liðlega 30 talsins og flestar
snemma á þrítugsaldri. Söngskráin var fjölbreytt
blanda af þjóðlegum lögum og samtímatónlist, og um
hálf tylft kórfélaga kom fram sem einleikarar á píanó
og flautu eða sem einsöngvarar, þar sem Johanna
Lönfors m.a. lék Requiem eftir japanskt tónskáld
(ónafngreint í tónleikaskrá) mjög faliega; einsöngs-
raddirnar voru enn nokkuð smágerðar og ómótaðar
en mjög snotrar.
Þaö var hins vegar kórinn sem hirti aðalslagina.
Með allt að því sinfónískri breidd, samstillingu og jafn-
vægi, sem minnti mann stundum á kraftaverk Búlg-
ara, útvarpskvennakórinn í Sófiu, sýndu finnsku
stúlkurnar ótæpilega, hvað hægt er að gera í tónlistar-
skóla norræns smábæjar, þegar metnaður ræður ferð-
inni á öllum stigum þjóðfélagsins. Og svo auðvitað að
viðbættum kórstjóra á borð við stofnanda kórsins,
Kjerstin Sikström, er stjórnaði af mildi en festu og
hafði greinilega fulla yfirsýn í stóru sem smáu, fag-
Tónlist
Ríkarður Ö. Pálsson
maður í fremstu röð.
Hið núorðið sígilda nútímaverk (ef slíkt er þá til)
Arnes Mellnás, Aglepta, sem einnig íslenzkir bama-
eða kvennakórar hafa spreytt sig á, bar af öllum öðrum
flutningi sem ég hef heyrt hingað til, og munaði stór-
um. í þessu allerfiða verki, sem byggt er á fornri
galdraþulu frá Skáni, gilti jafnt um fordæðustemmn-
inguna annars vegar og um melódískari hliðina hins
vegar: hvort tveggja „steinlá" í óaðfinnanlegri og
kynngimagnaðri túlkun.
Ljóðræn heiðríkja sveif hins vegar yfir vötnunum
þúsund í hinu fallega fjögurra þátta verki óperutón-
skáldsins Aulis Sallinen, Lauluja mereltá (Söngvar um
hafið), sem myndaði skemmtilega andstæðu við kuklið
og forneskjuna í Aglepta.
Auk íjölda smærri laga sungu stúlkurnar undir lok-
in óopinberan þjóðsöng sinn, Finlandia eftir Sibelius,
af svipuðum kyrrlátum þrótti og þeim, er vafalaust
vakti fyrir Sveinbirni Sveinbjörnssyni, þá hann samdi
lag við ljóð Matthíasar Jochumssonar um eitt eilífðar
smáblóm. Hlýnaði þar mörgum tónleikagesti um
hjartarætur.
Eftir uppklöppun fluttu stúlkurnar loks íslenzka
þjóðlagið Móðir mín í kvi kví í smekklegri útsetningu
kórstjórans við dynjandi lófatak sem endranær.
Það var mjög miöur, að varla fleiri áheyrendur en
fjöldi kórfélaga sáu sér fært að koma á tónleikana í
Norræna húsinu. Hér misstu margir af miklu. Og að
hvorugt sjónvarpanna skuli hafa farið á stjá, er hvorki
meira né minna en hneyksli.
Spila- og dansgleði hjá Júpíters
Það hefur lengi staðið til að minnast á hljómsveitina
Júpíters í þessum pistlum, en það hefur alltaf farist
fyrir þar til nú. Þótt þetta sé djasspistill er alveg í lagi
að danshljómsveit á borð við Júpíters fljóti hér meö,
enda eru þeir líka engum öörum líkir. Hljóöfæraskip-
un minnir á stórsveit úr djassi sem væri ekki alveg
fullskipuð, kannski vegna flensufarcddurs sem lagst
hefði á básúnu- og trompettleikara.
Undirritaður heyrði fyrst í Júpíters fyrir um það bil
tveimur árum og hafði mjög gaman af, jafnvel enn
frekar en á stórdansleik á Hótel Borg síðastliðið fóstu-
dagskvöld sem einnig var útvarpað á rás 2. Lögin sem
leikin voru til kl. 1.00 voru sum hver þau sömu og
fyrir tveimur árum, þ.á m. lag Hjalta trompettleikara
sem ég held að sé nefnt „Klaus Barbie Doll“. Þetta er
bossanovalag meö blundandi rúmbublæ í takti og
„krækjandi" laglínu sem erfitt er að fá burt úr kollin-
um. „Heiðar dansar“ er cha cha sem er álíka gríp-
andi, en hvorugt lagið er beinlínis frumlegt. Það sem
er frumlegt viö Júppana er fyrst og fremst hin laus-
beislaða og líflega spilamennska og spilagleði.
„Samba Rósa“ er svo lag sem, að sögn kynnis, er
nefnt í höfuðið á stúlku sem Þorgeir (Goggi) saxófón-
leikari hitti á Akureyri og verður manni þá á-að ætla
að lagið sé eftir hann. Hvað sem því líður er þetta eitt
besta frumsamda lag sveitarinnar, en jafnframt orkar
flutningur þess nokkurs tvímælis því að í því koma
vankantar Júpítersmanna helst fram í slökum sólóum
þegar hljómunum fjölgar. „Water Melon Man“ var
leikið af kappi og stundum forsjá, „Hundadiskó" Harð-
ar orgvélleikara (sic) var athyglisvert framlag og
„Kóngasamba" var reyndar congasamba og hópur
fólks tvínónaði auðvitað ekki við að skapa orminn
langa í mannsmynd.
Júpíters eru einna skemmtilegastir þegar þeir leika
sér að sömbum og sölsum og mættu kannski skoða
Júpíters.
Djass
Ingvi Þór Kormáksson
fleiri salsatakta en cha cha og rúmbu. En þeir spila
þetta eftir sínum eigin höfðum og allt í lagi með það.
Kynningar voru með besta móti, saxar fretuðu stund-
um í miklum æsingi og trommarar unnu sannarlega
fyrir kaupinu, sem varla getur verið mjög hátt með
dlan þennan mannfjölda í bandinu. En hvers vegna
tvö trommusett? Líklega er óþarfi að spyija. Svarið
yrði trúlega: Hvers vegna ekki? - Þetta var alla vega
hörkudansleikur enda Júpíters mikil stuðsveit og
gæti allt eins borið nafnið Stuðmenn eða Kátir félagar
eða eitthvað í því molli.
Andlát
Þorbjörg Sigríður Sigurbergsdóttir,
áður til heimilis í Hamrahlíð 23, lést
á Elliheimilinu Grund 27. júní.
Kristbjörg Jónasdóttir lést í Borgar-
spítalanum að morgni 28. júní.
Jarðarfarir
694100
Ásdís Böðvarsdóttir frá Seyðisfirði,,
Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund,
er látin. Jarðarförin hefur farið fram.
Valdís Helgadóttir hjúkrunarkona
lést 4. júní. Jaröarfórin hefur farið
fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Halldóra Aðalsteinsdóttir, Smyrla-
hrauni 17, Hafnarfiröi, verður jarð-
sungin frá Víðistaðakirkju, Hafnar-
firði, miðvikudaginn 3. júlí kl. 15.
Ingigerður Eiríksdóttir frá Gunnars-
hólma, Eyrarbakka, verður jarð-
sungin frá Seljakirkju þriðjudaginn
2. júlí kl. 10.30.
María Ó. Jónsson hjúkrunarkona
verður jarösungin frá Fossvogs-
kirkju kl. 15 þriðjudaginn 2. júlí.
Anton Sigurðsson húsasmíðameist-
ari, Fornhaga 26, verður jarösunginn
frá Neskirkju þriðjudaginn 2. júlí kl.
t5.
Jóhannes Jakobsson frá Reykjafirði,
Myndgáta dv
Engjavegi 7, ísafirði, lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á ísafirði 24. júní
sl. Útforin fer fram þriðjudaginn 2.
júlí kl. 14 frá ísafjarðarkapellu.
Ólöf Ólafsdóttir, Grundargerði 21,
Reykjavík, sem lést þriðjudaginn 25.
júní, verður jarðsungin frá Fossvogs-
kirkju miðvikudaginn 3. júlí kl. 15.
Friðvin Sigurtryggvi Þorbjörnsson
múrari, Holtagerði 9, Kópavogi, sem
lést 22. júni sl., verður jarðsunginn
frá Fossvogskirkjuí dag, 1. júlí, kl. 15.
Sigurjón Jónsson, Heiðarhvammi 2,
Keflavík, verður jarðsunginn frá
Keflavíkurkirkju í dag, 1. júlí, kl. 16.
Björn Sveinbjörnsson, Kópavogs-
braut 22, sem lést 20. júní, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju í
dag, 1. júlí, kl. 13.30.
Björn Björnsson yfirvélstjóri, Tóm-
asarhaga 46, verður jarðsunginn frá
Dómkirkjunni í Reykjavík í dag, 1.
júlí, kl. 13.30.
Námskeið
Sumarnámskeið í myndlist
fyrir böm og unglinga. Fjölbreytt og
skemmtilegt. Fyrsta námskeiðið hefst 8.
júlí. Upplýsingar í símum 22454 og 621728.
Tilkynningar
Sumarferð Húnvetningafé-
lagsins
verður farin helgina 12.-14. júli um
Fljótshlíö og Pjallabaksleið syðri. Upplýs-
ingar og miðapantanir í síma 814806.
Hellisgerðisdagur
Miövikudaginn 3. júlí verður haldinn
fjölskyldudagur í Hafnarfirði. Skemmt-
unin hefst kl. 12 með keppni í bryggju-
dorgi við Flensborgarhöfn. Verðlaun frá
Músík og Sport verða veitt fyrir fyrsta
sætið. Kl. 15 hefst skemmtun í Hellis-
gerði. Hljómsveitin Þjófamir kemur fram
og farið verður í leiki með krökkunum.
Frá kl. 16-17 mun Hestamannafélagið
Sörli teyma undir börnum. Boðið verður
upp á kafii Diletto. Pylsa og gos selt á
aðeins 100 krónur. Um kvöldið verður
opið hús í félagsmiðstöðinni Vitanum
fyrir unglinga.
Taflfélag Reykjavíkur
Það sem af er árinu hafa sex mánaðarleg
hraðskákmót verið haldin og em sex eft-
ir. Sigurvegarar í ár hafa verið: Janúar:
Sölvi Jónsson, febrúar: Helgi Áss Grét-
arsson, mars: Helgi Áss Grétarsson,
apríl: Hannes F. Hrólfsson, maí: Einar
Trausti Óskarsson, júní: Magnús Örn
Úlfarsson. Næsta mánaðarhraðskákmót
verður sunnudaginn 14. júli kl. 20.
Tónleikar
Tónleikar í Listasafni
Sigurjóns Ólafssonar
Á þriðjudagstónleikum í Listasafni Sig-
uijóns Ólafssonar þann 2. júlí nk. kl. 20.30
flytja Finndís Knstinsdóttir fiðluleikari
og Vilhelmína Ólafsdóttir píanóleikari
tónlist eftir Brahms, Debussy, Beethoven
og Saint-Saens.
Tapaðfundið
Cordelíaertýnd
Svört læða tapaðist frá Keilugranda 19.
júni sl. Hún var með græna hálsól og
merkispjald. Þeir sem hugsanlega hafa
séð Cordelíu eða vita af svörtum ketti á
flækingi vinsamlegast hafi samband í
síma 17363 eða 19986.