Dagblaðið Vísir - DV - 26.04.1993, Blaðsíða 4

4
MÁNUDAGUR 26. APRÍL 1993
Fréttir
Skotveiðimenn handteknir vegna veiða við Lundey:
Telja sig samt hafa
verið í f ullum rétti
mun ekki afhenda byssu, bát eða fugla, segir Friðþór Þorvaldsson
„Sumardaginn fyrsta varð ég var
viö lundann og fór ásamt félögum
mínum að veiða við Lundey. Það var
allt krökt af fugli og í einni þyrping-
unni voru minnst 5 þúsund fuglar.
Sjálfur veiddi ég 167 fugla. Tveir fé-
lagar mínir voru hins vegar hand-
teknir. Ég vissi að mín var leitað og
gaf mig fram við lögregluna. En ég
tilkynnti henni jafnframt að aldrei í
lífinu myndi ég afhenda henni fugl-
ana, bátinn og byssuna meðan hún
þekkir ekki lögin sem fara á eftir,“
segir Arnþór Þorvaldsson skotveið-
maður.
Amþór mætti á lögreglustöðina í
Reykjavík fyrir helgi til að fá upplýs-
ingar um hvar honum væri heimilt
að veiða. Hann segir að þar hafi hon-
um verið vísað milli fjölmargra aðila
en enginn hafi getað veitt sér skýr
svör. Á hinn bóginn hafi lögreglan
vefengt uppgefna línu á siglingkorti
sem menn hafi talið að markaöi
svæðið út frá höfninni í Reykjavík
sem ekki mætti veiða á. Línan liggur
frá Gróttu, um Lundey og austur að
Víðinesi.
„Lögreglan kvaðst vera að kanna
málið. Þetta em furöuleg vinnu-
brögð. Þessir fulltrúar laga og reglna
virðast framfylgja reglum sem þeir
þekkja ekki sjálfir. Að banna okkur
að veiða þarna er rétt eins og að
banna mönnum að aka vegna þess
að lögreglan kunni ekki umferðar-
reglurnar. Ég tel okkur hafa verið í
fullum rétti við veiðarnar."
Friðþór játar að svo kunni að vera
að félagar sínir hafi verið á of hrað-
skreiðum bát við veiðarnar. Á hinn
bóginn viti hann ekki til þess að
mælingar hafi farið fram á siglinga-
hraðanum þann dag sem þeir voru
handteknir. Því sé sér óskiljanlegt
með hvaða rétti lögreglan hafi hand-
tekið félagana.
Hjá lögreglunni í Reykjavík feng-
ust þær upplýsingar að öll meðferð
skotvopna væri bönnuð á Kollafirði
innan línu sem dregin væri milli
Gróttuvita og Kjalamess. Þetta hafi
skotveiðimennimir átt að vita. Sú
lína, sem Friðþór lýsi, marki einung-
is athafnasvæði hafnarinnar og ekk-
ertannaðenþað. -kaa
17 ára ökumaður ók bíl sínum
af gerðinni Daihatsu Charade á
svo miklum hraöa eftir Stapagötu
í Innri-Njarövík á fostudags-
kvöldið að bifreiðin sleppti hjól-
um, fór veltu og endaði í húsa-
garði við Njarðvíkurbraut. Tveir
farþegar voru með ökumanni í
bílnum og var farið meö þá á
sjúkrahúsið í Keflavík. Bíllinn
gjöreyðilagðist og tveir slösuðust
eitthvað en sá þriðji fékk að fara
heim strax. Ökumaðurinn var
búinn að hafo ökuskirteini í tvo
mánuði þegar slysið varð en hann
hafði keypt bílinn á 2.500 krónur
fyrrumdaginn. -GHS
Kviknaði í
sængurfötum
Slökkviliðiö í Reykjavík var
kallað að Herkastalanum í
Reykjavik aðfaranótt laugardags.
Kviknað hafði í sængurfótum í
herbergi á efstu hæð hússins.
-GHS
Jón Arason, Kjartan Jónsson og Sveinn Sighvatsson meö kapalinn um borö í fleka sem búinn var til úr tveim
fiotbryggjum. DV-mynd Ragnar Imsland
Ný hafnarljós á Homafírði:
Auðvelda sigl-
ingu um ósinn
Júlía Imsland, DV, Hö&i;
Starfsmenn Hafnar hafa lagt raf-
kapal yfir fjörðinn frá Höfn á Austur-
fjörur. Með tilkomu hans verður
hægt að leggja niður ljósavél á Aust-
urfjörum, sem séð hefur ljósum við
innsighnguna við fjörurnar fyrir raf-
magni. Eftir sem áður verður ljósa-
vélin höfð á fjörunum en nú aðeins
til vara. Nýju ljósin auðvelda sigl-
ingu um þrönga lænu sem liggur með
fjörunum.
Síðastliðið haust voru á sama hátt
lagðir strengir yfir á Suðurfjörur
sem sjá eiga bæði innsiglingarljósum
og mælitækjum fyrir rafmagni. Reist
verður mastur á fjörukambinum
skammt vestan við ósinn og er allt
efni komið á staðinn.
Á þetta mastur verður settur vind-
hraðamælir sem sendir upplýsingar
beint til Veðurstofu íslands og einnig
inn á skjá í vigtarhúsinu á Höfn. Þar
eru einnig allar upplýsingar um
ölduhæð frá dufli sem staðsett er
rétt fyrir utan ósinn. Þær upplýs-
ingar sem koma til með að liggja fyr-
ir, öllum til afnota allan sólarhring-
inn, koma sér einkar vel fyrir sjó-
menn sem stunda útróðra frá Höfn.
í dag mælir Dagfari
Hver segir satt?
Dularfullt mál hefur risið, sem eng-
inn botn fæst í. Fjölmiðlar upplýstu
á dögimum að menntamálaráð-
herra hefði skrifað bréf til norræna
kvikmyndasjóösins með kröfu um
að sjóðurinn styrkti Hrafn Gunn-
laugsson. Menntamálaráðherra
kannaðist ekki við að hafa skrifað
þetta bréf. Þá var upplýst að þáver-
andi ráðuneytisstjóri í mennta-
málaráðuneytinu hefði skrifað
bréfið í umboði ráöherra. Ráðherra
sagðist aldrei hafa séð bréfið, fyrr
en eftir aö það var skrifað. Fyrrver-
andi ráðuneytisstjóri segir aö ráð-
herranum hafi verið kunnugt um
bréfið og um efni þess hafi verið
sérstaklega fjallað á fiölmennum
fundi í ráðuneytinu. Núverandi
ráðuneytisstjóri kannast ekki við
þennan fund.
Þaö er svo til upplýsingar í þessu
máli að upphaflega skrifaði Hrafn
Gunnlaugsson bréf sem stílað var
til menntamálaráðherra en í bréfi
ráðuneytisstjórans var vísað til
bréfs Hrafns og orðrétt haft eftir
sem þar stóð.
Það er og athyglisvert að ráðherr-
ann sagði upphaflega að hann hefði
hvorki heyrt né séð þetta bréf en
hefur á seinni stigum málsins við-
urkennt að hann beri ábyrgð á
bréfinu frá ráðuneytisstjóranum
án þess þó að kannast viö bréfiö
að öðru leyti.
Dagfari getur vel skilið að það sé
mikið að gera hjá ráðherra og hann
lesi ekki öll bréf sem hann skrifar
undir. Hann skrifar heldur ekki öll
bréf sem send eru frá honum. Það
má jafnvel afsaka ráðherrann fyrir
það að hafa ekki séð bréf sem hann
ber ábyrgð á. Hitt er verra ef ráö-
herrann vill ekki kannast við að
hafa vitað af bréfum sem fara frá
ráðuneytinu, ef hann verður samt
aö bera ábyrgð á bréfum sem send
eru frá ráðuneytinu. Fyrir nú utan
þau vandræði sem skapast af því
að ráðuneytisstjórinn sendi bréf
sem ráðherrann veit að verða send
en veit ekki hvaö stendur í þeim.
Svo ekki sé talað um þann mis-
skilning að ráðuneytisstjórinn
sendi bréf sem alls ekki á að senda.
Nú vill svo til að fyrrverandi
ráðuneytisstjóri er enn ráðuneytis-
stjóri þótt hann sé ekki lengur í
vinnunni. Fyrrverandi ráðuneytis-
stjóri er sem sagt í fríi á fullum
launum og annar ráðuneytisstjóri
er tekinn við sem líka er á fullum
launum. Þetta er sama fyrirkomu-
lag og ráðherrann hefur í Ríkis-
sjónvarpinu, þar sem hann hefur
sent fyrrverandi framkvæmda-
stjóra sjónvarps í frí á fullum laun-
um til að geta ráöiö annan fram-
kvæmdastjóra á fullum launum.
Þetta fyrirkomulag virðist al-
gengt hjá ráðherranum og sjálfsagt
til hagræðingar þegar losna þarf
við yfirmenn sem eru orðnir
þreyttir á því að mæta í vinnuna,
Hitt nær náttúrlega ekki nokkurri
átt, þegar yfirmenn á fullum laun-
um í fríi nota frítíma sinn til að
halda því fram aö ráðherrann viti
ekki hvað hann sé að gera! Fyrr-
verandi ráðuneytisstjóri heldur því
sem sagt fram að hann hafi skrifaö
bréf fyrir hönd ráðherrans sem
ráðherrann vissi ekki um. Og hafi
setiö fund sem aldrei var haldinn.
Veit ráðherrann hvaö starfsmenn
eru að gera? Eða skrifa? Vita ráðu-
neytisstjóramir hvað ráðherrann
vill að þeir geri eða skrifi? Vita
ráðherrar, ráðuneytisstjórar og
ráðuneytisfólk yfirleitt hvaö þeir
gera, hvað þeir skrifa eða hvenær
þeir sitja fundi eða hvort þeir sitji
fundi? Hvers konar kaos er þetta
eiginlega? Og samt er búið að grisja
ráðuneytið með því að senda þá
heim á fullum launum sem eru
orðnir þreyttir í vinnunni og ráöa
aöra í þeirra stað, sem hafa svo
ekkert annað að gera en að leið-
rétta það sem forverar þeirra hafa
gert eða segjast hafa gert!
Undir þessum kringumstæðum
er erfitt að gera þá kröfu til ráð-
herra að hann viti hvaöa bréf hann
fær og hveiju er svarað og hvernig
þeim er svarað, ef næstu yfirmenn
vita það ekki sjálfir. Það þarf eng-
um að koma á óvart að mennta-
málaráöherra segist ekki vita um
nein bréf sem hann sér ekki fyrr
en eftir á og ber ábyrgð á þótt hann
geti ekki borið ábyrgð þeim. Fyrr
en eftir á. Menntamálaráðherra
verður að bera blak af sínum ráðu-
neytisstjórum og ráðuneytisstjór-
arnir verða að bera blak af ráðherr-
um sínum og þegar þeir eru sam-
eiginlega að bera blak af Hrafni fer
sem fer.
Dagfari