Dagblaðið Vísir - DV - 27.04.1993, Blaðsíða 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 27. APRÍL 1993
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÖNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjórar: PALL STEFANSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar: ÞVERHOLTI 11,
blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI 14, 105 RVlK. SlMI (91)63 27 00
FAX: Auglýsingar: (91 )63 27 27 - aðrar deildir: (91 )63 29 99
GRÆN NÚMER: Auglýsingar: 99-6272 Áskrift: 99-6270
AKUREYRI: STRANDG. 25. SlMI: (96)25013. BLAÐAM.: (96)26613.
FAX: (96)11605
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 1200 kr.
Verð í lausasölu virka daga 115 kr. - Helgarblað 150 kr.
Hver sagði það?
Sérfræðingur SjáLfstæðisflokksins í frjálshyggju hefur
lengi verið Hannes H. Gissurarson, sem er starfsmaður
ríkisháskóla og fær til viðbótar ýmsar greiðslur af borði
opinberra stofnana, er styrkja hann til ritstarfa og kaupa
þar á ofan af honum hundruð eintaka ritsmíðanna.
Því er haldið fram, að Hannes geti ekki verið mál-
svari frjálshyggju, þar sem hann sé dæmigerður kerfis-
karl, er hafi bæði atvinnu sína og bitlinga hjá stofnunum
hins opinbera. Með þessu er verið að rugla saman að-
stöðu manna í núinu og skoðunum þeirra á framtíðinni.
í frönsku byltingunni voru ýmsir helztu talsmenn
þriðju stéttar sjáífir af fyrstu og annarri stétt. Þeir voru
aðalsmenn, sem höfðu hugmyndafræðilega og póhtíska
forustu fyrir tilraunum borgarastéttarinnar til að fá af-
numin aldagömul fríðindi og forréttindi aðals og klerka.
Algengt er, að þeir, sem harðast ganga fram í þágu
hagsmuna hinna lægst launuðu og annarra þeirra, sem
verst eru settir í þjóðfélaginu, séu sjálfir hálaunaðir. Það
gerir þá alls ekki vanhæfa, heldur veitir þeim frelsi til
að hafa víðsýnar og sjálfstæðar skoðanir á þjóðmálum.
Þannig geta helztu talsmenn samtaka láglaunafólks
sjálfir verið hálaunamenn. Þeir geta samt verið þeirrar
skoðunar, að launamunur í þjóðfélaginu sé of mikill.
Þeir geta samt unnið af alefli að minnkun þessa launa-
munar í þágu skjólstæðinga sinna í stéttarfélögunum.
Auðvitað getur verið, að hátekjur svonefndra verka-
lýðsrekenda valdi því, að þeir missi sambandið við raun-
veruleika hins almenna félagsmanns og verði vanhæfir
til starfa. En það getur líka verið, að þeir séu svo hæfir,
að borga þurfi þeim vel til að halda þeim í starfi.
Það er mál stéttarfélaganna, hvemig þau mæta þessu
tvíeggjaða ástandi, sem felst í, að annars vegar þurfa þau
að borga góðum mönnum há laun til að halda þeim og
hins vegar að taka áhættuna af, að smám saman kunni
hálaunin að grafa undan getu þeirra til að standa sig.
íslendingar eiga erfitt með að skilja þetta. Fólk á erf-
itt með að greina á milli skoðana og verka manna ann-
ars vegar og stöðu þeirra í lífinu hins vegar. Ef eitthvað
er sagt af viti, er ekki htið á innihald þess, heldur er
spurt: Hver sagði það og hvers vegna sagði hann það?
Efagjamar spumingar af slíku tagi eiga auðvitað rétt
á sér, en þær mega ekki stjóma viðhorfum fólks til skoð-
ana og verka. Þegar Hannes H. Gissurarson talar eða
skrifar, eiga menn fyrst og fremst að meta innihaldið,
en ekki þrjózkast við að horfa á kerfiskarlinn sem talar.
Þetta er alveg eins og þegar ritstjóri styður málstað
htilmagnans, þá er nærtækara að líta á innihald textans
en horfa á há laun ritstjórans. Eins og ritstjórinn nýtur
þess, að flestir horfa aðahega á innihaldið, eiga orð og
gerðir Hannesar og verkalýðsrekenda að njóta hins sama.
Fijálshyggja er merkilegt kenningakerfi, sem er raun-
ar einn af homsteinum vestrænnar siðmenningar. Marg-
ir telja, að okkur muni famast enn betur, ef við færum
meira eftir kenningum frjálshyggju og markaðsstefnu
og útfærðum þær á fleiri sviðum en gert hefur verið.
Þegar fijálshyggja og markaðshyggja em til umræðu,
ber mönnum að hta á efnisatriði málsins, þar á meðal
öfluga rökhyggju hennar og góða reynslu Vestur-
landabúa af henni. Hitt skiptir nánast engu máh, hvort
einn talsmanna hennar sé sjálfur í opinbera geiranum.
Almennt hefðu íslendingar gott af að gera skarpari
mun á skoðunum og verkum annars vegar og hins vegar
á persónum og margvíslegu hlutskipti þeirra í lífinu.
Jónas Kristjánsson

Ir&átrefg*.
MÁLKÆKTx
MAURÆKT:
MAUMEKT<
MALKÆKZ
VifífiiiBÖK

.\éttritan

.Stofnunin annast útgáfu og dreifingu á náms- og kennslugögnum án endurgjalds til nemenda og kennara
Fundið fé
í ráðuneyti
Námsgagnastofnun er útgáfufyr-
irtæki á vegum hins opinbera sem
snertir hvert einasta íslenskt
grunnskólabam. Stofnunin annast
útgáfu og dreifingu á náms- og
kennslugögnum án endurgjalds til
nemenda og kennara í öllum
grunnskólum landsins. Hún sér
nemendum með sérkennsluþarfir
fyrir námsgögnum. Stofnunin
framleiðir, kaupir og lánar mynd-
bönd til notkunar í skólum og hún
annast kynningar- og fræðslustarf
fyrir skólastjómendur, kennara,
o.fl.
Þjóðin gæti aðhalds en ...
Á þeim vetri sem nú er að líða
hafa málefni Námsgagnastofnunar
öðru hvom verið til umíjöllunar í
fjölmiðlum. Þar kemur m.a. til að
stefna núverandi ríkisstjómar hef-
ur verið sala ríkisfyrirtækja og
aðhald í ríkisfjármálum. Um þess-
ar mundir er verið að afhenda
Kennslumiðstöö Námsgagnastofn-
unar til Kennaraháskóla íslands
og fyrirhuguð er sala á Skólavöm-
búð. Að auki hefur stofnunin veriö
hvött til aðhalds í rekstri eins og
aðrar ríkisstofnanir og framlög til
hennar lækkuðu um 14% á milli
ára 1992-1993. Niðurskurðurinn
þýðir einfaldlega að það dregur úr
framleiðslu námsgagna, verkefn-
um seinkar og hætta verður við
önnur. Og endumýjun á úreltu
námsefni dregst úr hömlu.
Á aðhalds- og niðurskurðartím-
um sem þessum getur þjóðin reynst
viðkvæm fyrir því ef einstakir aðil-
ar fá aðgang að almannafé utan við
settar reglur. Þannig bmgðust
ýmsir ókvæða við þegar fréttist að
í menntamálaráðuneytinu hefði
KjaUaiinn
Steinunn Jóhannesdóttir
rithöfundur og áheyrnarfulltrúi
foreldra í SAMFOK í stjórn
Námsgagnastofnunar
fundist fé til að greiða ríkasta kvik-
myndagerðarmanni landsins,
Hrafni Gunnlaugssyni, fyrir sýn-
ingarrétt á þremur kvilönyndum
hans í íslenskum gmnnskólum.
.. .einkavinum hyglað
Á sama tíma og stjóm Náms-
gagnastofnunar var knúin til að
velta fyrir sér hverri krónu og klípa
af fjármunum sem ætlaðir voru í
mikilvæg verkefni fyrir skóla-
krakka eins og t.d. nýtt námsefni í
íslensku vom einkavini forsætis-
ráðherra afhentar um 8 milljónir
króna út um bcikdyrnar í mennta-
málaráðuneytinu í hennar nafni.
Ekkert samráð var haft við stofn-
unina um þessa ráðstöfun og að-
eins ein myndanna þriggja getur
nýst við bókmenntakennslu með
sama hætti og fyrri myndir sem
ráðuneytið hefur keypt fyrir hönd
Námsgagnastofnunar. Hvernig
menntamálaráðherra hugsar sér
að hinar myndimar nýtist við
kennslu í skólum landsins hefur
ekki verið látið uppi. Og undarleg
er sú leynd sem hvildi yfir þessum
myndakaupum.
Það teljast varla eðlilegir stjórn-
arhættir í lýðræðisþjóðfélagi að
ráðherra sé með þessum hætti með
puttana í því sem flokkast undir
sérsvið sjálfstæðra stofnana ríkis-
ins. En það er einkennandi fyrir
heimilislega íslenska stjórnmála-
spillingu þar sem drengskapar-
mennirnir með hreinu skildina
gera hver öðmm greiða á kostnað
almennings í landinu.
Steinunn Jóhannesdóttir
„Þaö teljast varla eðlilegir stjómar-
hættir í lýðræðisþjóðfélagi að ráðherra
sé með þessum hætti með puttana í því
sem flokkast undir sérsvið sjálfstæðra
stofnana ríkisins.“
Skoðanir annarra
Vottur um aðlögunarhæf ni
„Furðulegt er að t.d. aðilar vinnumarkaöarins
skuli enn róa á mið ríkissjóðs í leit að kjarabótum.
Sama máh gegnir um forsvarsmenn opinberra
starfsmanna, sem ekki vilja gera kjarasamninga við
stjómvöld af því að þeir óttast samdrátt í neyzl-
unni... Viðbrögð heimila og fyrirtækja við krepp-
unni, sem einkennt hefur efnahagslíf okkar undan-
farin ár, bera vott um aðlögunarhæfni og gefa góðar
vonir um að okkur takist aö vinna okkur hraðar upp
úr kreppunni þegar ástæöm- batna að nýju en ella
hefði orðÍð.“. Úr forystugrein Mbl. 24. apríl
Allt í f ína f rá Kína?
„Sagnfræðingar létu fyrst bjóöa sér í heimsókn
og nú matarboð eins og ekkert sé... Hef ég fyrir
satt að þeim sem fóm í sendiráðið hafi verið uppá-
lagt af „skemmtinefndinni“ að minnast ekki á kín-
versk stjómmál og mannréttindi... Hefðu stúdent-
arnir haft sómatilfinningu til að spyrja fulltrúa kín-
versku stjórnarinncir um afdrif þeirra stúdenta sem
mótmæltu á Friðartorginu, um lýðræði og frelsi í
Kína, þá hefði þessi ferð hugsanlega verið veijandi.
en sagnfræðinemarnir kusu annað - þeir kusu að
þegja!" Kjartan Emil Sigurðsson stjórnmálafræði-
nemi i 5. tbl. Stúdentabl.
Fremri Attali?
„í raun ætti fátt af fréttunum af Attah að
hneyksla okkur íslendinga. Viö emm þaulvön sam-
bærilegum dæmum.....í frétt blaðsins um Seðlabank-
ann kemur meðal annars fram að Jóhannes Nordal,
bankastjóri Seðlabankans, greiddi helmingi meira
fyrir hvem fermetra í seðlabankahúsinu en Attah
borgaði fyrir fermetrann í höh Endurreisnarbank-
ans. Kostnaðurinn við þá höh hefur þó nægt öUum
Evrópubúum tU hneykslunar."
Úr forystugrein Pressunnar 21. april