Dagblaðið Vísir - DV - 12.11.1994, Blaðsíða 10

10
LAUGARDAGUR 12. NÓVEMBER 1994
„Þaö er mjög skemmtilegt aö setja í
rúllur og greiöa samkvæmis-
greiöslu," segja hressir rakarar sem
undanfarið hafa verið á námskeiði í
Iðnskólanum til að æfa sig í svokall-
aðri lagningu. Margir þessara rakara
hafa aldrei fyrr verið í Iðnskólanum
við Skólavörðuholt. Ástæða þess að
rakararnir eru sestir á skólabekk er
sú að nýlega voru starfsgreinarnar
hárgreiðslumeistari og rakari sam-
einaðar í eina grein. Til að halda full-
um réttindum þarf hársnyrtifólk að
vera klárt á hvort annars sviði.
Þannig hafa rakarar verið að læra
rúlluísetningu og greiðslur en hár-
greiðslukonurnar eru í næstu stofu
og læra rakstur og skeggsnyrtingu.
„Það er verið að sameina iðnnámið
og því munum við eftirleiðis heita hár-
iðnmeistarar. Við hefðum ekki þurft
að fara á námskeiðið nema ef við ætl-
um að taka nema í framtíðinni en þá
er það nauðsynlegt," segir Gunnar
Guðjónsson á Fígaró sem stóð og túper-
aði kvenhaus af miklum krafti.
Að sögn Hauks Arnórssonar kenn-
ara stendur námskeiðið í þrjátíu
tíma og mun þessi hópur útskrifast
á miðvikudaginn. Rakararnir voru
léttir í skapi og mikið hlegið þá stuttu
stund sem blaðamaður staldraði við
og þegar þeir voru spurðir á hvað
væri lögð mest áhersla í náminu kall-
aði einn þeirra: „Að fara á Kafíi
Reykjavík." Nemendur hlógu en
kennarinn sagði að það yrði að bíða
útskriftar. „Þeir þurfa að ganga í
gegnum sýnishom af öllu sem hár-
greiöslufólk lærir, setja í rúllur, gera
strípur, bylgjur og annars konar
samkvæmisgreiðslur. Rakarar sem
lærðu hér áður fyrr þurftu ekkert
að læra í kvengreiðslum en á undan-
fömum árum hefur verið sameigin-
leg grunndeild í Iðnskólanum fyrir
þessar iðngreinar en síðan hefur
námið skipst upp í rakaraiðn og hár-
greiðslu. Þessu hefur nú verið breytt
og sama nám verður fyrir álla,“ seg-
ir Haukur kennari.
Ungar konur í hópi nemendanna á
námskeiðinu, sem útskrifuðust fyrir
fáum árum, hafa því kynnst hluta
af því sem þarna er kennt. Elstu nem-
endurnir fóru hins vegar aldrei í
verklegan skóla heldur lærðu þá hlið
einungis á stofunum.
Kærður fyrir
að klippa konu
Á hveiju námskeiði eru tíu nem-
endur og námskeiðin standa í fimm
vikur. Rakarar utan af landi hafa átt
þess kost að koma á helgamámskeið
og hafa margir notfært sér það.
Vilhjálmur Þór Vilhjálmsson hár-
skeri, hársnyrtingu Villa Þórs, segir
að hér áður fyrr hafi komið upp
kæramál vegna þess að rakari khppti
konu. „Við áttum ekki að fá að khppa
konur og konur ekki karla þannig
að það var alltaf töluverður rígur á
milli. Síöan breyttist tískan og konur
vildu frekar khppingu og léttan
blástur og komu því til okkar. Það
var ekki til handblásari á hár-
greiðslustofum árið 1975. Gífurleg
breyting hefur orðið á faginu hjá
báðum aðhum og starf okkar orðið
líkara en áður var,“ segir Vihi Þór
sem á sínum tíma var kærður til lög-
reglu fyrir að klippa konu. „Ég var
Siguróur Runólfsson rakari hafði
aldrei fyrr sett rúllur í hár eða greitt
sítt hár en hér nýtur hann leiðsagn-
ar Hauks kennara.
Rakararnir fylgjast áhugasamir með þegar kennari þeirra, Haukur Arnórsson, sýnir þeim hvernig á að galdra
fram samkvæmisgreiðslu.
Villi Þór og Gunnar Guðjónsson hjálpast að við greiðsl-
Guðrún Magnúsdóttir hárgreiðslumeistari með
huganum".
,elsk-
Herdís Þorsteinsdóttir, hárgreiðslu-
meistari i Valhöll við Óðinsgötu, er
alls óvön að snyrta karlmenn en hún
er hins vegar klár í fínu greiðslunum
því hún er hárgreiðslukona Vigdísar
Finnborgadóttur, forseta íslands.
DV-myndir GVA
kallaður til yfirheyrslu hjá RLR
vegna þessa máls,“ segir hann. „Þeg-
ar lögreglumaðurinn hafði lokið
skýrslutökunni gat hann ekki annað
en hlegið að þéssari vitleysu," segir
Villi og félagar hans geta ekki annað
en gert það sama. „Þó eru vitaskuld
til rakarar sem aldrei hafa khppt
konur og hárgreiðslukonur sem
aldrei hafa snyrt skegg. Þetta fer svo-
lítið eftir stofum," segir Villi Þór enn-
fremur. „Á margar stofur leita bæði
kynin og þær stofur setja permanent
og lit í karla og konur.“
Á því kvöldi sem DV kom í heim-
sókn til rakaranna vora þeir að
greiða samkvæmisgreiðslu og var
ekki annað að sjá en þeir liföu sig inn
í hlutverkið. „Við erum gífurlega
áhugasöm,“ segja þau og það er
hverju orði sannara.
Elsti nemandinn
Sigurður Runólfsson er elsti nem-
andi á þessu námskeiði. Hann starfar
á einni af elstu rakarastofum borgar-
innar, Miðbæjarhársnyrtistofunni,
en hún hefur verið starfrækt í 63 ár.
„Ég byrjaði í faginu árið 1948 og lærði
þá í gamla iðnskólanum í Vonar-
stræti. Ég hef aldrei þurft aö setja í
rúllur eða greiða samkvæmisgreiðsl-
ur - þetta er því ný reynsla fyrir
mig. Reyndar hef ég klippt og greitt
konum en þá bara þeim sem era með
stutt hár. Eg fór á námskeiðið til að
halda meistararéttindum mínum. Að
vísu hefði ég ekki misst gömlu rétt-
indin en þau hefðu ekki dugað til að
taka nemendur en ég hef þegar út-
skrifað fjöratíu rakara,“ segir Sig-
urður. „Mér er búið að finnast mjög
gaman á námskeiðinu, þetta er allt
nýtt og gaman að fá leiðsögn hjá
kennara. Maður kynnist kohegunum
betur og einnig kynnumst við hár-
greiðslukonunum sém eru hinum
megin við vegginn þannig að þetta
er búið að vera mjög skemmtilegt,"
segir Sigurður Runólfsson sem félag-
arnir kaha dansstjórann.
Úti með
„elskhugunum"
Guðrún Þórhallsdóttir hjá hár-
snyrtistofunni á Dalbraut útskrifað-
ist sem rakari fyrir tveimur áram.
„Ég tók granndeildina í báðum fög-
um en sveinsprófið er einungis í rak-
araiðn þannig að ég þarf að bæta
þessu við mig núna,“ segir hún. Guð-
rún segist ekki hafa fengist við sam-
kvæmisgreiðslur í starfi sínu og því
sé þetta ný reynsla fyrir sig. Hún
starfar alla daga eingöngu með karl-
mönnum og finnst ekkert mál að
vera með þeim á námskeiði hka.
„Þetta er búið að vera mjög gaman
og léttur andi héma.“
Aðrir hárskerar á námskeiðinu
vora Ástvaldur Guðmundsson á
hársnyrtistofunni Dalbraut, Hall-
berg Guðmundsson sem rekur
hársnyrtistofuna Halla rakara í
Hafnarfirði, Sigurlaug Hrefna Sverr-
isdóttir hjá Hártískunni í Hafnar-
firði; Stefán R. Jónsson á Seviha í
Kópavogi, Þorberg Ólafsson á rak-
arastofunni Laugavegi 178 en sú
stofa hefur verið starfrækt frá árinu
1964 og Óskar Friðþjófsson, Hár-
stúdíói Ness á Seltjarnamesi.
í næstu stofu við rakarana, sem
baukuðu með kvenhausana, vora
hárgreiðslukonurnar að gera bursta-
khppingu á herrahausum og snyrta
skegg undir leiðsögn Jakobs R. Garð-
arssonar kennara en hann er einnig
umsjónarmaður þessara námskeiða.
Konumar voru ekki síður léttar í
skapi en herrarnir og spauguðu með
að þær færu út með nýju elskhugun-
um sínum tvisvar í viku og bentu á
nýkhpptu hausana sem þær höfðu
fyrir framan sig. „Þeir voru með sítt
hár og mikið skegg í upphafi en við
eram búnar að laga þá til,“ sagði
Guðrún Magnúsdóttir á hárgreiðslu-
stofu Rögnu í Breiðholti.
Rakarar verða „hárgreiðslukonur" og öfugt:
Æfa sig að setja í
rúllur og túpera
- eftir að iðngrein hárskera og hárgreiðslumeistara var sameinuð