Dagblaðið Vísir - DV - 12.11.1994, Blaðsíða 25

25
SMÁAUGLÝSINGAR
SÍMI 866U
Pl.SJ.d.tur II. Bll
„Efst í huga öryggisleysi
borgara þessa lands
/# segir Einar
Bollason
„I»a6 sem mér er cfst Bf'
I huga eftir aö ég er T A
Uus úr prisundinni. er —
hvilikt öryggisleysi
borgarar þcssa lands
þurfa aft búa vift vegna
þessréttarfars scm hér
rikir”, sagfti Kinar
Bollason. einn fjór-
menninganna. sem
voru látnir lausir úr
gasluvarfthaldi i gær-
morgun.
miniur meirnt Iðgreflu-
riki. «6 hcgt « .» h.nduka
Denn fjrrirvir.l.uit « hetmilf
um. urikur&n hann I gcslu-
urNiald og hakU honum þar a
fjðr&n manufi. jafnvel þdlt v.5-
' hafl fullgilda fjar-
un þa& kvold, tem
akteðmn glrpur netur veriO
frammn." A þeiaa lel& tok
Einar Holla.on til or&a. þegar
vlnsmenn rrddu vl& hann a
helmili han. sl&degis I grr
kva&st ekkl beinllnis
r vcgna þess sem gerst
kaf&l. heldur miklu fremur
‘ ylir aSsllki grtiatl ser
idiemsog Islandi Hann
eyna at llta a malln af
fullri skynsemi. og kva& a&al
atnöift þa». a& emnverjar
breytingar yr&u ger&ar a rétur-
lan landair.s. þannig a& sak-
......þyrlll ckkl a& ciga yfir
r handtoku og langt
varthald. þott tinhverjir a&ilar
“í,»'. ‘*fna sln a t.&komandi KR-Ugar.ir
a& draga hann inn I my.dtsal era Kri
n alvarlegs albrota- elgiakaaa Klaars
« IrastgB Eiaars BaUasaaai
a StefSassaa. Kalb.la. Paiti
i yagrt déttsr þeirra kjdaa.
r þele UU laa dheiasiU kaaa 11
me&an tltmdamenn VUU þangaft I heimsokn fjOrir korfu- saklcysi hans Fognu&u þeir A morgun mun Vlsir bir
sta&u vi«aheimiliþcirra Emara knattleiksmeistarar Ur KR, heimkamu þjalfara slns og fyrsu hluta vi«uls vi» Euu
ag Sigrunar Ingolfsdottur I gamlir fCUgar Kmars. sem fcr&u bonum og konu hans Bollasan. þar sem hann seg
Hafnarfir&i sl&degis I g«r komu aóg&ust aldrei hafa efast um blom fr« þvl hvermg handtokuna bi
args va guslavtrtkaMsvtoiiaa. A
atyadiaai er bigraa lagdUtddUir.
— Vbtomyad: Laflar
afiog hvernig vislin var I faoga-
geymslunm vit Sibumula þann
llma.sem hann var þar I gaalu-
var&haldi —óK
Ivar voru fjórmenning-
arnir 19. nóvember 74?
hafi veri& a& stOrfum I
„Hefur verið
skrítinn tími"

■atr. Kfltr þt I trm Vlsir
.1 acit man t« fjdr&i ekkl
grlat lllgrrlal aéktamlega
Kinar Bollason var vit
torf f KR heimilinu «
lorfuknaltleiksdeildar
11.10 bar a eftir ber h
gagn I malmu
Eflir þvl sem Vlsir kemsl nasl
mun Sigurbjorn Ktrlksson ekbi
hafa getab tilgreinl nakvemic
akvemiega
ti kvold -þ»
segir Valdimar Olsen
o miki& er Valdimar
ar lllsen. jalna sig elti
fjogurra ng aAlagasl þ
nr I fyrri ut i þj»&frla
>ar&haldsvistuu
r hann var spurb
yja framburA Krlu Hulla þa& ri
og Kristjans Vi&ars um ht
i longu getluvarfthalds-
Hvað kosta matvörur á Seyðisfirði, Akureyri,
ísafirði, í Vestmannaeyjum og Reykjavík?
Könnun
óiamt
nokkrum
samonburði
ó bls. I og 9
Forsiða Vísis 11. maí 1976 þar sem er viðtal við Einar Bollason eftir að
hann var laus úr prísundinni.
LAUGARDAGUR 12. NÓVEMBER
elsta dóttír okkar, greip tíl bænar-
innar þegar pabbi lést síðastliðið vor.
Henni leið illa eftir kistulagninguna
og leitaði styrks í trúnni með því að
biðja. Það gerði henni mjög gott.
Mér hefur aldrei fundist það rétt
aö trú hvers og eins skuli mæld í
kirkjusókn. Miklu fremur í því
hversu djúpt hún liggur í hjarta
hvers og eins. Fólk getur mætt reglu-
lega í kirkju eingöngu vegna gamals
vana, án þess að vera sérstaklega
trúað. Trúna er nefnilega hægt að
rækta hvar og hvenær sem er. Með
þessu er ég ekki að mæla gegn kirkj-
unni, þvert á mótí, því ég veit að þar
leita margir styrks í trúnni og er það
vel.
Við stöndum í þakkarskuld við
trúna, en það má segja um siðfræði
kristínfræðinnar, sem höfð var í
frammi á KFUM-fundunum og í
Vatnaskógi og kennd var bömum á
mínum yngri árum, að hún verði
aldrei metin til fulls. Mörg eigum við
henni mikið að þakka, en fæst okkar
gera sér því miður grein fyrir því.
Ein yfirheyrsla
á fimm vikum
Það kom einu sinni fyrir meðan
ég sat inni að ég var kallaður í yfir-
heyrslu. Það var skömmu eftir að ég
var hnepptur í gæsluvarðhald. Þá
var tekin af mér stutt skýrsla. Síðan
hðu um fimm vikur án þess að yrt
væri á mig. í fimm vikur sá enginn
rannsóknaraðilanna ástæðu til að
eyða á mig einu einasta orði. Ég var
gjörsamlega sambandslaus við um-
heiminn, nema hvaö Ingvar lögfræð-
ingur fékk að koma til mín einstaka
sinnum og færöi hann mér þá fréttir
af Sigrúnu og dætrum mínum.
Auðvitað komu þær stundir í fang-
elsinu að upp í mér gaus gífurleg
reiði og biturð yfir því óréttlætí sem
ég var beittur. Mér tókst hins vegar
ætíð að halda sönsum þegar það
ástand varaði. Ég hafði óbilandi trú
á því að réttlætíð hlyti að sigra að
lokum og enginn gat fengið mig til
að trúa því að hið sanna myndi ekki
koma fram.
í þau fáu skiptí, sem rannsóknar-
lögreglumennimir sáu ástæöu til aö
hta inn hjá mér, spurðu þeir mig
ætíð hvað ég hefði aðhafst einhvern
tiltekinn dag í nóvember 1974, um 16
mánuðum áður. Hvemig í ósköpim-
um átti ég aö muna það og hvemig
áttí ég að geta rifjað það upp, lokaður
inni og mátti ekki tala við nokkum
mann? Ég vissi það ekki þá, að fyrir
utan múrana gerðu Sigrún og vinir
mínir í KR allt sem í þeirra valdi stóð
til að komast að því hvar ég var
kvöldið 19. nóvember 1974.
„Glæpamenn"
kynntir
Auk mín flæktust þeir Magnús
Leopoldsson, Sigurbjöm Eiríksson í
Klúbbnum og Valdimar Olsen inn í
þennan lygavef, sem spunninn var
af nokkmm ungmennum sem voru
grunuð um morðið á Geirfinni. Síðar
greindu þau frá því að þau ákváðu
að Ijúga upp sökum á hina og þessa
menn til þess að flækja rannsókn
málsins eins mikiö og unnt var. Viö
fjórmenningarnir áttum aö hafa
myndað ákveðið glæpagengi saman.
Magnús og Sigurbjörn kannaðist ég
lítils háttar við, en Valdimar þekkti
ég ekkert, hafði aldrei á ævi minni
séð hann, hvað þá talað við hann
fyrr en eftir fangavistina.
Kjartan L. Pálsson, stórvinur
minn, reyndist Sigrúnu minni af-
skaplega vel á meðan mér var haldið
inni. Hann hjálpaði mér ekki síður
mikið þegar ég losnaði úr prís-
undinni, með hressilegheitum og
með því að neita að sýna mér ein-
hveija vorkunnsemi. Það vildi svo
til að Kjartan þekkti Valdimar Olsen
vel og reyndar Magnús og Sigurbjörn
einnig.
Skömmu eftir að ég kom út heimt-
aði Kjartan að ég færi með honum
og nokkrum félögum okkar út að
skemmta okkur. Við fórum fyrst á
Röðul og síðan í Þórskaffi eins og
venja var áður fyrr. Þetta var í fyrsta
sinn sem ég fór út á meðal fólks, eft-
ir að mér hafði verið gefið frelsi á ný.
Viö höfðum ekki setið inni á Röðli
nema í nokkrar mínútur þegar Kjart-
an bað mig að koma með sér á bar-
inn. Hann gekk af stað allsposkur á
svip og ekki sá ég betur en að bar-
þjóninn vissi að eitthvað væri á
seyði. Kjartan pantaði glös á bam-
um, rétti mér annað og lyfti hinu upp
um leið og hann mælti sinni háu og
hljómmiklu röddu: „Einar Bollason,
ég má til með aö kynna þig fyrir
manni, sem þú reyndar ættir að
þekKja, en þið tilheyrið vist einu al-
ræmdasta glæpagengi sem farið hef-
ur um land okkar undanfarin ár.“
Ég vissi ekki hvaðan á mig stóð
veðrið, mér dauðbrá og ég blóðroðn-
aði. Ég var tregur til að fara út með
vinum mínum þetta kvöld og haíði
því látið fara Utið fyrir mér þann
stutta tíma sem ég hafði setið inni á
Röðh. Þessi uppákoma Kjartans var
ekki til að draga úr öryggisleysi
mínu, allavega ekki í fyrstu, en
Kjartan vissi hvað hann söng.
Hann vildi að það færi ekki fram-
hjá neinum sem á bamum sat, að
hann var að kynna Einar Bollason
og Valdimar Olsen hvorn fyrir hin-
um. Þá leit ég Valdimar augum fyrsta
sinni, en í 105 daga höfðum við setið
hvor í sínum fangaklefanum, í sama
fangelsi, grunaðir um aöild að einu
óhugnanlegasta sakamáli íslands-
sögunnar. Valdimar stóð við annan
enda barsins með félögum sínum,
sem vissu vel hvað til stóð. Hann
hefur þó eflaust verið jafngrunlaus
og ég. Kjartan hefur oft haft gaman
af að minnast á þessa uppákomu,
þegar aðalmennimir í „glæpageng-
inu“ vom kynntir og það að aflok-
inni fangelsisvist.
Kjartan L. Pálsson
um Einar Bollason
Þar sem ég er einn af bestu vinum
Einars má segja að ég hafi upplifað
þann anga Geirfinnsmálsins sem
snerti hann, á nokkuð sérstakan
hátt. Ég hafði fylgst með Einari er
ég var iþróttafréttamaður á Vísi og
hann lék körfuknattleik, en skömmu
fyrir handtökuna hafði ég verið flutt-
ur yfir í lögreglufréttir.
Mér kom mjög á óvart þegar ég
heyrði Einar bendlaðan við máhö
með þessum hætti og gmnaði mig
þá ekki að ég ætti eftir að vera kallað-
ur til yfirheyrslu vegna handtöku
hans.
Eins og þeir vita, sem fylgdust meö
Geirfinnsmálinu á sínum tíma, sner-
ist það m.a. um smygl. Þess vegna
fannst lögreglunni mjög grunsamlegt
þegar hún komst að því að Einar átti
flösku af 75% vodka eða gaddavír,
eins og vínið var kaliað í daglegu
tah. Auðvitað sá lögreglan á auga-
bragði að flaskan var ekki keypt i
Ríkinu, svo að henni hiaut að hafa
verið smyglað inn í landið. Einar
hefur líklega þurft aö svara fyrir
hvar hann hafi fengið flöskuna og
því hefur hann réttilega bent á mig.
Flöskuna fékk hann lánaða hjá mér
einhverju sinni þegar hann átti von
á gestum með htlum'fyrirvara eins
og gengur.
Lögreglan innti mig eftir því hvar
ég hefði fengiö flöskuna og svaraði
ég þvi til að ég hefði fundið hana á
steini niður við höfn. Þeir vissu jafn-
vel og ég að það var haugalygi, en
ég vildi ekki koma höggi á góðan
kunningja minn, sjómann, sem hafði
útvegað mér hana. Lögreglan sagði
því við mig:
„Heldur þú að við trúum því?“
„Ég trúi því ekki sjálfur og hef far-
ið aftur og aftur niður að höfn til að
athuga hvort ég fyndi ekki fleiri,“
sagði ég. Þeir létu það svar nægja og
glottu við tönn.
Ég trúði ekki eitt andartak að Einar
væri sekur um nokkuð tengt Geirf-
innsmálinu. Ef svo hefði verið, hefði
ég vitað um það. Við vorum svo nán-
ir vinir að Einar hefði ekki getað lent
í ógöngum án þess að ég hefði vitaö
af því. Þess vegna kom mér aldrei til
hugar að hann væri sekur, auk þess
vissi ég hvem mann hann hafði, og
hefur, að geyma og það eitt hefði
dugað mér 111 að trúa sakleysi hans.
Aldrei einn
Tíminn sem Einar sat inni hefur
án vafa verið honum ægileg raun.
Ég gerði það sem ég gat til að létta
honum veruna í fangelsinu með því
að senda honum bækur. Öm Hösk-
uldsson, sakadómari, var góður
kunningi minn og gaf hann mér
heimild til að senda Einari tvær bæk-
ur. Ég vildi sýna Einari að þrátt fyr-
ir allt væri gott að slá á létta strengi
og valdi því bækurnar með það fyrir
augum. Fyrri bókin var dönsk
kennslubók um 110 spilakapla, en
hin hét einfaldlega Flóttinn mikh!
Þegar Einar losnaði úr prísundinni
færði ég honrnn hljómplötu með lag-
inu „You never walk alone“, sem
gæti útiagst á íslensku: „Þú ert aldr-
ei einn“. Einar skildi manna best
þessar kveðjur mínar og félaga okkar
í formi bóka og hljómplötu, og ég
þykist vita að þær hafi komið að góð-
um notum.
(Ath.: Millifyrirsagnir eru blaðsins)
ALLT fyrir
GLUGGANN
úrval, gæði, þjónusta
Rimlagluggatjöld í yfir 30
litum. Sérsniðin fyrir
hvern glugga eftir máli.
Sendum í póstkröfu um
land allt.
Síðumúla 32 - Reykjavík
Sími: 31870 - 688770
Álnabær
Gluggatjaldaþjónustan
Lækjarkot
Báran
S.G. Búðin
Stoö
Brimnes
Saumahornið
Skagfirðingabúð
Torgið
Húsgagnaloftið
Litabúðin
Málningarbúðin
Keflavík
Akureyri
Hafnarfirði
Grindavík
Selfossi
Þorlákshöfn
Vestmannaeyjum
Höfn
Sauðárkróki
Siglufirði
ísafirði
Ólafsvík
Akranesi
BESTU T0LVUKAUPIN
i486 #
66-DX4100MHZ
vélar á verði frá
IPA POUUTIOM MiVINTIR
VL:kr. 112.900 r--
PCI: kr. 122.900 _>.. . -Á V
til £«tecfit.W L&i&ÓSni ixLiívXki ‘Miítiíí B83EES1 '• \
Minnisstækkun í 8MB, v, ,’,v *rjtfdöhiil )
kr. 19.000 ‘ ..IQ
15"Tatungskjárístað14" fchgÉI ?fTI ^
kr. 11.900 Gæðl!
214 MB harður diskur m/vél.............kr. 17.000
420 M B harður diskur m/vél............kr. 27.450
Word 6, með gluggapúka.................kr. 24.900
MS-Office 4,2, með gluggapúka..........kr. 49.900
Oki Laser 400 prentari.................kr. 49.900
Sharp JX-9400 prentari.................kr. 59.900
Star Laser 4 III Postscript prentari
.................kr. 66.900
Nálaprentarar á verði frá
.................kr. 14.900
TÆKNIBUNAÐUR
Suðurlandsbraut 12 - sími 91 -813033 - fax 91 -813035