Dagblaðið Vísir - DV - 09.09.1995, Blaðsíða 12

Dagblaðið Vísir - DV - 09.09.1995, Blaðsíða 12
12 LAUGARDAGUR 9. SEPTEMBER 1994 erlend bóksjá Metsölukiljur Bandaríkin Skáldsögur: 1. Patrlcla Cornwell: The Body Farm. 2. Stephen Klng: Insomnla. 3. Celeb Carr: The Alienlst. 4. Carol Shlelds: The Stone Dlarles. 5. Tom Clancy: Debt of Honor. 6. Barbara Taylor Bradford: Everythlng to Galn. 7. John Grlsham: The Chamber. 8. John T. Lescroart: The 13th Juror. 9. Phillip Margolln: The Last Innocent Man. 10. Nora Roberts: Born In lce. 11. Ellzabeth George: Playlng for the Ashes. 12. Jude Deveraux: Remembrance. 13. Peter Benchley: Whlte Shark. 14. Chatherlne Coulter: The Nlghtlngale Legacy. 15. Jayne Ann Krentz: Trust me. Rit almenns eölis: 1. Richard Preston: The Hot Zone. 2. J. Lovell & J. Kluger: Apollo 13. 3. Mary Plpher: Revivlng Ophella. 4. B.J. Eadie & C. Taylor: Embraced by the Llght. 5. Thomas Moore: Care of the Soul. 6. M. Scott Peck: The Road Less Travelled. 7. Hope Edelman: Motherless Daughters. 8. Maya Angelpu: I Know why the Caged Bird Slngs. 9. Thomas Moore: Soul Mates. 10. Balley Whlte: Mama Makes up Her Mlnd. f 11. Delany, Delany & Hearth: Havíng Our Say. 12. Nlcholas Dawldoff: The Catcher Was a Spy. 13. LouAnne Johnson: Dangerous Minds. 14. Karen Armstrong: A Hlstory of God. 15. Gail Sheehy: The Sllent Passage. (ByflUt n New Yark limoi Boík Roview) vísindi Alsæla veidur heilaskaða Vísindamenn viö Johns Hopkins háskólann í Baltimore hafa fundið nýjar sannanir fyrir því aö hið vin- sæla fíkniefni, alsæla, geti valdið varanlegum heilaskaða sem hefur skapgerðarbreyt- ingar í fór meö sér. Líffræðingar vissu að lyfið olli því að taugafrumur misstu taugasímana sem tengja þær viö frumur annars staöar í heilanum. En þar sem nýir taugasímar geta sprottið töldu margir að skaöinn væri ekki varanlegur. Nú hefur hins vegar komiö á daginn að taugasímar í rottum og öpum sem fengu alsælu vaxa óeðli- lega, segir í grein í ritinu New Scientist. Bólusetningin virkar Bólusetning gegn inflúensu virkar og því oftar sem meim láta sprauta sig þeim mun minni hætta er á að leggjast í bælið. Það eru breskir læknar sem haida þessu fram. Læknarnir rannsökuðu dánartíðni meðal eitt þúsund manna. Þeir komust að því að 41 prósents mínni líkur voru á því að sjúklingur dæi af völdum inflúensu ef hann heföi einhvern tíma veriö bólusettur. Enn minni líkur voru svo á aö deyja af völdum sjúkdómsins ef menn höföu verið bólusettir oftar en einu sinni. Umsjón Guðlaugur Bergmundsson Ende - skáld ævintýranna Langvinsælasti barnabókahöf- undur Þjóðverja á þessari öld, Mich- ael Ende, lést á dögunum, 65 ára að aldri. Banamein hans var krabba- mein. Hann fæddist í bænum Garmisch- Partenkirchen í íjallahéruðum Bæj- aralands 12. nóvember árið 1929. Faðir hans, Edgar, var listmálari af skóla súrrealista. Michael vandist snemma á félagsskap málara, mynd- höggvara og rithöfunda. I verkum sínum íjallar Michael um átök góðs og ills. Þar gat hann skrifað út frá eigin reynslu. Lista- verk föður hans lentu á bannlista nasista árið 1936. Sjálfur lærði hann á barnsaldri mikilvægi þess að þegja um það sem rætt var á heimil- inu. „Það efldi sköpunargáfu mína,“ sagði hann í viðtali í fyrra. „Börn læra yfirleitt ekki að meta sérhvert orð en það varð ég að tileinka mér mjög ungur.“ Hann var neyddur til inngöngu í Hitlersæskuna á lokaárum stríðs- ins, þegar hann var 15 ára, og kall- aður til herþjónustu. Þrír félagar hans féllu á fyrsta degi. Fákk þýsku barnabókaverðlaunin Að strfðinu loknu gerðist Michael leikari, gagnrýndi kvikmyndir fyrir útvarpsstöð og samdi stutta gaman- þætti fyrir svið. En honum gekk illa að slá í gegn. Loks ákvað hann á síðari hluta sjötta áratugarins að gera lokatil- raun til að ná árangri sem rithöf- undur. Hann samdi langa sögu, Jim Knopf und Lukas der Lokomoti- Umsjón Elías Snæland Jónsson veftihrer. Handritinu var hafnað af tíu forlögum. En þegar það kom loks út í tveimur bindum stóð ekki á við- brögðunum. Fyrir fyrra bindið, sem kom út árið 1960, fékk hann þýsku barnabókaverðlaunin. í kjölfar seinna bindisins fylgdu bæði út- varps- og sjónvarpsleikrit sem byggð voru á þessari óvenjulegu sögu um drenginn Jim, járnbrautar- lestina Emmu og lestarstjórann Lúkas í Lummerlandi. Michael varð samstundis metsöluhöfundur. Flúði til Ítalíu Hann lenti hins vegar í kröppum dansi þegar leið að lokum sjöunda áratugarins. Þá var hann gagnrýnd- ur harkalega fyrir að semja bara ævintýri. Arásirnar fengu mjög á Michael sem flutti úr landi og settist að á ftalíu. Þar skrifaði hann næstu metsölubók sína, Momo, sem kom út árið 1972, en hún fjallar um litla stúlku sem tekst á við tímaþjófa. Sagan féll sérlega vel 1 kramið hjá umhverfisverndarsinnum sem sóttu í sig veðrið í Þýskalandi á þessum árum. Það átti ekki síður við um frægustu sögu Michaels, Die unendliche Geschichte eða Söguna endalausu sem kom fyrst út árið 1979. Sú saga fór sigurför um heim- inn, var þýdd á nærri fjörutíu tungumál, seldist í meira en þremur milljónum eintaka og varð efni í þrjár kvikmyndir. Michael Ende var mjög andvígur ríkjandi gildismati nytseminnar. Hann gaf ímyndunaraflinu lausan tauminn í sögum sínum og var bjartsýnn á sigur hins góða. Ýmsir gagnrýnendur hafa skipað sögum hans á bekk með sígildum ævintýr- um á borð við Pétur Pan og Lísu í Undralandi. Michael var tvíkvæntur. Fyrri kona hans andaðist árið 1985 en sú síðari, japanski þýðandinn Marika Sato, lifir mann sinn. Síðustu árin bjó hann á ný í Þýskalandi og and- aðist á sjúkrahúsi í Stuttgart. Maraþonhlaup geta styrkt ónæmiskerfið Maraþonhlauparar eru alla jafna hraustari en þeir sem ekki æfa jafn stíft. Maraþonhlaup eru þess kannski vald- andi að ónæmiskerfi líkamans missir tímabundið hæfni sína til að berjast gegn sýkingum. Langtímaáhrifin kunna hins vegar að vera þveröfug. Mara- þonhlaup virðast nefnilega styrkja ónæmiskerfið þegar til lengri tíma er lit- ið, segja vísinda- menn við Appalachia ríkisháskólann í Boo- ne í Norður-Kar- ólínufylki í Banda- ríkjunum. Rannsóknir hafa bent til þess að mara- þonhlaupurum sé hættara við að fá kvef og ýmsa kvilla í efri hluta öndunar- vegarins næstu vik- una á eftir maraþon- hlaupi. Þeir • sem hlaupa maraþon reglulega virðast aftur á móti ekki jafn gjamir á að leggjast í rúmið vegna veikinda og þeir sem æfa ekki jafn stíft. Vísindamennirnir í Appalachia ríkisháskólanum, undir forustu Davids C. Niemans, fengu starfs- bræður sína við sjúkrahús Loma Linda háskólans og Austur-Tenn- essee ríkisháskólann í lið með sér og rannsökuðu tuttugu og tvo karl- menn sem höfðu lokið að minnsta kosti sjö maraþonhlaupum og höfðu stundað æfingar í fjögur ár hið minnsta. Meðaltími mannanna í maraþonhlaupi var 175 mínútur, sem þýðir að þeir eru í fremstu röð þótt ekki nái þeir í úrvalsflokk. Hlaupararnir voru bornir saman við samanburðarhóp átján karla sem stunduðu líkamsrækt ekki oft- ar en tvisvar til þrisvar í viku og ekki lengur en í fimmtán til þrjátíu mínútur í senn. Meðalaldur beggja hópa var 38 ár en maraþon- hlauparamir voru áber- andi grennri og þolmeiri en samanburðarhópur- inn. Þátttakendur í rannsókn- inni fostuðu og.féllust á að stunda ekki neitt lík- amlegt erfiði í tólf til fimmtán klukkustundir áður en tekið var úr þeim blóðsýni. Vísindamenn- imir mældu einnig hæð karlanna, þyngd, hjart- slátt í hvíld og líkams- byggingu. Blóðprufur sýndu að flöldi ákveðinna tegunda hvítra blóðkorna, eins konar fótgönguliða ónæmiskerfisins, var jafn í hvorum hóp fyrir sig. Hins vegar var munur milli hópanna í starfsemi náttúrulegra dráps- frumna sem hafa stjórn á sýkingum af völdum baktería og veira og nokkurra teg- unda krabbameins. Frumur þessar voru 57 prósent virkari hjá mara- þonhlaupurum en hinum, en það er gífurleg aukning, segir Nieman. Rannsóknin leiddi einnig í ljós að starfsemi þessara drápsfrumna minnkar við mikla áreynslu og kann það að skýra að maraþon- hlauparar fá gjarnan kvef fyrstu vikuna eftir hlaupið. Metsölukiljur Bretland Skáldsögur: 1. Tom Clancy: Debt of Honour. 2. Patrlcla D. Cornwell: The Botly Farm. 3. Maeve Binchy: The Glass Lake. 4. Danlelle Steel: Acddent. 5. Italo Calvino: Ten Itallan Folk Tales. 6. Anais Nln: A Model. 7. Barbara Taylor Bradford: Everythlng to Galn. 8. Oscar Wilde: The Happy Prlnce. 9. Anton Chekhov: The Black Monk. 10. John Grlsham: The Chamber. Rlt almenns eölis: 1. Albert Camus: Summer. 2. Splke Milligan: Gunner Mllllgan 954024. 3. Ellzabeth Davld: l'll Be with You In the Squeezlng of a Lemon. 4. Sigmund Freud: Flve Lectures on Psycho-Analysls. 5. Marcus Aurellus: Meditatlons. S. James Herriot: Seven Yorkshlre Tales. 7. Kahlll Glbran: Prophet, Madman, Wanderer. 8. Paul Theroux: Down the Yangtze. 9. Vlrglnla Woolf: Kllling the Angel In the House. 10. Dlrk Bogarde: From Le Plgeonnier. (Byggl á Ihe Stmday Tintei) Danmörk 1. Jung Chang: Vllde svaner. 2. Joanns Trollope: Den spanske elsker. 3. Llse Norgaard: Kun en plge. 4. Josteln Gaarder: Sofies verden. 5. Bao Nlnh: Krigens sorg. 6. Ib Mlchael: Vanlllepigen. 7. G”nell G”n: Pu vejen tll Bagdad. (Byggt á Palitiken Snttag) Leyndarmál skallans Franskir læknar skýrðu frá því nýlega að þeir hefðu hugs- anlega fundið leyndardóminn á bak viö skalla. Þeir fengu aðstoö úr heldur óvæntri átt. Sú hjálp kom frá konu einni sem hafði skorist illa á enni og höfuöleðrinu þar fyrir ofan fyrir fimm árum. I kjölfar slyssins missti hún alla til- finningu á svæðinu. Hún skýröi einnig frá því að hár yxi ekki eðliiega aftur. Læknar skoöuðu konuna og komust að því að mikUvæg taug hafði skaddast. Læknam- ir, sem hafa verið að gera rannsóknir á taugaboðefnum, sögðu að samband gæti verið þarna á mUli. í grein í breska læknablað- inu Lancet vísuðu þeir í aörar rannsóknir sem sýndu fram á tengsl mUli taugaboðefna og hárkirtla. Hljóð getur drepið Vísindamenn telja ao búr- hveli lami bráð sína með hijóði áður en það sporðrenn- ir henni. Rannsóknir á hvaln- um sýna að hann getur sent frá sér hljóðbylgjur upp á 265 desíbela styrk. í vatninu mundi sUkt hljóð lama hverja einustu liíandi veru í aUt að fimmtíu metra íjarlægð. Næsta víst er talið að hljóð sem nær 200 desíbela styrk geti drepið en erfitt er að sannreyna það. TU þess þyrfti kjamorkusprengju í 500 metra fjarlægð. Þá yrði hitinn frá sprengjunni fyrri tU að drepa en hljóðið.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.