Þjóðviljinn - 24.12.1961, Qupperneq 15

i GRINÐABOt ;:S
|i Framhald aí lýU'SÍðu.
hitti ég kíinhingja niinn, kaupmann úr
Nolséy,, sém és heimsótti um daginn
og drákk hjá lútsterkasta te sem ég
hef íengið, 'og ég segi: Það ,-er
grind. Já, hún kemur frá Nolsey.
Nolseyingar vita það, að Þórshöfn á
þeim mikið að 'þakka fyrir eyjuna, ,
sem býr til höfhina, útsýnisfegurðina
■ — og gefur þeim líka grindina.
, Um leið og ég kem niður Kónga-
bryggjuna sé ég allsstaðar menn , á
hlaupum, margir hafa hvalvopnin,
grindarlínuna eða sóknaröngulinn í
höndum sér, aðrir ýta bátum á flot
og bíða þess að sá, sem hljóp eftir
kastgrjótinu komi til baka. Einn
þáttur grindarekstursins er í því fólg-
inn að kasta fvrir grindina, smá-
y grjóti, beina henni þannig á rétta leið,
en vandi er bað, svo hún stingi sér
ekki áður en hún er komin í sjálf-
heldu. Geri hún það er sú haetta búin
að hún hverfi og komi upp langan
veg frá bátunum, svo ekki fái þeir
aftur fangstaðar á bráð sinni í það
skiptið.
En þegar ég hef staldrað við stutta
stund hjá hinum óðfúsu veiðigörpum,
sem fæstir hafa gefið sér tíma til þess
að klæðast fötum, er bezt myndu
henta því bióðuga stríði sem nú er
í nánd, •— být ég út á hafnargarðinn.
Þar gefur að iíta heilan flota af bát-
pm og skipum, sem byrjuð eru að
reka. Þarna stendur fólk i hundraða-
tali. Gamlir menn og börn. Konur með
þarnavagna og eins hinar, sem ekki
þurfa énnþá á þeim að halda.
! . Það er kaldi af norðri og dálítil
alda á Nolseyjarfi.rði og bátarnir, sem
óðum flykkjast úf kljúfa hana fagur-
„Hrópin og köllin, grjótkastiö og hvalblásturinn hafa nú náð há-
marki og eftir örskamma stund iekast dauðakvíin, þar sem úrslita-
hríðin hefst í sömu andrá. Grindadrápið cr hafið“.
lega, því varla getur að líta sjófærari
skip, en færeyska bátinn.
Ég skyggi hönd fyrir augu, því senn
mynda bátarnir hálfhring á firðinum
og ég reyni að koma auga á grinda-
vöður. Aldan glepur mér sýn, svo enn
fæ ég ekki séð fórnardýrin, sem um-
hverft hafa þessum rólega höfuðstað
Færeyja á svipstundu, brevtt honum
í nálega stríðsóðan veiðimannabæ, þar
sem hinn hæaláti færeyski sjómaður,
handverksmaðijr og .menntamaður efu
. orðnir að veiðibráðum yígtröllum. sem
engu eira utan því. að komast sem
íyrst í bardagann við grindina. Ég
brosi í kampinn, þegar ég sé dönsku
dátana af herskipinu, sem liggur í
höfninni, þessar sakiausu brúður. Guð
hjálpi þeirn ef þeir kæmust í kast
við ílokk færeyskra grindarmanna í
veiðihug. Hvílíkt lán er það ekki þér,
ó Danmörk, að þú átt menn, sem hafa
skilið það að frelsi þessarar smáu
þjóðar verður ekki fjötrað með vopn-
um, ekki blýi og stáli, heldur hinum,
sem fögð eru að rótum tungu og
menningar um leið og-brosandi „góð-
menni" tala sléttmál við færeyska
leiðtoga og láta ' kiingja hinn þunga
eir. ý “
—i Ég tylíi mér á tá við hafnargarð-
inn — og nú sé ég móta fyrir hvala-.
vöðunni, það gl.ittir" á siétt bökiri og.'
hníflarnir skera öldúna. Soorðaköst og
b!ástrar marka nú sviðið innan víta-
teigsins, sem mennirnir hafa rist bráð
sinni. Það er kominn hraði í rekstur-
inn og flotinn stefnir til hafnar. Allir
biða í cfvæni bess hvernig takast
muni að koma grindinni inn í Vogs-
botna. Það er hrópað og skrafað um
það hversu stór vaðan sé, é? legg
eyrun við máli þeirra sem eldri eru
og gerst mega vita. hvað í vændum
er og þeir tala um 50—100 hvali.
Það er ekki ,.stór“ grind á færeyska
vísu. En spennan er sú sama, bað sé
ég á andlitum fólksins. Nú er hlaupið
yzt á hafnargarðinn og ég fylgist með
straumnum. Grindin er komin inn i
hafnarmynnið og nú eru hróp veiði-
manna og grjótkast að komast í al-
glevming. Aðeins stutta stund stanza^
fólkið á bryggjuendanum og horfir á
grindáflotann. Þarna standa striðs-
mennirnir á herskipinu og bera hönd
upp að matrósahúfunum sínum, en
einn yfirmaður beinir sjónauka að
þessftri fágætu styrjöld, i ríki Dana.
Síðan tekur allur mannskarinn á
bryggjunni á rás og nú er hlaupið
sém le'ið Figgur inn á garðinn fyrir
framan Hótel Færeyjar. Þar haía
hundruð nianna tekið sér stöðu alla
leiðina út í Þingnesið.
Hrcpin og köllin, grjótkastið og
hvalablásturinn hafa nú náð hámarki
og eftir örskamma stund lokast dauða-
kvíin, þar sem úrslitahriðin hefst í
sömu andrá. Grindadrápið er haíið.
Vígamennirnir tvihenda grindavopnin
og stinga. Blóðstrengurinn gýs upp.
hefst í boga cg fellur í sjóinn, sem
Framhald á 16. síðu
B
-3
tarfl
JÖLABtAÐ ÞJÓSVlLJAjSS ~ (J§.
4. leik
B - 1
B-2
uirnið tali
SKAKGETRAUN
Nú, eins og í fyrra, er lesendum
ætlaó' aö glíma við átta skákstööur:
A-flokkur em skákdæmi, en B-
flokkur eru stööur úr tefldum skák-
um. Hvítur á leik í öllum stöðun-
um.
Veitt yerða þrenn verðlaun:
1. verölaun kr. 400,00, hlýtur sá,
sem leysir rétt flest, af öllum átta
skákstöðunum.
2. verðlaun kr. 200,00, hlýtur sá,
sem leysir flest skákdæmanna rétt,
þ. e. A-flokks dæmin, og 3. verö-
laun, kr. 200,00, hlýtur sá, sem
leysir flest verkefnin í B-flokki rétt.
Þess er vænzt, aö allir, sem glíma
viö verkefnið, sendi Iausnir sínar
LAUSN Á SKÁKGETRAUN ÞJÓÐVILJANS:
[Skrifiö lausnarleikinn hér aftan viö einkenni dæmisins]
A - FLOKKUR: B - FLOKKUR:
til ÞjóÖviljans, eins fyrir því þótt
þeir leysi aðeins fá dæmanna.
Nægir að rita á bréfiö:
Þjóðviljinn, Reykjavík -— Skák-
getraun — og varðandi sjálfar
lausnirnar nægir aö rita 1. leikinn.
inná meöfylgjandi seðil — eða skrá
þar „nei“ ef dæmiö er óleysanlegt
(A-flokkur) eða hvítur á ekki unn-
ið tafliö (B-flokkur).
Þó er æskilegt aö menn láti
fylgja bréf með lausninhi, þar sem
hún er skýrö nánar, og þess ann-
ars getið, sem glíman við dæmin
gaf tilefni til.
La,usnirnar þurfa að berast Þjóö-
viljanum í síöasta lagi 15. janúar
næstkomandi.

<m ' m 'tsíi mS Wá'W x. WM* x. t ‘ t
í 4 m
il 11 93 H
' 'WM ‘ <-3 A i i 1 f
■ : M f mtw' mí mm & tm
m Ú 'óM
B. 1 — A hv. unnið tafl
m&m fi m
nt'p
m m m m
■w i?'
tmm'mm
B. 2 — Á hv. unnið tafl
m
4, X t t
tw m irs
SS' M&M&Whs
tm mtm m
mm
m