Þjóðviljinn - 24.12.1961, Síða 41
rííijryir';! .cr'.j (>>, .1 >i
Kaupfélag Skagfirðinga
cskar öllum viðskiptavinum sínum gleðilegra jóla
og farsældar á komandi ári.
Kaupfélag Skagfirðinga
Sauðárkróki.
jólin nálgast
Við viljum minna félagsmenn og aðra á, að hjá okkur fáið þið
ílcst það, er þarf til jólanna. Gagnlegar vörur til gjafa. Allt í jóla-
bakstui’inn — Jólaávextina — Nýlenduvörur allskonar — Hrein-
lætisvörur — Tilbúinn fatnað — Vefnaðarvöru — Skófatnað og
aðrar fáanlegar nauðsynjan.
Gleðileg jól. Farsælt komandi ár. Þökkum viðskiptin!
Eflið ykkar eigið verzlunarfélag með því að skipta
fyrst og fremst við það.
Kaupféiag ísfirðinga
gerðum íantabrögðum á meðan viðvor-
um að yfirbuga'.þá og koma þeim á
öruggan stað úndir þiljum þar sem fé-
lagar þeirra gátu gætt þeirra.
Estella lagðist að togarabryggjunni,
engir menn sáust þar á ferli við höfn-.,;,;
ina. Þegar landfestar höfðu verið se^tjf,, jE
ar, hljóp Brynjólfur strax í land og
sótti vörubifreið sem björgunarsveitin
hafði til umráða, því koma þurfti faiW
angri Dolmasar í land. Dolmas sjóliðs- :ii
foringi var sonur. milljónaeigandát ííiV
Kanada, hann hafði því góð fjárráð
og bjó í tveggja herbergja íbúð á Hótel
Borg, þar sem hann borðaði líka oft
þegar hann var í landi. Annars heyrði
það meira til undantekninga að hann
færi í slíka ieiðangra þar sem hann
stóð næstur aðmírálnum að metorðum.
Annars var þetta mjög geðfelldur mað-
ur, eitthvað yfir þrítugsaldur, rólegur
í framkomu, og að því leyti frábrugð-
in Englendingi að hann var afskaplega
ör á fé, og vildi allt greiða sem fyrir
hann sjá.lfan var gert. Worslín gamli
aðmíráll gekk í land að lokinni sjó-
ferðinni og kvaddi að hermannasið.
Við fengum skilaboð frá honum þar
sem hann þakkaði okkur fyrir frammi-
stöðuna við björgunina.
Dolmas sjóliðsforingi þakkaði okkur
hinsvegar fyrir sjálfur persónulega og
leysti okkur út með gjöfum. Við Bryn-
jólfur lögðum nú a£ stað með farangur
sjóliðsforingjans sem flytja átti upp á
herbergi hans á Hótel Borg. Þegar við
höfðum hringt dyrabjöliunni á Borg-
inni og næturvörður komið til dyra,
þá var okkur hleypt inn, eftir að hafa .
sagt erindið.
Handtöskur Dolmasar voru komnar
upp að herbergisdyrum hjá honum, og
við Brynjólfur komnir aftur niður í
and.dyri hússins. þegar hópur íslenzkra
lögregluþjóna kom á rruáti okkur í and-
dyrinu og krafðist þess, aö íá að vita
hvaða innihaid væri í töskunum sem
við hefðurrf ‘farið með fnn í hótéiið.
Við Brynjólfur sögðum eins og satt
var, að um innihald væri okkur ókunn-
u.gt, en hinsvegar gætum við sagt þeim
hver eigandinn væri, og gerðurn það.
Rétt í sama mund kom Dolmas sjóliðs-
foringi inn úr dyrunum í fullum emb-
ættisskrúða og heilsaði að hermanna-
sið. Hér kemur eigandinn, herrar mín-
ir, sögðum við og undum okkur út um
dyrnar, og beint inn í bifreiöina sem
stóð við gangstéttina. Gjafir Doímasár.--
sjóliðsforingja voru nefnilega innpakk-
aðar á bílpallinum og við vorum eng-
anveginn öruggir um að í þeim leynd-
ist ekki eitthvað af tollskyldum varn-
ingi. Þegar við ókum í burtu kölluðu
lögregluþjónarnir áj*ftir okkuii?. „Hvað
enuð þið með 4t'Jbílpallinqra?" Viö
heyrðum ekki köiíin og ókum hratt i
burtu., því engirtn er skyldugur að'
hjjýðá því sem hann ekki heyrír.
Rússnesku hjólbarðarnir eru mikið endurbætt-
ir og- hafa unnið sér verðugt lof þeirra bif-
reiðaeigenda sem oft þurfa að aka á niisjöfn-
um vegum eða hreinum vegleysum, slitþol
þeirra er ótrúlegt, enda bæði efni og vinria mið-
að við að framleiðslan sé bctri cn áður þekkt-
ist. Munið að spyrja þá, sem reynslu liafa af
þessum frábæru hjólbörðum einmitt liér, við
hin erfiðu skilyrði í landbúnaði, þungaflutn-
ingiim og einkaakstri.
99.9% NATTURUGUMMI
Befra verS -
meiri gœði
MARS TRADING COMPANY
Klapparstíg :’() — Simi . . . . ....* .
•i i
JÖLABLAÐ ÞJÓÐVILJANS — (41