Þjóðviljinn - 24.12.1965, Síða 16
HEILDVERZLUN
ÞÓRODDS E. JÓNSSONAR
Hafnarstræti 15 — Reykjavik.
Sími 11747 — Símncfni: Þóroddur.
Kaupir ætíð hæsta verði:
Skreið — Gærur — Húðir
Kálfskinn —■ selskinn —
Grásleppuhrogn.
IÍTVFCUAN |K| ÍC| AM|\C
III V CIUDMN SÍMI ll\l lilLAIilÍJ 1 7 0 6 0
Annast öll venjuleg bankavið- tJ T 1 B Ú
skipti innan lands og utan. er í Reykjavík á Laugavegi 105.
□ Sími 11072.
Tekur á móti íé í hlaupareikn- ing og til ávöxtunar með spari- □ ÚTIBÚ ÚTI Á LANDI: Akureyri
sjóðskjörum með og án upp-
sagnarfrests. □ loaiiXUi Keflavík Seyðisfirði
Ríkisábyrgð er á Öllu spari- Siglufirði
sjóðsfé í bankanum. Vestmannaeyjum
eftir ýmsa leigjendur, en af
þeirri konu, sem hann leitaði
að, og ekki var ólíklegt að átt
hefði þarna heima, fann hann
hvorki tangur né tötur. Þá
datt honum í hug að spyrja
ráðskonuna. Hann æddi út úr
þessu reimleikaherbergi, niður
aila stiga, unz hann kom að
dyrum sem ljósglætu lagði út
um. Hún kom óðar til dyra er
hann barði. Hann reyndi að
láta sem ekkert væri.
„Viljið þér ekki segja mér
það, frú, hver leigði þetta her-
bergi á undan mér?‘‘ sagði
hann í bænarrómi.
„Það vil ég gjarnan gera,
herra. Ég sagði yður það
reyndar áðan. Þau hétu
Sprowls og Moony, eins og ég
sagði. Hún var kölluð Britta
Sprowls við leikhúsið, en engu
að síðar var hún gift herra
Moony. Ailir vita að í mínu
húsi líðst engin ósiðsemi. Gift-
ingarvottorðið þeiira hékk i
ramma á nagla yfir . t .“
„Hvernig var þessi ungfrú
Sprowis, — ég meina, hvernig
leit hún út?“
,,Já, hún var dökkhærð,
herra, lágvaxin, og þrýstin, og
dálítið skrýtileg í sjón. Þau
fóru á þriðjudegi fyrir viku.“
,,Og þar á undan?“
„Já, það var einhleypur mað-
ur, sem eitthvað var riðinn við
áburðarvagna. Hann skuldaði
mér fyrir viku, þegar hann fór.
Þar áður var frú Crowder með
tvö börn sem hún átti, og þau
voru í fjóra mánuði, og þar
áður var herra Doyle, gamall
maður, sonur hans borgaði fyr-
ir hann. Það er nú ár síðan
kann kom, og lengra man ég
ekki.“
Hann þakkaði henni fyrir og
staulaðist uþp í herbergið.
Það virtist nú autt og snautt.
Reseduilmurinn var horfinn. I
stað hans var kominn óþefur
af mygluðu áklæði, innibyrgt
loft.
Nú hvarf honum öll von, og
með henni trúin. Hann sat
fyrst agndofa og starði á gas-
ljósið, gulleitt og suðandi. Síð-
an fór hánn yfir að rúminú,
tók lökin og reif í lengjur,
alls konar prentun,
stór og smá, einlit og fjöllit.
ef þér þurfið
á pre-ntvinnu að halda, þá leitið
upplýsinga hjá okkur.
prentsmiðjan O D D I h/f
Grettisgötu 16. — Sími 20280 — 3 línur.
16 — JÓLABLAÐ