Þjóðviljinn - 24.12.1965, Qupperneq 28

Kaupum og hraðfrystum
allar fiskafurðir
Öskum öllum viðskiptavinum vorum GLEÐILEGRA
JÖLA og farsæls komandi árs4
Hraðfrystihús Túlknafjarðar h.f.
Ölafsvík, Hellissandur og nágrenni
öskum ykkur öllum gleðilegra jóla og
farsældar á komandi ári. — Þökkum ^góð
viðskipti og ánægjulegt samstarf.
KAUPFÉLAC SNÆFELUNéA
ölafsvík og Hellissandi.
um Leilu J. Finckney. Og ég
sé hamingjuendinn nálgast óð-
fluga! Fyrir um það bil viku
lenti stúlka í bílslysi fyrir ut-
an húsið óg ég hef þurft að
hýsa hana allan þann tíma. Ég
sé fram á það að fyrr eða síð-
ar biðji ég hana að giftast mér.
— Gerðu það ekki, sagði
McKinnon. sem var fæddur
piparsveinn. Þú ert of ungur
til þess að giftast.
— Það var Metúsalem líka,
sagði James. sem var enn
fæddari piparsveinn en um-
boðsmaður hans. En þrátt fyr-
ir allt veit ég, að ég geri það.
Það eru áhrifin af þessu voða-
lega húsi, sem eru að sliga
mig, Ég er eins og rekald fyr-
ir vindi. Á mig þrýsta öfl, sem
mér er um megn að standast.
t morgun greip ég s.iálfan mig
í því að kyssa hundinn henn-
ar!
— Hvert í veinandi!
— Þetta var nú það sem ég
gerði. Og ég þoli ekki kvik-
indið! I gær fór ég á fætur við
sólarupprás og tíndi handa
henni döggvot blóm.
— Rodam!
— Þetta er staðreynd! Ég
lagði þau við dyrnar hennar og
fór niður og bölvaði sjálfum
mér i sand og ösku alla leið-
ina. Og svo þarf ráðskonan
auðvitað,. að standa, fyrir neð-
an -stigann og brosa undir-
furðulega. Hafi hún ekki taut-
aþ, guð. þlessi ; ykkur, börnin
mín,— nú þá hafa eyrun svik-
ið mig. . - . • ' . -’.•
— Hversvegna tekurðu, ekki
hatt. þinn , og . staf- og stingur
- •: v
— Ef ég geri það. þá tapa ég
fimm þúsund pundum.
— Aha, sagði Skotinn Mc-
Kinnon.
— Ég skil svosem vel hvað
hér hefur skeð. Það er svona
með öll hús þar sem er reimt.
Yfirskynvitjunarsveiflur henn-
ar frænku minnar hafa vafizt
inn í allan húsbúnaðinn og
skapað andrúmsloft sem þving-
ar alla sem inn koma til þess
að skipta yfir á sömu bylgju-
lengd. Það er annaðhvort þetta
eða þá eitthvað f sambandi við
fjórðu víddina.
McKinnon hló háðslega.
— Svona, svona, sagði hann
aftur, þetta er hrein ímyndun.
Það sem skeð hefur er það að
þú hefur unnið of mikið Þú
skalt sanna til. að þetta magn-
aða andrúmsloft þitt hefur
engin áhrif á míg.
— Það var nú einmitt þess-
vegna, sem ég það þig að
koma. Ég var að vona, að þú
gætir leyst mig undan fjötrun-
um.
— Það er mín mjnnsta kúnst,
sagði McKinnon glaðhlakka-
lega.
Sú staðreynd, að McKinnon
skyldi lítið segia vfir borðum,
o!1i James engum áhyggjum,
Framhald á bls. 73.
28 — JÓLABLAÐ