Þjóðviljinn - 08.05.1982, Blaðsíða 6

6 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 8.-9. mai 1982
DJOÐVIUINN
Málgagn sósfalisma, verkalýds-
hreyfingar og þjóðfrelsis
Ctgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans.
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann.
Ritstjórar: Arni Bergmann, Einar Karl Haraldsson, Kjartan
Ölafsson.
Fréttastjóri: Þórunn Siguröardóttir.
Umsjónarmaöur sunnudagsblaös: Guöjón Friöriksson.
Auglýsingastjóri: Svanhildur Bjarnadóttir.
Afgreiöslustjóri: Filip W. Franksson.
Blaöamenn: Auöur Styrkársdóttir, Helgi Ölafsson, Magnús H
Glslason. Olafur Gislason, Öskar Guömundsson, Sigurdór Sig
urdórsson, Sveinn Kristinsson, Valþór Hlöðversson.
tþróttafréttaritari: Viöir Sigurösson
Útlit og hönnun: Andrea Jónsdóttir, Guöjón Sveinbjörnsson.
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Gunnar Elisson.
Handrita- og prófarkalestur: Elias Mar, Trausti Einarsson.
Auglýsingar: Hildur Ragnars, Sigriður H. Sigurbjörnsdóttir.
Skrifstofa: Guörún Guövaröardóttir, Jóhannes Haröarson.
Afgreiösla: Bára Siguröardóttir, Kristin Pétursdóttir.
Simavarsla: Sigriöur Kristjánsdóttir, Sæunn öladóttir.
Húsmóöir: Bergljót Guöjónsdóttir.
Bflstjóri: Sigrún Báröardóttir
lnnheimtumenn:Brynjólfur Vilhjálmsson, Gunnar Sigurmunds-
son.
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jóns-
dóttir.
Útkeyrsla, afgreiösla og auglýsingar: Slöumúla 6, Reykjavik,
simi: 8 13 33 —
Prentun: Blaöaprent hf.
ritstjórnargreín
Bilderberg
A lusuisse
• Munurinn á málflutningi Geirs Hallgrímssonar á
Alþingi í fyrradag og dr. Mtíllers frá Alusuisse í samn-
ingaviðræðunum þann sama dag var alls enginn. For-
maður Sjálfstæðisflokksins, sem er klúbbfélagi ýmissa
helstu auðjöfra heims í Bilderbergreglunni talar blygð-
unarlaust máli auðhringsins Alusuisse gegn hagsmunum
íslensku þjóðarinnar úr ræðustól á Alþingi. Þetta er
veruleikinn. — Og það er grátbroslegt að s já f ormann Al-
þýðuflokksins dilla rófunni framan í Alusuisse með því
að þykjast móðgaður fyrir hönd Geirs, þegar á þetta er
bent.
• Geir Hallgrímsson og dr. MLiller segja, að íslensk
stjórnvöld ættu f yrst að biðjast afsökunar á móðgunum í
garð Alusuisse. Þá sé hægt að ræða málin. Þeim Geir
Hallgrímssyni og dr. Muller virðist hins vegar ekki koma
í huga, að Alusuisse þurfi að biðja okkur íslendinga af-
sökunar á einu né neinu. Skyldi ekki vera ástæða til þess
fyrir Geir Hallgrímsson, svona með tilliti til komandi
borgarstjórnarkosninga, að rif ja upp sögu þess manns,
sem kallaður hef ur verið faðir Reykjavíkur. Hvað skyldi
sá maður oft hafa þurft að biðja erlenda einokunarkaup-
menn afsökunar samkvæmt siðareglum Geirs Hall-
grímssonar og þeirra Bilderbergfélaga? — En Skúli fó-
geti sótti víst aldrei um inngöngu í Bilderbergreglur síns
tíma og kunni þess vegna ekki það göngulag og það
tungutak sem Geir Hallgrímsson telur hæfa fulltrúum
smáþjóðar í samskiptum við erlent auðvaid.
• Þeir viðurkenndu sérf ræðingar á sviði endurskoðun-
ar og álviðskipta sem að gefnu tilefni voru tilkvaddir af
íslenskum stjórnvöldum til að rannsaka viðskipti Alusu-
isse við dótturfyrirtæki sitt hér, hafa komist að niður-
stöðum. — Niðurstöðurnar eru þær, að á árunum 1975 —
1980, að báðum meðtöldum, hafi Alusuisse selt hingað
hráef ni — súrál og rafskaut — á langtum hærra verði en
vera bar samkvæmt samningum. Að dómi hinna virtu
erlendu sérfræðinga er sá verðmunur sem hér um ræðir
a.m.k. 400 miljónir nýkróna á núverandi verðlagi, og
tekjuafgangur álversins hér því bókfærður þetta miklu
lægri en vera átti.
• Það er ekki Hjörleif ur Guttormsson, sem hef ur búið
til þessa tölu, heldur er hún niðurstaða ýtarlegrar rann-
sóknar nokkurra færustu sérfræðinga í veröldinni á
þessu sviði.
• Og svo eigum við, samkvæmt siðfræði Bilderberg-
reglunnar, að biðjast afsökunar á þvi að hafa farið að
nefna þetta litilræði!!
• Ætli við látum ekki formanni Sjálfstæðisflokksins
knéfallið eftir.
• Það skiptir ekki miklu máli, hvort menn vilja kalla
bókhaldskúnstir Alusuisse „svik" eða „vanefndir á
samningi". Það eru staðreyndirnar sjálfar sem tala
skýru máli.
• Það eru ekki deilurnar um hin liðnu ár sem standa í
vegi fyrir samningum um hækkað raforkuverð. Af hálf u
íslenskra stjórnvalda hefur margoft verið boðið að
leggja hin eldri deilumál sameiginlega fyrir gerðardóm,
sem þar legði úrskurð á. Alusuisse hefur engu að síður
neitað þverlega öllum kröfum um hækkun raforkuverðs-
ins, eða aðrar breytingar. En þótt deilurnar um „hækkun
i haf i" séu meiriháttar mál, þá skiptir verðlagning á raf-
orkunrii þó langtum meira máli, sé litið fram á veginn.
Þar erum við bundin við nær óbreytt orkuverð til ársins
20Í4 — einn þriðja af framleiðslukostnaði orkunnar —
samkvæmtþeim samningum, sem Geir Hallgrimsson og
félagar hafa lofsungið hvað mest.
• Alusuisse neitar að breyta þessum samningum, þótt
aðrir erlendir aðilar bjóðist á sama tima til að tryggja ís-
lensku álveri tvöfalt til þrefalt hærra orkuverð en hér er
nú greitt.
• Þegar þannig er komið hljótum við íslendingar að
taka málin í okkar eigin hendur, og gera þær ráðstafanir
sem nauðsynlegar eru. Til þess þarf öfluga þjóðarein-
ingu, samstöðu allra þeirra sem ekki fylgja Bilderberg-
línunni i samskiptum við erlent auðhringavald. — k.
úr almanakinu
Þegar kosningar nálgast er
eins og allt fari Ur skoröum hjá
ráðamönnum þjóöarinnar,
hvort heldur er i sveitarstjórn-
um, borgarstjórn eöa á hinu háa
Alþingi. Pólitikusar, sem marg-
ir hverjir eru hinir gæflyndustu
menn á venjulegum timum,
umhverfast og taka til við að
tala eða skrifa til þjóðarinnar
rétteins og hún væri öll fávitar.
Auk þess leyfa þeir sér að berja
i gegn alls konar mál, á þann
hátt að fólkiö i landinu hlær,
rétt eins og um réviu væri að
ræða. Svo standa þessir sömu
menn gapandi af undrun yfir þvi
að múgurinn skuli ekki bera
takmarkalausa virðingu fyrir
þeim, jafnvel að fólk leyfi sér að
kalla æðstu stofnanir þjóðarinn-
ar „leikhús” eöa eitthvaö i þeim
dúr.
Af nógu að taka
Þaö sjá aliir að kosningabar-
átta i sveitarstjórnarkosningum
gerir menn alveg jafn kátbros
lega og i Alþingiskosningum og
sist minni smásmugulegheitum
og óheiöarleika er beitt i þeirra
kosningabaráttu. Og áratug eft-
ir áratug er sömu óheiðarlegu
eða broslegu aðferðunum beitt,
þegar kosningabarátta hefst,
rétt eins og frambjóðendur séu
alltaf aö tala viö fávita, sem
hvorki eru læsir né skrifandi og
geti með engu móti myndað sér
sjálfstæða skoðanir á málum.
Viö skulum lita á dæmi. Á
dögunum lét Morgunbiaöið ein-
Selstsemgull
hvern mann vitna um það að
hann hefði i 4 ár gengið á milli
manna i borgarkerfinu og beðið
um að drulla og skitur væru
þurrkuð upp fyrir framan hús
sitt og annarra viö ákveðna götu
og ekki uppskoriö annaö en
klapp á bakiö. Þá datt honum
það snjailræði i hug aö tala við
Davið Oddsson leiðtoga Sjálf-
stæðisflokksins i borgarstjórn-
arkosningunum og á einni nóttu
eða svo kippti Davið málunum i
lag. Þrátt fyrir aö Morgunblaðið
er pólitiskasta dagblað sem gef-
iðerútá tslandi og þar ekki birt
ólituð frétt, þá hefði svona fifla-
gangur ekki verið leyföur i blað-
inu utan mánuð fyrir kosningar.
Þótt þjóðin hlægi að málum
eins og þessum, þá þykir þetta
hið besta innlegg i kosningabar-
áttuna.
óheiöarleiki
„Tilgangurinn helgar meðal-
ið” þegar nær dregur kosning-
um. Tökum sem dæmi fréttina
af þvi að forstjórar BÚR
greiddu skrifstofufólki fyrirtæk-
isins launauppbót, án þess að
leita til þess heimildar. Aðvitað
voru þeir að gera alveg það sem
gert er á hinum frjálsa vinnu-
markaði, að yfirborga gott
starfsfólk til að halda þvi.
Magnús Óskarsson, yfirmaður
launamála hjá Reykjavikur-
borg, góður og gegn Sjálfstæðis-
maður ætlaði að gera flokki sin-
um greiða i kosningabaráttu og
sprengja bombu. Hann valdi
þann tima þegar allir forsvars-
menn vinstriflokkanna voru
fjarverandi úr borginni og gátu
þvi ekki svarað þessu strax.Svo
illa skaut Magnús þarna yfir
markið að jafnvel Mogginn hik-
aði, en litli mogginn, „Dagblað-
ið” beit á agnið.
Sprungumálið
Sprungumálið svo nefnda er
eitt gott dæmi um hvernig póli-
tikusar treysta á skilningsleysi
kjósenda. Þegar ákveðið var að
Rauðavatnssvæðið yrði næsta
ibúðarbyggðarland borgarinnar
var ákveöið aö láta rannsaka
það jarðfræðilega og kom þá i
ljós aö þar eru jarösprungur.
Davið Oddsson og hans lið, sem
vildi láta byggja inná öskuhaug-
um sem vel má vera að sé ágætt
byggöarstæði, öskraði upp og
kallaöi þaö glæp aö byggja á
Sigurdór
Sigurdórsson
skrifar
jarðsprungum. En það kom
bara i ljós að meirihluti Sjálf-
stæðisflokksins i Reykjavik lét á
sinum tima byggja i Árbæjar-
hverfi, Selási og Breiðholti án
þess að jarðfræðileg rannsókn
færi fram. Og nú kom i ljós að
jarðsprungurnar við Rauða-
vatn, teygja sig þangað og
meira aö segja eru sumar
blokkirnar i Breiöholti byggð-
arþvert yfir spurngur. A þetta
minntist Davið ekki. Samt veit
allur almenningur um þetta og
hlær þvi aö málflutningi Daviðs
um Rauðavatnssvæðiö, þar sem
hægt er að foröa þvi sem ekki
var forðaö i Breiöholti að
byggja þvert yfir spurngurnar.
Blöndumáliö
Víkjum aðeins að Alþingi
þessa dagana. Eftir aö fulltrúar
5 hreppa af 6, sem land eiga að
væntanlegu miölunarlóni fyrir
Blöndu, höfðu skrifaö undir
samning um Blönduvirkjun,
reis upp reiöur Páll Pétursson
þingmaður, og bóndi að Höllu-
stöðum, sem andvigur var
samningnum, og tók að berjast
á móti 400 gigalitra miðlunar-
lóni, vildi i staðinn fá 220 giga-
litra miðlunarlón. Gott og vel,
þetta var heiöarleg barátta að
maöur hélt. En hvaö gerist svo.
Hann lendir i algerum minni-
hluta innan þingflokks
Framsókarflokksins, en til aö
bjarga andliti formanns þing-
flokksins, Páls á Höllustööum,
er sæst á aö til að byrja meö
veröi stefnt á 220 gl. miðlunar-
lón, en samt gert ráð fyrir þvi
við hönnun aö hægt verði siðar
að byggja 400gl. lón og þá með
samþykki Alþingis. Hverskonar
skripaleikur er þetta? Er nema
von að fólk, sem með þessum
málum fylgist og það er æði
margt, brosi og að álit þing-
manna aukist ekki við svona
vinnubrögö.
Kísilmálmverksmiöja
Sverrir Hermannsson
alþingismaður lýsti þvi yfir í
samtali við fréttamenn sjón-
varpsins fyrir svo sem viku, að
frumvarp iðnaðarráðherra,
Hjörleifs Guttormssonar um
kisilmálmverksmiðju á Reyö-
arfirði væri best unna mál sem
lagt hafi verið fyrir Alþingi. f
sama streng hafa fleiri tekið.
En hvað gerist svo? Þegar mál-
ið kemur fyrir Alþingi taka
menn til viö að þvæla þvi fram
og aftur, jafnvel var lagt til að
afgreiðsíu þess yrði frestaö og
einhverri 7 manna nefnd falin
umfjöllun þess. Frá þvi mun að
visu horfið, en þetta góða mál er
látið þvælast milli manna og
nefnda, rétt eins og i sandkassa-
leik smábarna. Samt eru allir
sammála um að einhver stór-
iðja verði að fylgja nýrri virkj-
un og allir eru i raun hlynntir
kisilmálmverksmiöju á Reyð-
arfirði i þvi sambandi. Samt
þurfa alþingismenn að halda
upp kjánalátum einhverra
óskiljanlegra hluta vegna i
þessu máli rétt eins og flestum
eða alla vega alltof mörgum
málum.
Það er sannarlega ekki allt
gull sem glóir, það fékk karlinn
úppi Borgarfirði að reyna hér
fyrr á árum, þegar hann var að
reyna að selja skranið sitt. Ef
einhver efaðist um aö gylltur
hlutur væri úr gulli eins og karl-
inn sagði, svaraði hann þvi til að
vel mætti það vera en „það
selstsemgull” sagði karlinn.
—S.dór