Þjóðviljinn - 28.08.1982, Blaðsíða 24

24 SIÐA — ÞJÖÐVILJINN Helgin 26—27. jiini 1982
DRUMMING THE BEATLNG HEART
,yið viljum ekki einangrast”
Jón Viðar spjallar
við þá Peter og
Martyn í
Eyeless in Gaza
Það voru allt, allt of fáir sem
hiýddu á tónleikana með Peter
Becker og Martyn Bates, öðru
nafni Eyeless in Gaza I Tjarnar-
bió siðastliöinn sunnudag. Tón-
leikarnir voru frábærir og ótrú-
legt hvað þcir félagar gátu gert
og hve blæbrigðarik tónlist
þeirra var. Hvilikur söngur hjá
Martyn Bates, þetta er ábyggi-
iega einn besti söngvari sem
hingað hefur komið. Þeir hrifu
hug og hjörtu viðstaddra og
voru klappaðir upp þrisvar og
fyrst þá voru menn reiðubúnir
að yfirgefa svæðið.
A laugardeginum fyrir tón-
leikana gafst mér færi á að ræða
við þá félaga og fer afraksturinn
af þvi hér á eftir.
Látum stjórnast af til-
finningum.
— Nú sögðuðu þið i viðtali að
Fall og Cabaret Voltaire hafi
haft áhrif á ykkur. Hvernig þá?
— Fall og Cabaret Voltaire
voru fyrstu áhugaverðu hljóm-
sveitirnar, sem komu fram eftir
1977, þær voru að gera eitthvað
sem allur þorrinn var ekki að
gera. Þær höföu engin áhrif á
Munið „Rokkfestivalið
á Melavellinum í
Dagskráin verður sem hér segir
Jæja, gott fólk. Þá er langur
dagur framundan (aliir á fætur
um hádegisbilið) og eins gott að
draga fram nesti ýmisiegt og
gamla föðurlandið og lopa-
peysan gætu komið að góðum
notum þegar kvöida tekur og
scst er sól... þvi að I dag,
iaugardaginn 28. ágúst er
„Rokkfestivalið” á Melavell-
inum, sem stendur frá þvi kl. 2
e.h. til kl. 11.30 fyrir miðnætti
(?)! Og hér eru þeir sem koma
þar fram (eða hér um bil). SJA-
UMST (eins og þeir segja hjá
Utivist)...:
Kl. 14—14.20: Reflex.
Kl. 14.30—15.00: Tappi tikar-
rass.
Kl. 15.10—15.30: KOS (komið og
sjáið)
dag!
kl. 15.40—16.10: Grýlurnar.
Kl. 16.20—16.40: Ekki.
Kl. 16.50—17.10: Stockfield big
nose band.
Kl. 17.20—17.40: Q4U
Kl. 17.50—18.10: Vonbrigði.
Kl. 18.20—18.50: Fræbbblarnir.
Kl. 18.60—19.30: Þrumuvagn-
inn.
Kl. 19.40—20.00: Púngó og
Daisy.
ferskara. Tónleikar mega ekki
verða rútinuvinna.
— Hvað seljast plötur ykkar i
stórum upplögum?
— Þau eru um 10—11 þúsund
eintök hver veit nema nýja
platan okkar fari eitthvað upp-
fyrir það þvi við höfum fengið
ágætis dóma. Það er gott og
blessað að selja fleiri eintök en
það er samt ekki neitt sem við
setjum fyrir okkur. Það er
ágætt ef snjóboltinn rúllar uppá
sig, nú ef hann gerir það ekki,
táknar það ekki heimsendi.
— Hvernig er að vera tón-
listarmaður i Englandi á þess
um seinustu og verstu timum?
— Plötuinnkaup eru minni en
fyrir fimm árum en voru meiri i
fyrra en árið þar á undan. Það
hafa miklar breytingar átt sér
stað á siðustu árum og þá til
batnaðar og er það fyrst og
fremst óháðu útgáfufyrirtækj-
unum að þakka. Það eru ennþá
keyptar hljómplötur i Englandi
og ekki kvörtum við.
— Hvað er framundan hjá
Eyeless in Gaza?
— Við munum halda áfram á
sömu braut en framhaldið ræðst
töluvert af þvi hvort við snúum
okkur óskiptir að tónlistinni eða
ekki. Við höldum þessu áfram
þangað til við stöðnum en þá er
timi til kominn að snúa sér af
öðru.
Kl. 20.10—20.40: Baraflokkur-
inn.
Kl. 20.50—21.10: Bandóðir
Kl. 21.20—21.50: Purrkur Pill-
nikk.
Kl. 22.00—22.20: Lola
,1 (Hér vantar okkur hálf-
tima sem viö jöfnum yfir daginn
á milli hljómsveitanna, ná-
kvæmlega tvær mínútur á
sveit!)
Kl. 22.50—23.30: Þeyr.
Á milli atriða verða leikin lög
af hljómplötum m.a. af glæ-
nýjum plötum frá Bandóðum,
Purrki Pillnikk, Þey og jafn-
framt af sólóplötu Þorsteins
Magnússonar, gitarleikara sið-
ast töldu hljómsveitarinnar.
Hljóðstjórar verða þeir Danni
Pollock, Gunnar Smári og Tony
Cook. a
Jón Viðar
Sigurðsson
hinna óháðu útgáfufyrirtækja.
Eru líkur til að þið leitið hóf-
anna hjá stærra útgáfufyrirtæki
þegar samningur ykkar viö
Cherry Ited rennur út?
— Það held ég ekki, við fáum
allar þær upplýsingar sem við
viljum um hagi okkar og sam-
starfið hefur i alla staði verið
gott. 1 svona litlu fyrirtæki eru
minni möguleikar að fela hluti.
Vinstri höndin veit oftast hvað
sú hægri er að gera en það sama
verður ekki sagt um stóru fyrir-
tækin. Þeir hjá Cherry Red
skiljá okkur og vita hvað við
viljum. Við höfum þvi ekki yfir
neinuað kvarta Þeir hafa staðið
sig bærilega i dreifingu á hljóm-
plötum okkar þannig að sem
stendur eru engar likur á þvi að
við hugsum okkur til hreyl'ings á
milli fyrirtækja.
— Nú vinnið þið báðir önnur
störf...
— Já en framundan eru tima-
mót, það eru sifellt fleiri dyr að
opnast og fleiri og fleiri vilja fá
okkur til að halda tónleika.
Friin hjá okkur eru ekki löng,
áður voru fri og tónleikar i jafn-
vægi en nú er það tekið að riðl-
ast. Þegar við byrjuöum vorum
við mjög íákunnandi um tón-
listarheiminn og vildum ekki
falla i þá gryfju að lokast ein-
hvers stáðar inni. Vinnan hélt
okkur við jörðina.
Tvö af hlustrum sem umlykja hina góðu hljómlist Eyeless in Gaza.
Til vinstri það sem er um fjögurra laga plötuna Others, til hægri
þeirra nýjustu afurð, breiðskifuna Drumming the beating heart.
Nú viljum við einbeita okkur
að tónlistinni og takast á við þau
vandamál sem þvi fylgja að
vera tónlistarmaður að aðal-
starfi. Við erum mest hræddir
við að einangrast einhvers-
staðar inni i einum afkima tón-
listarlifsins og frá umhverfi
okkar. Nýtt umhverfi, ný andlit,
ný sjónarhorn, nýr innblástur er
nauðsynlegt til skipunar og vis-
asta leiðin til að staðna ekki.Við
viljum ekki heldur lokast inni i
einhverju „óháöu gettói” þar
sem aðeins nokkrar sálir þekkja
til okkar.
Einstefna i textum
röng
— Ef við snúum okkur að
textunum. Eruð þið að koma
einhvcrium boðskap á fram-
færi?
— Þessu verður Martyn að
svara, þvi hann er ábyrgur fyrir
þeim.
— Eg er alls ekki að koma
einhverjum boðskap á fram-
færi. Textarnir eru persónu-
legar vangaveltur um lifið og
tilveruna. Mér leiðast textar
þar sem sagt er að eitt sé rétt og
annaðrangt. Það verður að gefa
hverjum einstakling svigrúm til
að láta sinn skilning i ljós.
Þannig textar finnst mér bestir
og það er þetta sem er mitt
leiðarljós þegar ég er að semja.
— Hafið þið citthvað uppúr
þessu?
— Nei, ekki er hægt að segja
það. Til að hafa eitthvað uppúr
þessu þurfum við að koma fram
oftar en það er hlutur sem við
viljum ekki. Við viljum koma
fram sjaldnar og hafa þá efnið
skrifar
okkur i tónlistinni aftur á móti
hafa þær haft hugmyndafræði-
leg áhrif á okkur og þá sérstak-
lega Fall.
— Ilvcrnig lýsið þið tónlist
ykkar?
— Það er ekki hlaupiö aö skil-
greina hana á einfaldan hátt.
Við impróviserum töluverl og
látum stjórnast af tilfinningum.
— Hvernig hófst samstarf
ykkar?
— Vinur okkar kynnti okkur
fyrir rúmum tveim árum og
höfum við uppfrá þvi leikiö
saman. Nafnið kom á sama
tima. Það er einfaldlega titill á
bók sem ég var aö lesa þegar ég
hitti Peter. Það hefur enga sér-
staka merkingu og enga
ákveðna þýðingu i huga okkar.
— Hafið þið hugsað ykkur að
fjölga i hljómsveitinni?
— Nei. Það er að visu meira
krefjandi að vera tveir en það
hefur aldrei hvarflað að okkur
að bæta einum eða fleiri við.
Það hefur lika sina kosti að vera
ekki fleiri. Allar ákvarðanir eru
miklu auðveldari og fljótlegri.
Ef annar hvor okkar vill ekki
gera eitthvað þá er það ekki
gert, svo einfalt er þaö. Ef við
værum sex væru allar ákvarð-
anir margfalt þyngri i skauti og
þyrfti ábyggilega að koma til
atkvæðagreiðslu væri málið
flókið?
— Er ekki erfitt að koma fram
tveir?
— Ekki höfum við nú fundið
það?
— Notið þið segulbönd þegar
þið komið fram?
— Það gerum við ekki. Við
notuðum segulbönd fyrstu sex
mánuðina sem við störfuðum
saman og þá i 2—3 lögum.
Okkur fannst það ekki sann-
gjarnt gagnvart áheyrendum að
nota segulbönd svo við ákváðum
að hætta að nota þau.
Stöndum á timamótum
— Nú eruð þið með samning
við Cherry Red sem er eitt