Þjóðviljinn - 05.05.1984, Blaðsíða 11

Helgin 5. - 6. maí 1984 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 11
Ný bók
Germaine
Greer:
Árið 1970 kom út bók nokkur
undir heitinu The Female
Eunuch eða Kvengeldingur-
inn og vakti þegar í stað þjóð-
arathygli. Þar var ráðist með
mikilli rökfimi að karlaveld-
inu í þjóðfélaögum Vestur-
landa og þeirri mynd af kon-
um, sem karlar hafa skapað
gegnum aldirnar. Nú til dags
þykir bókin fremur hvers-
dagsleg - efni hennar er
löngu þekkt og margþætt
meðal femínista og kven-
f relsissinna og fátt nýtt til
hennar að sækja. Þegar hún
kom út gilti öðru máli, því þá
voru konur rétt að hefja
sóknina gegn karlaveid-
inu.
Höfundur bókarinnar var Germ-
aine Greer og hún varð að svip-
stundu heimsfræg og eftirsótt um
allar jarðir. Lengi vel hélt hún uppi
hatrömmum árásum á karlaveldið
og hvatti konur um allan heim til að
sækja á brattann. En nýlega kom út
bók eftir hana, sem engu minni at-
hygli hefur vakið, en undirtektirn-
ar hafa vægast sagt verið aðrar en
þegar Kvengeldingurinn kom út.
Femínistar um allan heim keppast
nú við að mótmæla skoðunum
Germaine Greer og telja hana hafa
lagst á sveif með þeim íhaldsöflum,
sem helst vilja konur inn í eldhúsið
aftur.
Bókin heitir Sex and Destiny
-The Politics of Human Fertility
eða: Kyn og örlög-pólitíkin í frjó
seminni (útg. Secher og Warburg
1984). Germaine Greer boðar þar
hreinlífi af miklu kappi, lofsyngur
móðurástina og vill koma öllum í
stórfjölskylduna eins og hún gerist
best í þriðja heiminum.
Á móti
getnaðarvörnum
Germaine Greer ræðst í bókinni
af mikilli hörku að þeim getnaðar-
vörnum, sem „troðið“ hefur verið
upp á konur í hinum vestræna
heimi og hún telur stórhættulegar.
Vitað er, að getnaðarvarnir fyrir
eru hvergi nærri fullkomnar og
sumar hættulegar - og það sem
verra er: Þær eru fyrst prófaðar á
konum í þriðja heiminum áður en
óhætt er talið að við þessar hvítu
notum þær. í mörgum tilfellum er
þeim síðan þvingað upp á konur í
löndum þriðja heimsins með alvar-
legum afleiðingum fyrir konurnar
þar. Germain Greer vill allar þess-
ar vamir í burtu, sem hún segir að-
eins skapa veikindi og óáran meðal
kvenna. í stað þess eigum við að
taka upp „náttúrulegar“ aðferðir,
svo sem ryþmaaðferðina, hreinlífi,
rofnar samfarir og samfarir án sáð-
láta. „Masters og Johnson hafa
margoft sagt okkur, að það sé alls
ekki nauðsynlegt að hafa eigin-
legar samfarir til að njóta kynlífs",
segir Greer í bók sinni. Germaine
Greer sækir einkum í reynslusjóði
kaþólskra kvenna, þegar hún
t bendir á leiðir í stað getnaðarvarna
okkar, en kaþólikkum er bannað
að nota getnaðarvarnir, eins og
| kunnugt er.
Eins og áður sagði keppast fem-
ínistar við að mótmæla þessum
skoðunum. Vissulega er það rétt,
segja femínistar, að karla ráða
| miklu, allt of miklu raunar, um
getnaðarvarnir, og vissulega er það
rétt að bæði pillan og lykkjan geta
verið hættulegar. En varla vill
Germaine Greer það ástand, sem
mæður okkar og ömmu þekktu,
þ.e. óttinn við að verða barnshaf-
andi yfirskyggði alla kvenlega til-
veru. Þær benda einnig á, að til-
lögur Greer hafi á sér marga van-
kanta. Konur hafa mikla þörf fyrir
getnaðarvarnir, sem eru nærri
100% öruggar; það sýna viðtök-
urnar, svo ekki verður um villst.
Aðferðir Germaine Greer munu
Kyn og örlög
pólitíkin ífrjóseminni
taka völdin úr höndum kvenna -
þær munu ekki lengur ráða því •
hvort og hvenær þær vilja eignast
böm. Nær væri að berjast fyrir
getnaðarvörnum, sem engar auka-
verkanir hafa heldur en hverfa til
fyrri háttu.
Germaine Greer tekur mjög upp
hanskann fyrir lönd þriðja
heimsins. Raunar másegja, að hún
tuskið" hvenær sem er. Sem sé:
bólfimin er orðin lausnarorðið - en
við blasir dauðinn.
Þessu ástandi vilja nú hinar ríku
velmektarþjóðir Vesturlanda
koma á í löndum þriðja heimsins.
Þar hefur fólk enn gaman af börn-
um, þar hafa konur styrk af börn-
um og hverri annarri og þar fær
fólk styrk af stórfjölskyldunum
gerð, að ekkert pláss er fyrir börn,
óléttuástand eða brjóstagjafir. Allt
er sniðið að þörfum vinnumarkað-
arins. Væri slíku þjóðskipulagi
komið á í löndum þriðja heimsins
myndi fólksfjöldasprengingin án
efa koðna niður eins og skot.
EN - og það er stórt en í
munnum femínista. Germaine
Greer horfir aðeins á kosti stórfjöl-
Vekur álíka deilur og „Kvengeldingurinn
((
ráðist að siðmenningu Vesturlanda
með þjóðskipulag þriðja heimsins
að vopni. Vesturlöndin eru dauð
þjóðfélög, segir hún, steríl, mann-
fjandsamleg og barnafjandsamleg,
en börnin eru það sem gefa tilver-
unni líf. Allt okkar þjóðskipulag
miðar að því að útrýma bömum.
Gleðin yfir börnunum hefur verið
tekin af konum, segir hún, og þá er
lítið annað eftir en gleðin yfir sam-
förunum. Enda miðar allt að því að
láta alla fá eitthvað út úr kynlífinu.
Konur hafa tekið undir þennan
söng og gert sitt til að hjálpa til við
að koma á því ástandi að verða „til í
segir Greer. „Heldur vildi ég fæð-
ast í stórfjöískyldu í Afríku og
svelta en fæðast inn í dauða kjarna-
fjölskyldu í velmektarlandi á
Vesturlöndum“, segir hún. Þetta
eru lifandi þjóðfélög og þau ber að
varðveita - en við erum á góðri leið
með að eyðileggja þau, gera þau að
neyslusamfélögum með til-
heyrandi barnafjandskap og al-
mennum mannfjandskap
Femínistar telja Germaine
Greer hafa margt til síns máls,
mikil ósköp. Það sé til að mynda
rétt hjá henni, að karlasamfélög
Vesturlanda eru þannig úr garði
skyldunnar í löndum þriðja
heimsins en sér ekki gallana. Karl-
arnir ráða eins miklu, ef ekki
meiru, í þeim fjölskyldum og í fjöl-
skyldum á Vesturlöndum. Stórfjöl-
skyldan hefur víðast hvar sterka og
fastmótaða yfirbyggingu með til-
heyrandi stjórnsemi sumra og
undirgefni annarra. Og þar eru
konurnar undirgefnar. Sums stað-
ar eins og þrælar. Framhjá þessu
horfir Gremaine Greer.
Germaine Greer á allar þakkir
skildar fyrir að verja lönd þriðja
heimsins, segja femínistar. Það er
ljóst, að okkar menning er menn-
ing dauðans en þeirra menning
framtíðarinnar. En Germaine
Greer bendir okkur á enga valkosti
í þessum efnum. Það er jafn fárán-
legt að halda því fram, að okkur
beri að taka upp þjóðskipulag sem
tíðkast í löndum þriðja heimsins,
og að ætla þeim að taka upp okkar
skipulag, Slík menningartilfærsla
lukkast aldrei. Og hvað er þá til
ráða?
Hægrisinni?
Femínistar telja bók Germaine
Greer gott vopn í höndum þeirra
(karla), sem vilja konurnar inn í
eldhúsin aftur nú þegar þrengir að
á vinnumarkaðnum. Þeir mæra
hinar kvenlegu dyggðir og einkum
ogsérílagi kjarnafjölskylduna, sem
Germaine Greer segir skapa i senn
einingu og einmannaleika,og ný-
hægrisinnar geta margt notað í bók
Germaine Greer.
En það er ekki þar með sagt að
framfarasinnað vinstra fólk geti
ekki líka notfært sér ýmislegt, sem
Germaine Greer hefur fram að
færa. Bók hennar er þjóðfélags-
gangrýni á kvennavísu, þótt ekki sé
hún ýkja róttæk. Vinsta fólk getur
lært af bók hennar að tala um al-
mennan lífsleiða þorra fólks á
Vesturlöndum, sem á ekki aðeins
rætur í helsprengjunni heldur öllu
þjóðskipulaginu. Leita verður or -
sakanna og ræða leiðir til úrbóta-
og þar gætu hugmyndir Germaine
Greer reynst betri en engar, þótt
ekki ætti að stíga þau skref til baka,
sem hún vill fara. Þróunin á Vest-
urlöndum hefur, þrátt fyrir marga
galla, fært konum sjálfstæði á ýms-
um sviðum, og því skulum við
halda hvað sem á dynur.
(ast úr Time, 16. apríl,
og Information, 28. apríl)