Dagblaðið Vísir - DV - 23.02.1996, Qupperneq 10

10
FÖSTUDAGUR 23. FEBRÚAR 1996
Menning___________________________________x>v
Menningarverölaun DV afhent í 18. sinn í gær:
Púlsinn tekinn á ís-
lensku menningarlífi
- nákvæmlega 17 ár liðin frá fyrstu afhendingu
Frá hádegisverðarboðinu í gær þar sem Menningarverðlaun DV voru afhent í 18. sinn í veislusalnum Þingholti, Hót-
el Holti. Nákvæmlega 17 ár voru liðin frá fyrstu afhendingu verðlaunanna sem fram fór 22. febrúar 1979 á vegum
Dagblaðsins. DV-myndir BG
„Eins og endranær erum við hér
samankomin til að taka púlsinn á
íslensku menningarlífi og er að-
dragandi þeirrar aðgerðar með hefð-
bundnum hætti. Þriggja manna
dómnefndir; menningargagn-
rýnendur DV og aðskiljanlegir full-
trúar listamanna og almennings,
setjast á rökstóla og gera upp við
sig, og fyrir okkur, hvaða atburðir í
sjö listgreinum standa upp úr þegar
litið er til nýliðins árs,“ sagði Aðal-
steinn Ingólfsson í inngangsorðum
sínum að afhendingu Menningar-
verðlauna DV fyrir árið 1995.
Menningarverðlaun DV voru af-
hent í 18. sinn í boði sem verðlauna-
höfum og dómnefndarmönnum og
öðrum gestum var haldið í veislu-
salnum Þingholti, Hótel Holti, í há-
deginu í gær. Menningarverðlaun
DV hafa skipað sér fastan sess í
menningarlífi íslendinga og eru
langlífari en nokkur önnur sam-
bærileg hérlend verðlaun. Þess má
geta að í gær voru nákvæmlega upp
á dag 17 ár liðin frá því verðlaunin
voru afhent í fyrsta sinn á vegum
Dagblaðsins.
Rúmlega eitt hundruð aðilar hafa
tekið við viðurkenningu DV fyrir
framúrskarandi framlag til menn-
ingar í landinu og eru verðlauna-
gripirnir orðnir jafnmargir. Að
þessu sinni hannaði Tinna Gunn-
arsdóttir, listhönnuður í Gallerí
Greip, verðlaunagripina, steypta í
járn eftir úrskorinni tréíjöl sem
ömmu Tinnu áskotnaðist í arf. Sér-
lega athyglisverðir gripir þar á ferð
sem mynduðu eina heild i upphafí
áður en þeim var úthlutað til verð-
launahafa.
Sæeyru og berhaus á mat-
seðlinum
Matargerðarlist hefur alltaf verið
gert jafnhátt undir höfði og annarri
list við þetta tækifæri. í forrétt var
boðið upp á rauð sæeyru í skel sem
höfðu verið í ræktun í tilraunaeldis-
stöðinni Sæbóli við Hafnir. Aðal-
rétturinn var ofnbakaður berhaus
með súkkúlaðikanilsósu. Með fisk-
inum voru bornar fram saffransoðn-
ar kartöflur, salatlaukur, spínat og
fennel- og sellerírótarmauk. Fyrir
borðhaldið dreyptu gestir á Tio
Pepe sérríi, með fiskinum var
drukkið Gewurztramer hvítvín og
vatn en máltíðinni lauk með Fon-
seca púrtvíni, kaffi og konfekti.
„íslensk matargerðarlist hefur
þróast þannig undanfarin ár að
hægt hefur verið að taka meira og
meira af nýju hráefni til matargerð-
ar. Það hjálpar okkur mikið að til er
þjóð úti í heimi sem hefur þá eigin-
leika að geta boröað allt sem engir
aðrir geta borðað og vill greiða sem
allra hæst verð fyrir það, en það eru
auðvitað Japanir," sagði Jónas
Kristjánsson ritstjóri m.a. þegar
hann greindi frá þeim kræsingum
sem gestir höfðu lagt sér til munns.
Sem fyrr komu réttirnir matargest-
um skemmtilega á óvart. Bæði
sæeyrun og berhausinn mæltust
sérlega vel fyrir.
Hvorki kjólföt né ræða
Nokkrir verðlaunahafa þökkuðu
fyrir sig með fáeinum orðum að af-
hendingu lokinni.
„Þegar Aðalsteinn Ingólfsson til-
kynnti mér um þessa útnefningu þá
tók hann fram að hún væri bara
háð tveimur skilyrðum; ég mætti
ekki mæta í kjólfotum og ég mætti
ekki halda ræðu. Það þótti mér vel
sloppið en fyrir mína hönd,
maddam Bovary og Bjarts þá þakka
ég kærlega fyrir,“ sagði Pétur
Gunnarsson rithöfundur.
„Ég vil þakka dómnefndinni fyrir
að treysta mér fyrir þessum verð-
launum og finna mig verðuga verð-
launanna," sagði Kristbjörg Kjeld
leikkona og verðlaunahafi í leiklist.
„Osmo Vánska bað mig að skila
til ykkar allra bestu kveðjum með
kæru þakklæti fyrir viðurkenning-
una. Honun þótti leitt að geta ekki
tekið við verðlaununum en fjarvera
hans verður að teljast löglega afsök-
uð. Hann hlakkar til að koma aftur
til íslands og handleika verðlauna-
gripinn. Við í fmnska sendiráðinu
erum glöð í hjarta og þakklát fyrir
það góða samstarf sem ísland og
Finnland hafa átt í menningu og
listum," sagði Eila Alhonsaari,
sendiráðsritari finnska sendiráðs-
ins, sem tók við verðlaunum í tón-
list fyrir hönd Osmo Vanská.
-bjb
Torfi Jónsson leturhönnuður afhendir Evu Vilhelmsdóttur hönnuði Menn-
ingarverðlaun DV í listhönnun fyrir Natura-fatnað Foldu.
Eva Vilhelmsdóttir - listhönnun:
Látlaus
„Folda er stærsta fyrirtækið í ull-
ariðnaði hér á landi og eru vörur
þess þekktar undir vörumerkinu
Álafoss. Fyrirtækið hefur fengið til
liðs við sig vel menntaðan hönnuð,
Evu Vilhelmsdóttur, til þess að
hanna nýjan vistvænan ullarfatnað,
„Folda natura". Það er einmitt Eva
sem listhönnunarnefndin á vegum
DV hefur valið sem verðlaunahafa,"
sagði Torfi Jónsson þegar hann tO-
kynnti um Menningarverðlaun DV í
listhönnun.
„Folda-natura er einstaklega fal-
legur ullarfatnaður. I framleiðsl-
unni er lögð áhersla á notkun nátt-
hönnun
úrulegra hráefna og hreinna orku-
gjafa. Inn í þetta samspO fléttast ein-
stök hönnun Evu ViUielmsdóttur.
Látlaus hönnun og hreint form með
margbreytiegu munstri gefa fatnað-
inum klassískt yfirbragð. Þetta lát-
leysi er í góðu samræmi við hinn
vistvæna tilgang. Peysur, vesti, húf-
ur og hettur, að ógleymdum treflin-
um, bera vitni um vel heppnaða
línu.“
Ásamt Torfa sátu í dómnefnd um
listhönnun innanhússarkitektarnir
Eyjólfur Pálsson og Baldur J. Bald-
ursson.
-bjb
Hilmar Oddsson - kvikmyndir:
Stórvirki
í íslenskri kvik-
myndagerð
„Það tók okkur nokkurn tíma að
koma okkur niður á þær fimm tO-
nefningar sem við settum fram og í
raun hefðum við vel getað hugsaö
okkur fleiri tOnefningar. Það tók í
raun mun styttri tíma að koma okk-
ur niður á verðlaunahafann. Við
teljum afrek HOmars Oddssonar í
kvikmynd hans, Tár úr steini, það
mikið að það gnæfir yfir aðra at-
burði í kvikmyndum á síðasta ári.
Er þá ekki verið að gera lítið úr
mörgu öðru sem var vel gert og það
má til sanns vegar færa að ekki að-
eins mesta kvikmyndaár íslendinga
er að baki heldur einnig það besta,“
sagði Hilmar Karlsson þegar hann
tilkynnti um Menningarverðlaun
DV í kvikmyndum.
„Hilmar Oddsson hafði lengi
gengið með þann draum að gera
kvikmynd um ævi Jóns Leifs. í
fyrstu hafði hann í huga leikna
heimildakvikmynd en hvarf frá
þeirri hugmynd og tók til við gerð
leikinnar kvikmyndar. Satt best að
segja höfðu ekki margir trú á verki
Jóna Finnsdóttir, framleiðandi
myndarinnar Tár úr steini, tók við
Menningarverðlaunum DV f kvik-
myndum fyrir hönd Hilmars Odds-
sonar sem staddur er í Berlín.
hans í byrjun en með þrautseigju og
óbOandi bjartsýni lauk hann gerð
myndarinnar og árangurinn er stór-
virki í íslenskri kvikmyndagerð,
kvikmynd sem hrífur áhorfandann,
kvikmynd sem Hilmar segir rétti-
lega að sé ástar- og örlagasaga, en
einnig kvikmynd sem lýsir lífsbar-
áttu einstaks listamanns sem þjóðin
og aOur heimurinn er að uppgötva
upp á nýtt. Við gerð Tár úr steini
naut Hilmar aðstoðar góðra og hæfi-
leikaríkra manna en myndin er
fyrst og fremst verk Hilmars Odds-
sonar. Leikstjórn hans er mjög ör-
ugg og markviss, persónur verða
einstaklega lifandi í myndrænni
túlkun og tónlist, sem skiptir svo
miklu máli og undirstrikar hinn
mikla þunga og drama sem er í sög-
unni.“
Með HOmari Karlssyni í dóm-
nefnd voru Baldur Hjaltason, for-
stjóri og kvikmyndasafnari, og
Valdimar Leifsson kvikmyndagerð-
armaður.
-bjb