Dagblaðið Vísir - DV - 03.04.1996, Síða 10

10
MIÐVIKUDAGUR 3. APRÍL 1996
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnartomnaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: EYJÓLFUR SVEINSSON
Ritstjóri: JÓNAS KRISTJÁNSSON
Aðstoðarritstjóri: ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjóri: PÁLL STEFÁNSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar: ÞVERHOLT111,
blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLT114,105 RVÍK, Sl'MI: 550 5000
FAX: Auglýsingar: 550 5727 - Aðrar deildir: 550 5999
GRÆN númer: Auglýsingar: 800 6272. Áskrift: 800 6270
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Ritstjórn: dvritst@centrum.is - Auglýsingar: dvaugl@centrum.is. - Dreifing: dvdreif@centrum.is
AKUREYRI: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning og umbrot: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Filmu- og plötugerð: ÍSAFOLDARPRENTSMIÐJA HF. - Prentun: ÁRVAKUR HF.
Áskriftarverð á mánuði 1700 kr. m. vsk. Lausasöluverð 150 kr. m. vsk., helgarblað 200 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Krístnir barðir í Jerúsalem
Herlögregla ísraels réðst á friðsamlega skrúðgöngu
prúðbúinna og kristinna skáta og ylfinga í Jerúsalem síð-
degis á pálmasunnudag og slasaði marga þeirra, af því að
Palestínufánar voru meðal annarra hafðir á lofti á leið-
inni til Kirkju hinnar heilögu grafar.
Þjóðfélag ísraels hefur verið að krumpast á síðustu
árum. Þjóðin er áberandi hrokafylíri í framgöngu en aðr-
ar þjóðir og fer fram með vaxandi yfirgangi í samskipt-
um við aðrar þjóðir. Hugarfarið og framferðið minnir í
auknum mæli á ríki Hitlers í Þýzkalandi.
Allt hefur þetta gerzt í undarlegu skjóli Bandaríkj-
anna, er veita árlega milljarðar dollara til að styðja ör-
yggi ríkis, sem er eins konar krabbamein í Miðaustur-
löndum. Þannig hafa Bandaríkin um langan aldur unnið
gegn hagsmunum Vesturlanda og kristinna kirkna.
Vestrænum ríkjum kæmi vel, að komið yrði á eðlileg-
um samskiptum milli kristinna ríkja og íslamskra ríkja.
Stuðningur Bandaríkjanna við krumpun ísraels kemur í
veg fyrir slíkt. Börn og unglingar í heimi íslams alast
upp í andstöðu við vestræn ríki og vestræna menningu.
Kristnum kirkjudeildum kæmi vel, að komið yrði upp
alþjóðlegri stjórn á Jerúsalem til að tryggja, að öll trúar-
brögö, sem hafa hagsmuna að gæta, geti óáreitt starfað
þar í friði. Árás ísraelsku herlögreglunnar á kristnu
skátana á pálmasunnudag sýnir, að svo er aUs ekki nú.
ísraelar hafa hernumið Jerúsalem og gert að höfuð-
borg sinni án þess að fá viðurkenningu umheimsins á
því. Þeir hafa hemumið aUan vesturbakka Jórdans og
Gaza-svæðið og brjóta daglega flest ákvæði alþjóðlegra
sáttmála um meðferð fólks á hernumdum svæðum.
Ekkert er að marka undirskriftir ísraelskra ráða-
manna á sáttmálum og samningum. Þeir hafa rofið
nærri öU ákvæði samkomulags um svokaUaðan friðarfer-
U. Þeir hafa haldið áfram hryðjuverkum sínum í Palest-
ínu og refsa meðal annars ættingjum meintra andófs-
manna.
Þar á ofan hefur stjóm ísraels notað landamæravörzlu
tU að hindra, að Palestínumenn komi afurðum sínum úr
landi. Þeir hafa þannig bakað Palestínumönnum miUj-
arðatjón, sem ísrael ber siðferðilega að borga, auðvitað
með stuðningi Bandaríkjanna eins og venjulega.
ísraelsstjórn heldur áfram að byggja upp vopnuð þorp
ísraelskra landnema fyrir bandaríska peninga á landi
Palestinumanna á vesturbakka Jórdans, þvert ofan í
margendurteknar aðvaranir Sameinuðu þjóðanna. Þessi
umdeUdu landnemaþorp em hreinar tímasprengjur.
ísraelum hefur tekizt að gera Jassir Arafat háðan sér,
en um leið hafa þeir grafið svo undan honum, að hann
er fyrirlitinn af flestum Palestínumönnum. Þeir streyma
nú í raðir Hamas-samtakanna, sem em harðari í afstöð-
unni tU ísraels. FriðarferiUinn er því í hættu.
Ekki þarf að tala við marga Palestínumenn tU að kom-
ast að raun um, að frelsisþráin býr í brjóstum þeirra og
hlýtur að fá útrás með einhverjum hætti, stundum með
hryðjuverkum. En hryðjuverk kúgaðra verða aldrei eins
forkastanleg og hryðjuverk hernámsliðs.
Palestínumenn em upplýstir og menntaðir, en með-
höndlaðir af ísraelum eins og hundar í eigin landi og
munu ekki sætta sig við það. FriðarferiU, sem ekki tek-
ur tiUit tU hagsmuna annars aðUans, hlýtur að vera
byggður á sandi og hlýtur að renna aftur út í sandinn.
Með eindregnum stuðningi Bandaríkjanna hefur ísra-
el komið friðarferlinum í slíkan hnút, að vandséð er, að
hann verði yfirleitt leystur á friðsamlegan hátt.
Jónas Kristjánsson
í m, wmgKaM K5|
' XLJIHKI'á , áflH
„Verkalýðsstarfsemi án þróttmikils stuðnings félagsmanna er andvana fædd“ segir m.a. í gein Sigurðar.
Laun í veikindum og
atvinnuleysisbætur
Laun í veikindum og atvinnu-
leysisbætur eru tvö svið sem
þyrfti að endurskoða m.t.t. að
auka tiltrú þolanda og minnka
þörf á skriffinnsku. Ef menn
fengju í veikindum aðeins greidd
80% af föstum launum sínum þá
yrðu menn almennt ekki grunaðir
um græsku og vart yrði krafist
vottorða.
Þeir sem væru veikir í skamm-
an tíma væru ekki í vandræðum
að brúa tekjutap og hinir, sem
væru veikir í lengri tíma, héldu
fremur starfi sínu og væri síður
ýtt út í örorku og atvinnuleysi.
Einkum ætti þetta við ef kostnað-
ur, tengdur veikindum, væri
greiddur með tekjum frá trygg-
ingagjaldi launa í stað þess að
leggjast á launagreiðanda - nokk-
uð sem getur lagst þungt á minni
fyrirtæki og gert forráðamenn fyr-
irtækja neikvæða gagnvart mönn-
um sem hafa mikil veikindi að
baki eða bera með sér merki fötl-
unar þótt slíkt sé oft á misskiln-
ingi byggt því slíkur starfskraftur
tekur oft fáa veikindadaga þrátt
fyrir fotlun sína.
Óþrjótandi verkefni
I stað atvinnubóta þyrfti að
koma atvinnubótavinna; breyting
sem myndi draga úr svartri at-
vinnustarfsemi, auk þess að draga
úr hættu á að menn aðlöguðust
iðjuleysinu.
Rannsóknir erlendis sýna að
slík aðlögun á sér stað á nokkrum
árum og getur jafnvel vaxið úr
grasi heil kynslóð sem á atvinnu-
lausa foreldra og þekkir ekki
vinnu af eigin raun. Verkefni sem
gera mætti fyrir skattfé eru óþrjót-
andi og því vitlegra að borga þeim
atvinnulausa fyrir að láta gott af
sér leiða fremur en að mæla göt-
Kjallarinn
Sigurður Gunnarsson
læknir
umar eða stunda svarta atvinnu-
starfsemi.
Auk þess ætti að styrkja til
náms fólk sem vildi bæta stöðu
sína á vinnumarkaði með því að
afla sér nýrrar þekkingar.
Loks er hægt að greiða fyrir-
tækjum hluta launa í stuttan tíma
til þess að ráða launþega til
reynslu.
Reynsla af þessu erlendis hefur
verið góð. Stór hluti þessara
starfsmanna hefur haldið áfram
að starfa í fyrirtækinu. Mikilvægt
er þó að hindra misnotkun á báða
bóga, þ.e. að fyrirtækið sé ekki að
leita eftir ódýrum starfskrafti í
nokkra mánuði og starfsmaðurinn
hafi í raun getu og áhuga á starf-
inu sem til boða stendur.
Neikvæð viðbrögð verka-
lýðsfélaga
Þessum breytingum sem lagðar
eru til þarf að koma í gegn sem
hluta af kjarasamningi og ættu að
geta leitt til talsverðra launahækk-
ana. Rýmka þyrfti í leiðinni veik-
indarétt foreldra mikið veikra
barna sem þurfa aö vera frá vinnu
svo mánuðum skiptir. Ég fæ ekki
séð að þetta fólk eigi að hafa
minni réttindi til veikindalauna
en þeir sem eru veikir sjálfir.
Viðbrögð verkalýðsfélaga við
tillögum að nýjum lögum um
vinnudeilur benda því miður ekki
til þess að hægt sé að stokka upp
nokkurn hlut. Tillögurnar ganga
þvert á móti ekki nógu langt.
Það myndi styrkja verkalýðsfé-
lögin ef krafist yrði 50% stuðnings
við verkföll, ekki af greiddum at-
kvæðum heldur af félagsmönnum
öllum. Verkalýðsstarfsemi án
þróttmikils stuðnings félags-
manna er andvana fædd. Það er
því ekki að undra að verkafólk
sjái þann kost vænstan að flýja
land.
Sigurður Gunnarsson.
„í stað atvinnubóta þyrfti að koma at-
vinnubótavinna; breyting sem myndi
draga úr svartri atvinnustarfsemi, auk
þess að draga úr hættu á að menn aðlög-
uðust iðjuleysinu.“
Skoðanir annarra
Uppsagnir á Skólaskrifstofu
„í sjónvarpsfréttum var sagt frá fjöldauppsögnum
á Skólaskrifstofu og voru sýndar fyrstu sjónvarps-
myndir af fjöldauppsögnum í íslenskri atvinnu-
sögu..En fyrst starfsfólk Skólaskrifstofunnar hefur
kosið að beina athyglinni að starfslokum sínum og
starfi fyrir Skólaskrifstofuna og Reykjavíkurborg,
verður varla hjá því komist að spyrja hvort það sé
eðlilegt að þar sé stór hluti starfsmanna menn, sem
þegar eru komnir á eftirlaun hjá borg eða ríki.“
Garii í Tímanum 2. april.
Lagasetning um lágmarkslaun
„Ég segi vei þeim sem telur að ekki sé þörf á laga-
setningu um lágmarkslaun. Hver er sá sem getur
staðið á því að 80.000 kr. á mánuði fyrir fulla dag-
vinnu séu of há laun? Er ekki full ástæða fyrir Al-
þingi að grípa inn í atburðarrásina fyrst aðilar
vinnumarkaðarins geta ekki komið sér saman um
hærri lágmarkslaun en innan við 50.000 kr. á mán-
uði sem er lægra en atvinnuleysisbætur?"
Gísli S. Einarsson alþm. í Alþ.bl. 2. apríl
Vinnulöggjöfin
„Gildandi vinnulöggjöf hefur ekki reynst lág-
launafólki vel. Launamunur á íslandi er of mikill,
þjóðarkökunni er ekki rétt skipt og lægstu laun eru
of lág.Reynslan af kjarasamningum hefur alltof oft
verið sú að fyrst hafa fjölmennar láglaunastéttir
samið og síðan hafa smærri og betur settir hópar
knúið fram meiri, miklu meiri kjarabætur. Þá hafa
heildarsamtök verkalýðsins verið tiltölulega veik og
staöið frammi fyrir mjög sterku og miðstýrðu at-
vinnurekendaveldi.Aðilar vinnumarkaðarins og
folltrúar ríkisstjórnar í vinnuópi um samskiptaregl-
ur á vinnumarkaði voru sammála um það í áfang-
askýrslu sem lögð ar fram í nóvember sl. að breyt-
inga væri þörf.“
Páll Pétursson félagsmálaráðherra í Mbl. 2.