Dagblaðið Vísir - DV - 02.08.1996, Blaðsíða 12
12
FÖSTUDAGUR 2. ÁGÚST 1996
I>V
Á villigötum
fyrir vestan?
Jón Stefánsson skrifar:
Flestir munu samþykkir því
aö gera vel við aðkomufólkið frá
Belgrad sem ílendist á ísafírði.
En of mikið má af öllu gera og
veruleg spurning hvort íbúðar-
húsnæði, rekstrarkostnaður,
stofnkostnaður og fastagjald
síma og framfærslueyrir, hús-
búnaður, fatnaður, ásamt nafn-
spjöldum á útidyrahurðir sé
hollt þessu fólki fremur en okk-
ur venjulegum íbúum hér? En
verra væri ef aðrir íbúar þar
vestra færu síðar að sjá ofsjón-
um yfir öllu saman. Mannkindin
er nú alltaf söm við sig, ekki
satt?
Hækkun þing-
fararkaups
í bígerð?
Þór hringdi:
í Timanum las ég nýlega ein-
kennilega frétt undir fyrirsögn-
inni „Danskir þingmenn með
tvöföld bréfberalaun". Þetta átti
auðvitað að segja okkur íslensk-
um skattgreiðendum að irieira
að segja bréfberar í Danmörku
væru vel launaðir. Danskir þing-
menn voru sagðir hafa um 330
þúsund kr. á mánuði og dönsku
bréfberarnir því um 150 þúsund
krónur. Hér er þingfararkaupið
um 195 þúsund kr. - Nú þarf því
snarlega að hækka bréfberalaun-
in hér svo að íslenskir þingmenn
geti fengið sína hækkun líka, ef
miða á við helmingi hærri bréf-
beralaun hér eins og í Dan-
mörku.
Örþjóðasamn-
ing fyrir ísland
Kristján S. Kjartansson skrif-
í EES-samningnum eru karfa-
veiðar heimilar ESB-ríkjum. í
ljós kom svo heimild ESB í eign-
araðild að raforkuvinnslu hér.
Við íslendingar eigum hins veg-
ar að óska eftir sérstökum „ör-
þjóðasamningi" og láta fella út
raforkukaflann í þeim samningi
en segja EES-samningnum upp
ella. Við getum hins vegar miðl-
að hráefni og orku eftir sem
áður. Við þurfum ekki að vera
með neina minnimáttarkennd í
þessu sambandi.
Nýbakaður fað-
ir ferðast um
H.J. hringdi:
Nýbakaður faðir á Húsavík
gerir veður út af því að þurfa að
borga ferðir til Akureyrar til að
heimsækja konu sína sem lá þar
á sæng. - Hún er óhófleg sú til-
ætlunarsemi á hendur okkur
skattgreiðendum sem nú tíðkast.
Auðvitað átti maður þessi að
kosta sjálfur ferðir sínar. Við
sem erum um sjötugt fengum
aldrei eyri til neins en eigum nú
að standa undir óheyrilegum
kröfum þeirra sem yngri eru.
Nútímafólk þarf ekki að eiga
börn ef það hefur ekki ráð á því.
Fyrirferðarmikil
embættistaka
Ásta Ólafsdóttir hringdi:
Mér þykir undirbúningur og
framkvæmd embættistöku nýja
forsetans hafa verið nokkuð fyr-
irferðarmikl og minna í mörgu á
umsvifin hjá milljónaþjóðunum.
Skipulagning og tilkynningar
fyrir embættistökuna hafa dunið
á okkur í fjölmiðlum og ýmsir
þættir þessara tilkynninga eru
okkur áður ókunnir, svo sem um
að forsetahjónin yfirgefi Alþing-
ishúsið á sérstökum tíma ásamt
dætrum sínum og um kvöldiö
snæði forsetahjónin kvöldverð
með íjölskyldu sinni á Bessastöð-
um. - Æ, ég veit ekki, þetta er
allt orðið fremur óraunverulegt.
Spurningin
Hvaö gerir þú
til aö slappa af?
Lesendur
Utvörðurinn í norðri
Kynferöisleg misnotkun
- á ábyrgð gerandans
Séð til Kolbeinseyjar. - Dýrar viögerðir ekki viturlegar, segir Konráð í bréf-
inu.
dýrar viðgerðir á Kolbeinsey séu
ekki viturlegar vegna gríðarlegs
kostnaðar og óvissu um ágætið sem
sumir hafa bent á. Vissulega er það
slæmt að missa spón úr aski sínum
út í vindinn. En þá ber að hafa í
huga að ekki verður ráðið við sumt
í náttúrunni, og eins gott fyrir
menn að sætta sig við það. Búa sig
undir að þurfa að bíta í súra eplið
þegar „útvörðurinn í norðri" hverf-
ur í hafið.
íslendingar hafa þá fyrr beðið
lægri hlut fyrir öflum náttúrunnar
og mun svo einnig verða á komandi
tímum. Þjóð sem hefur kjark og vit
til að viðurkenna sannleikann og
snúa honum sér í hag stendur þó
ávallt upprétt. Sama á hverju geng-
ur til sjós eða lands. Hvarf Kolbeins-
eyjar mun engu breyta um það.
Hvers vegna hugsar fólk svona?
Engum dettur í hug að kynferðisleg
misnotkun á sér upphaf hjá geranda
og er á hans ábyrgð. Því er hvorki
við Stígamót né þolendur að sakast.
Aðeins gerendur.
Er það virkilega enn þannig í
okkar þjóðfélagi að þolandinn eigi
að þegja? Er ábyrgðin kannski þol-
andans? Hvað um öll börnin sem
eru misnotuð ár hvert? Er hægt að
leggja slíka ábyrgð á þau? Ég er
sannfærð um að svo er ekki. Og eng-
an veginn réttlátt. Ábyrgðin er enn
og aftur gerandans að öllu leyti. Er
fólk tilbúið að horfa upp á lítil börn
visna og deyja? Svona nokkuð má
ekki þagga niður. Okkar allra
vegna.
Ef þetta er þaggað niður þá eiga
gerendur svo miklu auðveldara með
að athafna sig í friði og það má aldr-
ei verða. Við verðum öll að koma í
veg fyrir það með öllum tiltækum
ráðum. Þess vegna er ekki rétt að
gagnrýna Stígamót (sem vinna gott
uppbyggingar- og forvarnarstarf) né
þolendur. Það þyrfti ekki allt þetta
umtal sem „gerir mörgum lífið
leitt“ ef ekki væru gerendur.
Jón Gerald Sullenberger, býr er-
lendis: Ég kann ekki að slappa af.
Ragnar Bjarnason sölumaður:
Fer út og keyri mótorhjólið mitt.
Ingibjörg Einarsdóttir læknafull-
trúi: Leggst upp í rúm og hef það
gott.
Yfir flóann - „út á lancT
Brynhildur Sigmundsdóttir hús-
móðir: Ég leggst í bað eða fer í
göngutúr.
Einar Þór Einarsson nemi: Spila
körfubolta.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Norður af landinu er lítill „vörð-
ur“ sem mæðir þó töluvert á vegna
þess hvar hann er. Staða varðarins
gerir það einmitt að verkum að
landhelgi íslendinga stækkar um
hundruð eða þúsundir ferkílómetra.
Og þetta gerist vegna þess að miðað
er við hann sem grunnlínupunkt.
Staðreyndin er að tímans tönn,
vindar og öldurót, hafa sett merki
sitt á hann og meitlað svo úr honum
að hann er í dag ekki svipur hjá
sjón. - Og nú er svo komið að menn
óttast að „vörðurinn í norðrinu"
hverfi í hafið, verði ekki gripið til
viðeigandi aðgerða.
Ljóst er að ef Kolbeinseyjar (en
það er staðurinn) nýtur ekki lengur
við munum við glata nokkru af því
hafsvæði sem við státum af nú. En
þrátt fyrir að þessi geti orðið raun-
in er ekki þar með sagt að íslend-
ingar glati mikilvægum veiðislóð-
um.
Til tals hefur komið, oftar en einu
sinni, að styrkja undirstöður eyj-
unnar til að auka líkurnar á að hún
haldi velli í framtíðinni. Er dæmið
sagt kosta hundruð milljóna króna.
Það hljóta menn að gaumgæfa ítar-
lega áður en ráðist verður í fram-
kvæmdir. Hið alvarlega við verkið,
ef af verður, er að engin trygging er
fyrir því að það muni takast, sökum
þess hve undirstöður eyjunnar eru
taldar ótryggar, og því eins víst að
fjármagnið komi að litlu gagni.
Ég er því þeirrar skoðunar að
Arnór Bohic verslunarmaður:
Hlusta á góða og rólega tónlist.
Svandís Rós Þuríðardóttir
skrifar:
Nú, þegar verslunarmannahelgin
nálgast, sest ég niður til að skrifa
þessar línur. Þessu er aðallega beint
til þeirra sem hafa gagnrýnt Stíga-
mót og þolendur á opinberum vett-
vangi fyrir að tala um kynferðislega
misnotkun.
Fyrir einu ári las ég í Velvak-
andadálki Morgunblaðsins að ýmsir
væru óánægðir með „alla þessa um-
fjöllun" sem gerði þeim lífið leitt og
beindu orðum sínum aðallega til
Stígamóta og þolenda.
Haraldur Guðnason skrifar:
Árið 1990 var búið til embætti
umhverfisráðherra í pólitískum
hrossakaupum . Fyrsti slíkur var
Júlíus Sólnes verkfræðingur. Hann
ríkti stutt og ekki illa. Sama var að
segja um þann sem kom næstur, Eið
Guðnason, nú sendiherra. Svo kom
Össur með miklu brauki og bramli.
Þurfti að sýna vald sitt, pilturinn,
oröinn ráðherra. „Afrek“ hans var
að flytja Veiðimálastofnun tO Akur-
eyrar, þar sem þurfti að þjálfa nýtt
starfsfólk. Og ferðakostnaður jókst.
- Þetta var kölluð byggðastefna.
Opinberar stofnanir eiga að vera
i höfuborginni. Þó gæti hafa verið
rétt að tlytja Skógrækt ríkisins til
Austurlands.
Sú byggðastefna sem dugir væri
að halda atvinnutækjum úti á landi.
„Byggðstefna úti í hafsauga" kemur
Frá Hveravöllum. - Þar er loft heilnæmt, segir Haraldur m.a. í bréfinu.
lítt að gagni eins og stjórnarblaðið
Tíminn segir réttilega í forystu-
grein sinni 16. júlí.
Landmælingar upp á Skaga er
pólitísk ákvörðun, segir umhverfis-
ráðherra og útskýrir ekki nánar. Og
enn kvað hann: „Þarf ekki að leita
til löggjafans um málið." Handjárn-
in eiga aö halda. - Þannig tala sjálf-
umglaðir valdsmenn. Tvö hundruð
milljóna flutningskostnaður skiptir
ekki máli. Eins konar hreppaflutn-
ingur á starfsfólki ekki heldur.
Að flytja upp á Skaga kalla of-
virkir ráðherrar flutning „út á
land“! Nú skrifar einn kunnur
áhrifamaður þar í plássi að Akranes
og Reykjavík séu að verða eitt og
sama athafnasvæðið. Og slik er ná-
lægðin við höfuðborgina að þangað
gelur lagt reykinn af réttum þar
efra þegar vel viðrar.
Leggjum svo til að umhverfis-
ráðuneytið verði flutt í hótel Svín-
vetninga á Hveravöllum í fyllingu
tímans. Á hálendinu er loftið heil-
næmt.
mmm þjónusta
allan