Dagblaðið Vísir - DV - 28.07.1998, Blaðsíða 10

10
ÞRIÐJUDAGUR 28. JÚLÍ 1998
Lesendur
Bílar, tæki og
vélar frá Kanada
Bréfritari telur að viö ættum aö sinna bílakaupum meira vestanhafs vegna
hagstæös gengis bandarísks og kanadísks dollars - einnig vegna betri
hönnunar bíla sem framleiddir eru þar.
Spurningin
Hvaö finnst þér um sumar-
veðrið í Reykjavík?
Guðlaugur Birgisson verkamað-
ur, er að austan: Það er búið að
vera mjög lélegt fyrir austan.
Anna Heiða Gunnlaugsdóttir
rólókona: Það er búið að vera frá-
bært.
Hrönn Þorsteinsdóttir sölumað-
ur: Bara æðislegt.
Fanný Sigurþórsdóttir sölumað-
ur: Mjög gott.
Gunnar Mikael Elmarsson nemi:
Það er búið að vera fint.
Ingibjörg Bjamadóttir nemi:
Leiðinlegt.
Skarphéðinn Einarsson skrifar:
Nú er hinn kanadíski dollar mjög
hagstæður gjaldmiðill gagnvart ís-
lensku krónunni. Því ætti að vera
afar gott tækifæri að kaupa bUa og
vélar frá Kanada. Bandarískir bUa-
framleiðendur eru flestir með verk-
smiðjur handan landamæranna
norðanverðra, í Kanada, og eru bU-
ar þaðan í engu frábrugðnir þeim
sem eru á almennum markaði í
Bandaríkjunum.
Ég sá t.d. bU af gerðinni Suzuki
Swift ‘98 árgangi á götu í Reykjavík
en bílar af þessari gerð hafa verið í
uppáhaldi hjá mér sökum góðrar
endingar og hversu þeir eru eyðslu-
grannir.
BUI þessi er frá Kanada og er
mun fallegri í útliti og tæknUega
betur búinn en þeir Suzuki Swift
bUar sem eru seldir hér og eru
framleidir í verksmiðjum í Ung-
verjalandi. Verðið á Kanada-bUun-
um er þó svipað.
Nú um skeið hafa verið fluttir inn
jeppar frá Kanada og heita þeir
Suzuki Sidekick en þeir sem hér
fást heita Vitara. Sumir bUar sem
hafa komið hingað frá Kanada bera
merki General Motors (t.d. Chevro-
let Metro). Þeir hafa komið frá vam-
arliðinu á KeflavíkurflugveUi og þá
frá Bandaríkjunum. Það hlýtur að
skaða umboðsaðUa bUa hér ef þeir
ríghalda í sölu bUa hér sem eru
ekki eins skemmtUega hannaðir og
jafnvel dýrari en þeir sem fást í
Kjartan skrifar:
Flestir kannast við máltækið að
þessi eða hinn „sé úti að aka“ þegar
hann er úti á þekju eða annars hug-
ar, geri aUt öfugt og sé jafhvel ekki
í þessum heimi eins og sagt er. En
þetta máltæki er ekki fjarri sanni
og hlýtur að eiga uppruna sinn í ís-
lenskri umferðarmenningu. Eru
ekki íslendingar eins og í öðrum
Ólafur R. Ólafsson skrifar:
Maður hefur svo sem lengi vitað
að verkalýðsforystan í það heUa tek-
ið er vanhæf að fara með umboð
launþeganna. Það á ekkert sérstak-
lega við um forustu Dagsbrúnar og
Framsóknar þótt einmitt þessa dag-
ana komi berlega í ljós hjá henni
hversu utangátta hún hefur verið
við gerð síðustu kjarasamninga og
bundið launþegana við svonefnda
þjóðarsátt í tvígang. Sem þýðir m.a.
að hún neitaði boði VSÍ um að hafa
opnunarákvæði í samningunum.
Þetta hefur nú verið staðfest opin-
berlega af framkvæmdastjóra VSÍ,
svo og formanni Hlífar í Hafnar-
firði, sem segist hafa krafist aUan
tímann að ákvæði þetta yrði í samn-
ingunum en ekki fengið stuðning
annarra í verkalýðsforustunni svo
hann stóð einn eftir. - Ég mátti mín
lítils gegn margnum, segir hann i
blaðaviðtali sl. fóstudag.
Hvað var verkalýðsforustan að
hugsa og lauþegahreyfmgin öU upp
Kanada. Þurfa þá önnur fyrirtæki
að flytja þá inn tU að koma á móts
við óskir neytenda.
Eins er meö vörubUa. Volvo á nú
hið heimsþekkta merki, White, sem
framleiðir nú vörubUa í Bandaríkj-
unum og Kanada undir merki Vol-
vo-White. Lengi var hagstæðara að
fá Scania-vörubíla hingað (fram-
leidda í Svíþjóð) frá Bandaríkjun-
heimi í umferðinni sem ökumenn?
Virðast úti á þekju og eru annars
hugar. Með hugann við aUt annað
en aksturinn.
Það er eftir öðru í öUu sem varð-
ar umferð og aksturslag. Ég veit
ekki betur en flestir hafi meiri
áhuga á tökkunum í bílnum en um-
ferðarreglum er þeir læra á bUinn.
Hvað gerir þessi takki, hvað gerir
til hópa? Að leyfa sér að loka á opn-
unarákvæði í samningunum yrði
gerður einn heildarsamningur!
Hvað var á móti einum heUdar-
samningi? Auðvitað ekki neitt. Og
nú súpum viö launþegar seyðið af
vanhæfri forystu okkar, upp úr og
niður úr. AUir að semja um hækkuð
laun nema hin almenna launþega-
hreyfing. Enginn spyr um gerða
samninga, hvorki tU langs eða
styttri tíma, það er bara sett fram
um. Eru margir bflar af þeirri gerð
komnir þaðan. Þar réð lágt gengi
doUarsins.
Bilaumboð ættu að hafa hag
kaupenda hér í huga og beina inn-
kaupum frá Kanada, a.m.k. á meðan
kanadíski doUarinn er lágt skráður.
Eins er með margar aðrar vörur
sem hér eru á boðstólum, þær eru
mun ódýrari vestanhafs.
hinn takkinn? Þetta eru spumingar
ökunemans. Ekki: hvað gerir maður
á gatnamótum? Eða: hvað þýða inn-
ferðarmerkin.
Já, við erum sannarlega „úti að
aka“ í umferðarmálum, íslendingar,
í fullri merkingu þeirra orða að
vera úti á þekju - að fuUu og öUu
utan við veruleikann í umferðinni.
krafa og svo hótað verkfaUi - og það
er samið svo til á stundinni.
Við verðum að skera upp herör
gegn öUum sitjandi einstaklingum í
launþegahreyfingunni án tafar og
huga að endurskoðun launanna.
Árið 2000 er ekkert heUagt í okkar
huga. Það verður búið að margvalta
yfir okkur fyrir þann tíma. Svo af
stað nú, aUir í röð, segjum upp
samningum og látum Félagsdóm
dæma okkur launabætur.
DV
Er ekki i banda-
lagi gegn
Arna Johnsen
Ólafur Björnsson, Selfossi, skrif-
ar:
Ég hef orðið fyrir verulegum
óþægindum vegna sandkornsfrétt-
ar um að ég sé í einhverju banda-
lagi gegn Árna Johnsen ásamt
nafngreindum drengjum. Ég vU
taka fram að ég er ekki í neinu
bandalagi gegn neinum og allra síst
vini mínum, Árna Johnsen, og ekki
heldur í sérstöku bandalagi með
þeim er nafngreindir voru í áður-
nefndri sandkomsfrétt DV.
Gjöf meö
gjaldeyrinum
Narfi hringdi:
Mikið finnst mér bankarnir
leggjast lágt í auglýsingaherferð-
um. Og að þarflausu þar að auki.
Nú eru þeir farnir að auglýsa gjald-
eyri á útsölu. Ég get ekki annað
heyrt þegar þeir auglýsa eitt og
annað í kaupbæti, kaupi menn
gjaldeyrinn tU ferðalaga hjá við-
komandi bankastofnun. íslands-
banki gefur handklæði með sinum
gjaldeyri, Sparisjóðimir gefa víst
eitthvað annað, aUavega auglýsa
þeir gjaldeyrinn stíft. Eru banka-
stofnanir þessa lands ekki bara ein-
hver ómarktæk apparöt sem leika
lausum hala? Óábyrg með öUu?
Að hætta að
reykja
Ragnar Rúnar skrifar:
SífeUt er auglýst hve tóbak sé
skaðlegt. Þetta vita allir reykinga-
menn en ég er ekki viss um að aU-
ir reykingamenn viti hvernig það
er að hætta að reykja. Af hverju
ekki að hafa viðtal í blöðum eöa á
útvarpsstöðvunum við fólk.sem
hefur hætt að reykja, um hvernig
það hætti og hvaö það gekk í gegn-
um, bæði fyrir og eftir að það
hætti, og hvernig þvi líður í dag?
Hvort það sakni þess að hafa hætt
að reykja eða að hafa einhvern
tíma reykt. Ég er viss um aö 80%
reykingamanna vUja hætta að
reykja en þeir loka eyrunum fyrir
þvi þegar aðrir hamra á því hvað
það sé skaðlegt. Hlustuðu þeir á
fyrrverandi reykingamann fengju
þeir að heyra það sem þeir eru
hræddir við að ganga í gegnum.
Þeir vita ekki hvemig þaö er að
hætta.
Flugvélaumferð
þreytir mann
Steindór Einarrson skrifar:
Það er orðið svolítið þreytandi
að hafa þessar smáfiugvélar fljúg-
andi á 5 mínútna fresti frá kl. 9 að
morgni tíl kl. 23 á kvöldin, héma
yfir Þingholtunum. Fólk fær ekki
svefnfrið. Flugvélarnar eru bara í
skemmtiflugi yfir höfðum okkar.
Við vonum bara aö þessu fari að
linna. Flugvélamar gætu svo líka
flogið út á haf, þar er ekkert minna
að sjá. Margt eldra fólk fer mjög
snemma að sofa, svo og smáböm
sem þufa að sofa yfir daginn. Hér
verður að verða breyting á.
Hommamynd í
Regnboganum
Ása hringdi:
Ég fór í bíó í vikunni og sá mynd-
ina „The Object of My Affection"
eða Miklu meira en bara vinir. Ég
fór samkvæmt ábendingu kunn-
ingja míns. Myndin var ekkert ofsa-
lega spennandi til að byrja með en
ég ákvað aö sitja kyrr og horfa. Ég
sá ekki efth því. Þetta er að vísu
hálfpartinn hommamynd eða um
stúlku í sambúð með réttkynjuðum
manni sem kynnist homma og
dregst að honum persónulega og
fær ást á honum. En, hommi er
ávaUt hommi. Honum varö ekki
hnikað. Margt skemmtUegt kom
upp á í myndinni og hún er ferlega
vel leikin, reyndar frábær mynd,
eins og flestar amerískar myndir
sem hafa efnisþráð að gagni.
Úti að aka í umferðinni
Óhæf verkalýðsforusta
- neitaöi boöi um opnunarákvæöi
Fulltrúar ASÍ, VSÍ og Dagsbrúnar reifa samningana í Karphúsinu í mars
1997.